جوان دست‎فروشی ایرانی قهرمان آسیا شد

 جوان 19 ساله ورزشکاری که به دلیل مشکلات مالی دست‎فروشی می کند، در رشته پرتاب وزنه  قهرمان آسیا شد.

 

به گزارش جام جم ورزشی ، «شاهین جعفری» پیش از این در رقابت های آسیایی مقام نایب قهرمانی را به دست آورده بود اما بعد مشخص شد نفر اول رقابت ها که طلا گرفته، دوپینگ کرده است و بدین ترتیب، مدال طلای وی نصیب شاهین شد.

 

بنابراین گزارش،  با توجه به مثبت اعلام شدن تست دوپینگ نفر اول پرتاب وزنه در رقابت های قهرمانی جوانان آسیا، کنفدراسیون دوومیدانی آسیا طی نامه ای شاهین جعفری را به عنوان قهرمان این ماده و «شاکتی سولانکی» و «ارتیه داولتو» را به ترتیب به عنوان نفرات دوم و سوم اعلام کرد. «شاهین مهردلان» بر سکوی نخست این ماده ایستاده بود اما بر اساس اعلام کنفدراسیون آسیا، مدال قهرمانی این ماده از مهردلان دریافت و به شاهین جعفری اهدا خواهد شد.

 

جعفری هفته پیش با گلایه شدید از مسوولان ورزشی کشور که اقدامی برای پس گرفتن عنوان قهرمانی وی نکرده اند، گفته بود به دلیل مشکلات مالی، از یک سال پیش تا کنون در کنار خیابان دست‌فروشی می کند.

 

او در سال ۱۳۹۱ موفق به جابه‌جایی رکورد پرتاب وزنه ایران شده است اما گفته است نه تنها هیچ پاداش و یا حمایتی از او نمی شود بلکه بعد از مسابقات آسیایی که مچ پایش آسیب دید، فدراسیون دو و میدانی حتی حاضر نشد نامه‌ ای به فدراسیون پزشکی ورزشی ارسال کند تا بتواند به​طور رایگان مصدومیت خود را درمان کند.

 

البته شاهین تنها قهرمان ورزشی ایران نیستکه به‌دلیل حمایت نشدن از سوی فدراسیون​های ورزشی برای تأمین هزینه زندگی و تمرینات به دست فروشی روی آورده‌ است، در سال های گذشته نیز سرنوشت شماری از ورزشکاران و قهرمانان ایرانی به دست فروشی و حتی کارتن​خوابی ختم شده است؛ «فرشاد درکه»، که در سومین فستیوال هنرهای رزمی در سال ۲۰۱۲ به مقام قهرمانی رسیده بود، مدت​ها کارتن خواب شده بود، «امید ستایش​پور»،​ قهرمان پاورلیفتینگ ایران، «مجتبی مرادی»، قهرمان کشتی آزاد ایران، «صادق پاکدامن»، عضو تیم ملی نجات غریق ایران و «سجاد پیرآقا یارچمن»، قهرمان پارالمپیک از جمله ورزشکاران ایرانی هستند که اگر ‌چه در عرصه بین​المللی موفق به کسب مدال​های رنگارنگ شده​اند اما سرنوشتی مشابه شاهین جعفری داشته اند.

 

شاهین جعفری به ایسنا گفته بود: «از سال 86 به مدت هشت سال به طور حر‌فه‌ای د‌و‌و‌مید‌ا‌نی کار می‌کنم و سال 91 موفق شدم رکورد نو‌جو‌ا‌نان ایران را در ماده پرتاب وزنه جابه جا کنم. این رکورد شکنی هم در مسابقات داخل سالن و هم در فضای باز اتفاق افتاد اما دریغ از یک حمایت یا پاداش از مسوولان. بعد از رکودشکنی، موفق شدم ورودی مسابقات قهرمانی آسیا که در چین تایپه برگزار می‌شد را کسب کنم. در چین تاپیه با رکورد 18 متر و 64 سانتی متر، به مدال نقره رسیدم. بعد از چندین ماه نفر اول این مسابقات که یک ایرانی بود، تست دوپینگش مثبت شد و به همین دلیل باید مدال طلای او را به من بدهند. برای این کار پی گیری‌های زیادی انجام دادم و نامه‌های زیادی را به آقای داوری و طباطبایی ارسال کردم، اما هیچ کدام پاسخی به من ندادند. »

 

جعفری اضافه کرده بود: «نه تنها این مدال به من داده نشد و حتی حکم قهرمانی هم برای من از فدراسیون آسیا نگرفتند‌ بلکه یک سال است که هیچ کس به این موضوع اهمیتی نمی‌دهد و من هنوز مدال طلای آسیا را که حق من است به دست نیاورده‌ام. »

 

او با بیان این که در تمام این مدت هیچ کس پشتوانه اش نبوده، گفته است: «من هنوز هم پی گیر د‌و‌و‌مید‌ا‌نی هستم اما رکوردهایم افت کرده است و کاری هم نمی‌توانم انجام بدهم. در این چند سالی که من د‌و‌و‌مید‌ا‌نی کار می‌کنم، هیچ کس پشتوانه ام نبوده و خودم تمام سختی‌ها را به دوش کشیدم. من از یک طبقه ضعیف جامعه هستم و حتی خانواده‌ام هم نمی‌توانند از لحاظ مالی به من کمک کنند.  تا الان هر کاری که توانسته‌ام انجام دهم و هر هزینه ای که کرده‌ام، با دست‎فروشی بوده و هیچ کس کمک نکرده است. یک سالی است که این شرایط حکم‎فرما است و به نظرم نمی‌توان این گونه کار کرد. این هم زندگی من است که باید در بازار تهران دست‌فروشی کنم.»

 

جعفری می گوید این حق را برای خودم قایل هستم که حکم قهرمانی‌ام را به دیوار خانه‌ام آویزان و پدر و مادرم را خوشحال کنم:«من در حال‌ حاضر کار می‌کنم و از کار کردن‌ هم خجالت نمی کشم اما به دلیل تمرینات نامنظمی که داشتم، امسال رکورد خوبی نزدم. من در حال‌ حاضر 19 ساله هستم و فکر می‌کنم خیلی دیر نیست. امیدوارم که مسوولان به من توجه کنند. اگر شرایط به همین ترتیب ا‌د‌ا‌مه‌ داشته باشد، من دست از تلاش بر نمی دارم و همه کار می‌کنم تا به هدفم برسم، حتی اگر مجبور باشم در کنار ورزش، دست‎فروشی هم کنم. »

 

قهرمان پرتاب وزنه جوانان آسیا گفت: «امسال با تیم نیروی هوایی در لیگ شرکت کردم که این تیم هم به دلیل این که سرباز می‌گیرد، هیچ پولی به من نداد. برای این در لیگ بودم تا فقط شرکت کرده باشم و از شرایط آمادگی دور نشوم اما اگر پول هم نباشد، دیگر هیچ انگیزه‌ای ندارم و فقط برای عشق خودم تمرین می‌کنم. »