پایان تلخ اعتماد مرد ساده به دوست قدیمی
مرد سادهای که با اعتماد به دوست قدیمیاش، یک واحد آپارتمانی را بدون عقد قرارداد پیشخرید کرده بود، چوب اعتماد بیجایش را خورد و همه سرمایه زندگیاش را از دست داد.
این کارگر که با لباس خاکی و کهنه روی صندلیهای مجتمع شورای حل اختلاف نشسته بود، با تکان دادن مدام سرش، این اعتماد دردسرساز به دوست قدیمیاش را بزرگترین اشتباه زندگیاش دانست و گفت: «حدود دو سال پیش بود که یکی از هممدرسهایهای قدیمیام را در خیابان دیدم، او گفت قصد ساخت یک خانه را دارد و میتوانم با پرداخت 50 میلیون تومان خانهای را صاحب شوم که 75 میلیون تومان قیمت دارد و به جای بقیه پول هم در مدت ساخت خانه در آنجا کارگری کنم و طوری رفتار کرد که گویا قصد کمک و خانهدار کردن من را دارد.
من هم که گول حرفها و چربزبانیهایش را خوردم، بدون اینکه قراردادی برای پیشخرید خانه امضا کنم، 50 میلیون تومان را به وی دادم و در همه این دو سال برای ساخت آن خانه کارگری کردم.»
وی ادامه داد. وقتی ساخت خانه به اتمام رسید، دوستم مدعی شد انتقال سند چند ماهی طول میکشد. ما هم که به او و حرفهایش اعتماد کرده بودیم، در خانه جدید ساکن شدیم تا موعد انتقال سند فرا برسد.
در همین مواقع بود که بهدلیل ثبتنام بچهام در مدرسهای نزدیک خانه، ناچار به ارائه سند یا اجارهنامه خانه شدم. من هم که سند را در اختیار نداشتم، به پیشنهاد همان دوست، اجارهنامهای را بهصورت صوری تنظیم کردیم تا مشکلی در ثبتنام پسرم ایجاد نشود.
حال و با فرارسیدن زمان مقرر برای انتقال سند، با یک احضاریه عجیب از شورای حل اختلاف مواجه شدیم.
این کلاهبردار با استناد به همان اجارهنامه صوری، به دادگاه شکایتکرده و حکم تخلیه خانه را از دادگاه گرفته است. در صورتی که عرفاً و شرعاً من صاحب خانه هستم و پولم را هم بهطور کامل پرداخت کردهام. بنابر این گزارش، قضات شعبه 453 مجتمع شماره 10 شورای حل اختلاف تهران در آخرین جلسه با شنیدن دفاعیات دو طرف، صدور رأی را به جلسه بعد و مشاهده مستندات طرفین برای ادعاهایشان موکول کردند.