نامه مادر نابغه فیزیک به خامنه ای: جای امید کوکبی در دانشگاه است یا گوشه زندان؟

مادر امید کوکبی، دانشجوی نخبه دکترای فیزیک که از سال ۱۳۸۹ در زندان اوین به سر می برد در نامه ای از رهبری خواستار آزادی فرزندش به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید شده است. امید کوکبی طی پنج سال حبس حتی یک روز مرخصی هم نداشته با بیماری‌های مختلفی طی این مدت مواجه بوده است.

 

صفر بی بی حق نظری، مادر امید کوکبی در نامه خود به آیت الله خامنه ای نوشته است:‌ «درخواست می کنم که دستور دهید پسرم امید جان را که فرزند همین خاک و بوم هست و به خاطر کسب مقام المپیادی و کسب رتبه ۱ منطقه ۳ به عنوان نخبه فیزیک توسط شما در دیدارتان با نخبگان در سال ۱۳۸۲ مورد تقدیر و تشکر قرار گرفته اند، آزاد کرده و به جایی که متعلق به آن است یعنی به آغوش درس و دانشگاه به مناسبت بازگشایی مدارس و دانشگاه برگردانید.»

 

مادر امید کوکبی در ادامه با اشاره به اینکه حتی قانون ۱۳۴ مجازات جدید اسلامی در مورد فرزندش اعمال نشده، نوشته است: «او حتی اگر مجرم هم بود پنج سال از ده سال محکومیت خود را گذرانده است و طبق قانون با تحمل یک سوم حبس باید آزادی مشروط دریافت می کرد یا مشمول یکی از عفوها در مناسبت ها و اعیاد مبارک می شد اما این حق قانونی را هم از او دریغ می کنند.»

 

امید کوکبی، نخبه ایرانی ۳۰ ساله، فارغ التحصیل دانشگاه شریف ودانشجوی مقطع فوق دکتری فیزیک اتمی در دانشگاه تگزاس آمریکا در تاریخ ۳۰ ژانویه ۲۰۱۱ در فرودگاه امام خمینی هنگام ترک کشور بازداشت شد. وی پس از بازداشت مدت ها در انفرادی بود و خانواده و وکیلش امکان تماس با او را نداشتند. او پس از ۱۵ ماه بازداشت موقت در دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی در روز یکشنبه ۱۴ مه ۲۰۱۲ به اتهام ارتباط با دول متخاصم (آمریکا) به ده سال حبس محکوم شد.

 

مادر امید کوکبی در پایان نامه اش نوشته است: متاسفانه فرزندم بعد از گذراندن ۵ سال، دچار مشکلات و بیماریهای متعدد شده اند که خانواده را بسیار نگران کرده است. او با درد فراوان و بدون هیچ درمانی تابحال در طول این دوره ۴ بار سنگ کلیه دفع کرده، مشکلات شدید معده داشته و تاکنون ۴ عدد از دندانهایش را از دست داده وخصوصاً اینکه به خاطر فشارهای زیاد زندان دچار تپش قلب و مشکلات قلبی شده است و علیرغم تجویز و تاکید پزشک زندان مبنی بر ضرورت درمان درخارج زندان، همچنان از درمان محروم مانده است، از شما خواستارم با آزادی پسرم، بخشی از این درد بزرگ را التیام بخشید.