مرگ تیتو ویلانووا سرمربی پیشین بارسلونا در ۴۵ سالگی
یتو ویلانووا سرمربی پیشین بارسلونا پس از دو سال مبارزه با سرطان، در سن ۴۵ سالگی از دنیا رفت. او در بهترین دوران تاریخ بارسلونا دستیار گواردیولا بود و با این تیم ۱۴ جام مختلف از جمله سه عنوان قهرمانی لالیگا و دو جام قهرمانی اروپا کسب کرد.
ویلانووا که همکاری اش با گواردیولا از تیم ب بارسا آغاز شده بود، در آغاز فصل قبل بعد از جدایی گواردیولا سرمربی بارسا شد و برخلاف اغلب پیش بینی ها عملکرد فوق العاده ای هم داشت. در ۱۹ بازی ابتدایی بارسا ۱۸ پیروزی را کسب کرد اما در دسامبر ۲۰۱۲ به دلیل بازگشت بیماری سرطان، ناگزیر در بیمارستان بستری شد و به صورت موقت نیوکمپ را ترک کرد.
ژاوی ستاره بارسلونا معتقد بود بیماری ویلانووا، آبی و اناری ها را به هم نزدیکتر کرد و اتحاد آنها باعث شد بارسا در فصلی تاریخی با رکورد ۱۰۰ امتیاز قهرمان لالیگا شود و رئال مادرید ۸۵ امتیازی را با فاصله چشمگیر جا بگذارد.
ویلانووا همان مربی است که پس از ال کلاسیکو، تصویر فرو کردن انگشت مورینیو در چشم راستش بازتابی جهانی یافت. آن موقع دستیاری پپ را برعهده داشت. آخرین حضور تیتو ویلانووا در نیوکمپ، برای دیدن بازی بارسا در دیدار مقابل ختافه بود.
ویلانووا در ماه دسامبر گذشته بار دیگر تحت عمل جراحی قرار گرفت و بعد از آن برای پرتو درمانی به نیویورک رفت. شش هفته زیر نظر پزشکان بود و سپس به اسپانیا برگشت. در غیاب ویلانووا، یوردی رورا دستیار او مسئولیت فنی بارسا را به عهده داشت.
در پایان فصل گذشته وقتی مشخص شد امیدی به بازگشت نیست، سرانجام از سمت خود به عنوان سرمربی بارسا استعفا داد تا فقط روی درمانش تمرکز کند. ویلانووا در آغاز فصل جدید رقابتهای لالیگا جای خود را به جراردو مارتینو داد که برخی هواداران این تیم از او به عنوان یکی از بدترین سرمربیان تاریخ بارسلونا یاد میکنند.
ویلانووا پنجشنبه شب به دلیل به دلیل وخیم شدن حالش به بیمارستان منتقل شد و در کلینیک کوایرون بارسلونا مورد عمل جراحی فوری قرار گرفت اما روند معالجات، نتوانست سرطان پیش رفته غدد پاروتید او را مغلوب کند.
درگذشت ویلانووا غیر از رسانه های ورزشی بین المللی، نزد فوتبال نویسان ایرانی نیز بازتاب گستردهای داشت و مطالب احساسی در قالب ادای احترام به ویلانووا را در صفحات خود در فیسبوک منتشر کردند.
امیر عربی نویسنده فیلمنامه نویس و تحلیلگر مسائل فوتبال، پس از مرگ ویلانووا نوشته است: "او را با آرامشش به یاد خواهیم آورد، وقتی روی نیمکت بارسا می نشست، کنار پپ، و با دقت بازی را تماشا میکرد و یادداشت برمیداشت و هر از گاهی دمِ گوشِ رییس چیزی میگفت. او را با تمرین دادنِ لیونل مسی، قبل از فینالِ ویمبلی به یاد خواهیم آورد، وقتی برایش میگفت چطور باید فردا منچستر یونایتد را به زیر بکشند و بارسایشان را به دومین جام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا طی سه سال برسانند.
او را با آن کت و شلوار شیک مشکی و آن کراوات خاکستری رنگ به یاد خواهیم آورد در اولین بازی هایی که به عنوان سرمربی بارسا روی نیمکت مینشست؛ با وقار و با شخصیت، یک جنتلمن کار بلد. او را به عنوان یکی از تئوریسینهای تیکی تاکا، کسی که در معماری یکی از بهترین تیم های تاریخ نقش مهمی داشت به خاطر خواهیم آورد، با آن جامه ایی که یکی پی دیگری میآمدند، با آن نیم فصل عجیب و غریب، هجده برد و یک تساوی در تنها فصل سرمربیگری اش و در پایان قهرمانی صد امتیازی، با آن بازی های پُر شور و آن تیم سلحشور که بی رحمانه بر حریفانش می تاخت و دروازه شان را فتح میکرد.
عربی در بخش دیگری از یادداشت احساسی خود نوشته: «از شما ممنونیم برای همه خاطرات خوب و بد، برای همه شبهای پُرشوری که برایمان رقم زدید، برای آن بُردهای پنج گله و شش گله، برای بهترین بارسایی که به چشم دیده بودیم، برای چهارده جامی که با پپ با هم آوردید، و آن یک جامی که شما به تنهایی روی دستان خود بالا بردید، آن جامِ قهرمانی صد امتیازی را، ممنویم آقای تیتو ویلانووا، ممنویم و برایتان دعا میکنیم. به تان خوش بگذرد و در آرامش باشید آن جا؛ جایی آن سوی کاج ها.»
پژمان راهبر هم نوشته است: سرمربی سابق بارسا که او را با صورت درد کشیده نحیفش روی نیمکت بارسا به یاد می آوریم از دنیا رفت . مثل خیلی از آدمها که زورشان برای جنگیدن با سرطان خیلی کم است. تیتو خیلی اهل نبرد نبود، بیشتر کسی بود که عقبتر بایستد و فکر کند و البته سرطان، قویتر از همه تیم هایی است که استراتژی تیتو عامل شکستشان بود. چیزی شبیه بارسای او و پپ. اثر بزرگی که دیگر به تاریخ پیوسته. مثل خودش