پارویپا انداختن زشتتر است یا دمپایی پوشیدن!
روزنامه آرمان نوشت : بیاحترامی نخستوزیر انگلیس در دیدار با دکتر حسن روحانی در مقام رئیسجمهور کشورمان بر کسی پوشیده نیست. آن روز که دیوید کامرون در حاشیه نشست سازمان ملل با دکتر روحانی ملاقات داشت، برخلاف عرف دیپلماتیک پاهای خود را روی یکدیگرانداخت که این عمل در دیدارهای غیررسمی شاید تا اندازهای پذیرفته باشد اما در دیدارهای رسمی نشان از سطح پایین فرهنگ و عدم آشنایی با قواعد دیپلماتیک دارد و البته عیان کردن خصومت! بر همگان روشن است که ایران حتی در سختترین شرایط حاضر نشد ذرهای از حقوق خود کوتاه بیاید و از مقامات کشورهای دیگر درخواستی داشته باشد بلکه همواره بر طبل حرکت بر مبنای قانون کوبیده است که همین امر سبب سربلندی کشور در مجامع جهانی بهویژه پس از استقرار دولت یازدهم شده است. در این میان برخی که قائل به توان دیپلماتیک این دولت نبودند با موفقیتهای دولت یازدهم در بحث مذاکرات هستهای و تعامل با کشورهای جهان موجبات نارضایتیشان فراهم شد چراکه از یکسو نمیتوانستند شاهد موفقیت دولتی باشند که برای استقرار پیدانکردن آن تلاشهای زیادی کرده بودند و از سوی دیگر میدانستند این موفقیتها به معنای پرسشهای فراوان جامعه از آنها در قبال ناکامیهایشان در دولت قبل خواهد بود. در آخرین تلاش این دسته از افراد میتوان به انتشار تصویر کامرون در ملاقات با روحانی اشاره داشت که «وطن امروز» با تیتر «لگد روباه» و توضیح «دیدار بیسابقه رئیسجمهور ایران با نخستوزیر انگلیس با توهینهای مکرر دیوید کامرون عبرتساز شد» به استقبالش رفت. چندین سایت منتقد دولت هم نه شاید تنها برای ناراحتی از حرکت کامرون بلکه برای تخریب دولت و رئیسجمهور اقدام به نگارش گزارشهایی با محتوای دلیل سکوت روحانی، لزوم پاسخ به نخستوزیر انگلیس و... کردند.
بیاحترامی سفیر سوئد فراموش شد؟
راست میگویند که حافظه برخی سیاسیون آنچنان قوی نیست چون حتی 8 سال پیش را هم فراموش میکنند. پس باید برای یادآوری به آنها اشاراتی به برخی دیدارهای رئیسجمهور مورد حمایت آنها داشت. به اعتقاد برخی کارشناسان، در دولتی به ریاست احمدینژاد تا حدودی اتفاقاتی افتاد که وی غیر از ولادیمیر پوتین که متحد منطقهای ایران محسوب میشود هرگز نتوانست با روسای جمهوری و نخستوزیران کشورهای قدرتمند و توسعهیافته اروپایی تعامل خوبی داشته باشد. در این میان فراموشی حامیان احمدینژاد سبب تعجب است. کسانی که هر اتفاق مثبت در سیاست خارجی دولت روحانی را با تخریبهایشان منتشر میکنند، در آخرین حرکت خود تلاش کردند پا روی پا گذاشتن دیوید کامرون در دیدار با دکتر روحانی را حرکتی غیردیپلماتیک نشان دهند که البته در زشتی حرکت نخستوزیر انگلیس بحثی نیست، اما همین تخریبگران فراموش کردهاند که رئیسجمهور مورد حمایت آنها مقابل سفیر سوِئد (نه حتی مقامات ارشد آنها) و در تهران (نه حتی در استکهلم) چگونه برخورد کرد. سفیر سوئد در تهران در دیدار با احمدینژاد با وجود قرار داشتن در سطح پایینتر از نظر جایگاه، همعرض رئیسجمهور ایران نشست، این درحالی است که بر اساس عرف دیپلماتیک تنها مقاماتی که در یک جایگاه هستند، میتوانند کنار هم بنشینند و درصورتی که مقامی در رده پایینتری باشد باید قائم به مقام ارشدتر بنشیند. همین سفیر سوئد در دیدار با احمدینژاد و در نهاد ریاستجمهوری ایران بهراحتی پای خود را روی پای خود انداخته و همانگونه که در عکسهای منتشرشده هم مشخص است، پای او تا نزدیکی پای احمدینژاد هم آمده است. هرچند گفته شد احمدینژاد هم در پاسخ به او همین اقدام را انجام داد اما شأن رئیسجمهور ایران کجا و سفیر سوئد کجا که بخواهد اینگونه تلافی کند!
حضور با دمپایی در دیدار احمدینژاد
اما این پایان ماجرا نبود، امیر قطر هم در تهران اقدامی انجام داد که همان زمان هم انتقادهای گسترده را متوجه احمدینژاد کرد. وی علاوه بر اینکه با دمپایی به دیدار احمدینژاد رفته بود، پایش را روی پای دیگرش انداخته بود و در همه دقایقی که عکاسان داخل اتاق دیدارهای رئیسجمهوری ایران بودند یکبار هم به احمدینژاد نگاه نکرد و جالب اینکه همین امیر قطر چند روز بعد به آمریکا رفت و در دیدار با باراک اوباما نهتنها با دمپایی حاضر نشد بلکه کت و شلوار به تن کرد.
افراط و تفریط؟!
نکته جالبتر اینکه دیروز صفحه اینستاگرامی که نام محمود احمدینژاد را بر خود دارد، اقدام به انتشار عکسی از او در مقابل سایمون گس، نماینده وقت انگلیس در مذاکرات ایران با 1+5 کرده است. در این تصویر رئیسجمهور سابق با خشم به دیپلمات انگلیسی نگاه میکند. شاید باید در این مرحله اشاره داشت که افراط و تفریط راهی جز ناکجاآباد ندارد و بهتر است حامیان دولت قبل اینقدر منافع گروهی خود را مدنظر قرار ندهند.