انار به اثربخشی داروهای ضد سرطان کمک می‌کند

نتایج یک پژوهش در زمینه داروسازی که در نشریه زیست-داروشناسی منتشر شده نشان می‌دهد استفاده از ترکیبات موجود در انار می‌تواند به جذب بهتر داروها بخصوص داروهای ضد سرطان در بدن کمک کند. پژوهشگران دانشگاه سیدنی در استرالیا که همراه با گروهی از داروشناسان موسسه پزشکی هسته‌ای جیانگ‌سو در چین این پژوهش را انجام داده‌اند می‌گویند وجود همزمان اسید اولینولیک، اسید اورسولیک و اسید گالیک در انار می‌تواند هر دارویی را که به این ترکیب سه گانه اضافه شود بطور موثرتری از غشاهای سلولی عبور دهد و در نتیجه دارو سریع‌تر در دسترس بافت مورد هدف قرار گیرد.
 
اسید اولینولیک و اسید اورسولیک ترکیباتی معطر هستند که آن‌ها را می‌توان در گیاهان دارویی یافت. از جمله خواص این ترکیبات معطر دور نگه داشتن جانوران گیاهخوار از گیاهان است. یکی از نمونه‌های همخانواده این دو اسید باعث تولید بوی درخت کاج می‌شود. اسید گالیک نیز بعنوان عامل شیمیایی آرامبخشی چای شناخته می‌شود و در برگ چای و هسته انگور وجود دارد. مهم‌ترین استفاده اسید گالیک در صنایع داروسازی‌ست که از آن برای تولید داروهای ضد پارکینسون و آلزایمر استفاده می‌شود.
 
پژوهشگران می‌گویند ترکیب این سه اسید باعث تولید حمل کننده‌هایی می‌شود که محلول در مایعات هستند و کاربردشان شبیه به هورمون‌های موجود در خون است و در نتیجه براحتی از غشاهای سلولی عبور می‌کنند. بنابراین چنین ترکیب سه‌ گانه‌ای مناسب‌ترین حمل کننده‌ دارویی برای انتقال مواد شیمیایی به درون بدن بشمار می‌رود.
 
حمل کننده‌های محلولی از نظر شیمیایی از جنس پروتئین هستند و به نام پروتئین‌های انتقال دهنده غشایی یا بطور خلاصه SLC شناخته می‌شوند. این حمل کننده‌ها که تعدادشان بیش از 300 پروتئین است در دیواره‌ سلولی قرار دارند و راه ورود موادی نظیر داروها از خارج به داخل سلول محسوب می‌شوند. آنچه پژوهش تازه از آن خبر می‌دهد وجود ساختاری شبیه به حمل کننده‌های محلول در آب انار است که می‌تواند در دیواره سلولی قرار بگیرد و اگر دارویی را با خود حمل کند دارو را از دیواره سلولی عبور دهد و به محیط درونی سلول برساند.
علاوه بر این، پژوهشگران نشان داده‌اند که ترکیب سه گانه اولینولیک- اورسولیک- گالیک موجود در انار می‌تواند سموم سلولی را با کارآیی بیشتری از درون سلول تخلیه و به کبد و کلیه‌ها برساند تا از بدن دفع شوند.   
 
پژوهشگران می‌گویند مهم‌ترین داروهایی که می‌توان از طریق ترکیبات موجود در انار به سلول‌های منتقل کرد داروهای بیماری‌های قلبی و داروهای ضد سرطان نظیر پاکلیتاکسل و متوترکسات است. از داروی پاکلیتاکسل برای درمان سرطان‌های تخمدان، پستان، ریه و لوزالمعده، و از متوترکسات برای درمان سرطان خون، سر و گردن و سرطان مثانه استفاده می‌شود.
 
پیش از این نیز پژوهش دیگری نشان داده بود نه تنها محتویات انار بلکه پوست این میوه نیز می‌تواند برای ترمیم زخم‌های پوستی مورد استفاده قرار گیرد. پژوهشگران موسسسه تحقیقات غذایی هند در میسور در گزارش خود نشان داده بودند فراوانی ترکیبات فنلی موجود در پوست انار می‌تواند باعث بهبود زخم‌های باز روی پوست شود. ترکیبات فنلی بطور همزمان دارای خواص ضد میکروبی و التیام دهنده هستند.
+13
رأی دهید
-0

نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.