داستان‌های پیرمرد ۹۰ ساله در فیسبوک.

باین میگویند مرد زنده دل. باین میگویند انسانی که با دلی شاد زندگی میکند.انسانی که تامین است و نگران دارو و دکتر. نبود نان و اب خود در ایام پیری نیست. باین میگویند فرد عاقبت بخیر. این نازنین در فکر همه چیز هست جر مزگ. اما در وطن ما همه افراد یک کلمه مشابه ای را بر زبان دارند و ان اینکه ما که بالاخره باید بمیریم..بما که تضمین ندادند تا کی زنده هستیم. یا اینکه بابا زیاد حرص نزن.بالاخره باید روزی از این دنیا بروی.شما را بخدا تفاوت ها را خوب مقایسه کنید