ایمپلنت منعطف، امیدی تازه در درمان فلج نخاعی

ایمپلنت منعطف

پژوهشگران مدرسه عالی پلی‌تکنیک لوزان (EPFL) ایمپلنت منعطفی را طراحی کرده‌اند که حرکت اختیاری را به موش‌های فلج نخاعی بازگردانده است.

این ایمپلنت منعطف که آن را دستاوردی "انقلابی" لقب داده‌اند بر روی موش‌های آسیب دیده نخاعی آزمایش شده و نتایج مثبتی داشته است.

تیم پژوهشی لوزان معتقدند این ایمپلنت منعطف موسوم به ایی ـ دورا تقریبا همه ویژگی‌های مکانیکی یک بافت زنده را دارد و قادر است پیام‌های عصبی و دارو را منتقل کند.

نخاع مانند سیم برقی است که پیام‌های عصبی را از مغز به اندام‌ها و بالعکس منتقل می‌کند.

آسیب دیدگی نخاع، موجب فلج و بی حرکتی اندام‌ها خواهد شد چرا که دیگر امکان تبادل پیام‌های عصبی بین مغز و اندام‌ها وجود نخواهد داشت.

پیش از این، همین گروه پژوهشی در تحقیق دیگری نشان داده بود که با تحریک نخاع موش‌های فلج با محرک‌های شیمیایی، می‌توان توانایی دویدن، بالا رفتن از پله و حتی عبور از موانع را دوباره به آنها بازگرداند.

اما برای تحقق این امر می‌بایست الکترودهایی مستقیما به نخاع آنها وصل می‌شد که انجام آن در درازمدت امکان پذیر نبود.

در تحقیق جدید ایمپلنت به صورتی طراحی شده‌است که تحریک شیمیایی و الکتریکی را همزمان امکانپذیر می‌کند.

تاکنون ایمپلنت‌ها قابلیت انعطاف نداشتند بنابراین باعث ساییدگی و التهاب می‌شدند کارآیی کافی نداشتند.

اما این ایمپلنت تنها نمونه‌ای است که مدت دو ماه در حیوانات آزمایشگاهی کارآیی خود را بدون ایجاد عوارض حفظ کرده که از این نظر بی‌سابقه است.

موشهای فلج با ایمپلنت توانایی راه رفتن پیدا کردند

ایمپلنت‌هایی که تا کنون طراحی شده‌اند به دلیل زبری زیاد با خراش پیاپی غشای نخاع در کمتر از دو ماه سبب عفونت و رد پیوند شده اند.

استفانی لکور، یکی از مدیران این تیم پژوهشی می‌گوید:

"نرمی ایی ـ دورا اصطکاک آن با مغز و نخاع را به کمترین حد می رساند. این ایمپلنت به شدت قابل انعطاف است و خود را با حرکات سیستم عصبی تطبیق می‌دهد، در نتیجه نه خراش می‌دهد و نه باعث رد پیوند می‌شود.

"مغز همراه با جریان خون ضربان دارد بنابراین زیاد حرکت می‌کند. نخاع هم چندین بار در روز انبساط پیدا می کند و دوباره جمع می‌شود، مثل وقتی که خم می‌شوید تا بند کفشتان را ببندید."

گرگوار کورتین، یکی دیگر از دانشمندان این تحقیق گفت:

"طراحی این ایمپلنت کار مشترک چندین گروه تخصصی است؛ چرا که برای ساخت آن به کار تخصصی در زمینه الکترونیک، پزشکی، نورولوژی و حتی طراحی الگوریتم نیاز بود."

پژوهشگران پلی تکنیک لوزان معتقدند این ایمپلنت راه را برای درمان دیگر بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی مانند صرع، پارکینسون و حتی تسکین درد خواهد گشود.

گرگوار کورتین پیش بینی می‌کند که برای آزمایش این دستگاه روی بیماران داوطلب دست کم پنج سال وقت نیاز باشد.