گزارش یک قتل؛ کشته شدن چهار نوازنده ایرانی در نیویورک

سروش فرازمند (چپ) و برادرش آرش (راست) در تیراندازی کشته شدند

شاید هیچوقت هیچ یک از هنرمندان ایرانی از عرصه موسیقی‌ مستقل این قدر خبر ساز نشده بودند و اینقدر رسانه‌های بزرگ بین المللی به آنها نپرداخته بودند، اما از دوشنبه خبری درباره چند هنرمند ایرانی توجه ها را به خود جلب کرد. خبری که بهت آور بود و تکان دهنده و البته برای دوستان و نزدیکانشان دردناک و غیر قابل باور.

خبری که اول از همه بامداد روز دوشنبه به وقت نیویورک منتشر شد و حکایت از قتل سه جوان بیست و چند ساله و خودکشی ضارب داشت. اتفاقی پر سر و صدا که در محله‌ ویلیامزبرگ در بروکلین رخ داد.

رسانه‌ها در ابتدا خبر ازکشته شدن چهار نفر از اعضای گروه یلو داگز می‌‌دادند، گروهی مستقل که با استناد به صفحه رسمی‌ فیس بوکش هفت سال پیش در تهران شکل گرفته بود. در ابتدا تصور می‌‌شد یکی‌ از اعضای یلو داگز به ساختمان سه‌ طبقه محل اقامت و کار گروه وارد شده و با شلیگ گلوله سه‌ نفر از اعضای دیگر گروه را کشته، یکی‌ دیگر را زخمی کرده است و بعد خود در پشت بام با یک گلوله دیگر خودکشی کرده است.

این گمان هم وجود داشت که فرد شلیک کننده به انگیزه انتقام از دیگر اعضای گروه این کار را کرده است و حتی گفته شده بود که او عضوی اخراج شده از یلو داگز بوده است.

اما علی‌ صالح نژاد، مدیر گروه یلو داگز، در مصاحبه‌ای با خبرگزاری آسوشیتدپرس توضیحاتی کامل را ارایه کرد تا واقعیات روشن‌تر شود. صالح نژاد گفت که فرد شلیک کننده عضو گروه یلو داگز نبوده، اما دو نفر از اعضای گروه، آرش فرازمند، ۲۸ ساله، نوازنده ساز‌های ضربی و سروش فرازمند، ۲۷ ساله و نوازنده گیتار، در این اتفاق جان خودشان را از دست داده اند. بجز این دو برادر، علی‌ اسکندریان هم در این رخداد کشته شده است، اسکندریان هم آهنگساز، نوازنده و خواننده بود.

ضارب علاوه بر شلیک به این سه‌ نفر، ساسان صادق پور اسکو را زخمی کرد، ساسان، ۲۲ ساله، هم در زمان شلیک در خانه بود، اما پس از مداوای بازوی زخمی‌ اش از بیمارستانی محلی مرخص شد.

گمانه زنی برای پیداکردن انگیزه قتل

آرش فرازمند درامر گوره یلو داگز بود

آن طور که پلیس گزارش می‌‌دهد، ضارب بعد از زخمی کردن فرد چهارم، به پشت بام می‌‌رود و با پرکردن خشاب سلاحش به سرِ خود شلیک می‌‌کند.

وال استریت ژورنال از نخستین رسانه های آمریکایی بود که نام ضارب را فاش کرد. این روزنامه چاپ نیویورک، فرد شلیک کننده را علی‌ اکبر محمدی رفیعی معرفی کرد که از سوی نزدیکان و دوستان اعضا گروه تائید شد.

علی‌ اکبر رفیعی، ۲۹ ساله، پیشتر عضو گروهی دیگر بود. گروهی به اسم فری کیز که چه در سالهای اولیه شکل گیری‌اش در تهران و چه در ابتدای حضورش در آمریکا با گروه یلو داگز رابطه‌ و همکاری نزدیک داشت.

'اختلاف مالی'

یکی‌ از دوستان نزدیک آرش فرازمند با نام کوچک سهیل که اتفاقا زمانی‌ هم همخانه‌ علی‌ اکبر رفیعی بوده و همکاری‌هایی‌ هنری نزدیک با افراد هر دو گروه داشته است می گوید که احتمالا بین علی اکبر رفیعی و دیگر اعضا گروه اختلاف مالی وجود داشته است.

به هر حال هنوز کاملا برای پلیس دلیل این اقدام روشن نیست، پلیس تصور می‌‌کند که اختلاف مالی‌ با اعضای گروه فری کیز احتمالا می‌‌تواند عاملی برای این تیراندازی باشد، اما برای آنها روشن نیست که چرا فرد شلیک کننده به افراد گروه یلو داگز تیراندازی کرده است.

سهیل که خودش در جریان شکل گیری گروه فری کیز تاثیر گذار بوده است، می‌‌گوید که آرش فرازمند، از بنیانگذاران این گروه بود که بعدا به گروه یلو داگز پیوست. با این حال مدیر گروه یلو داگز در مصاحبه‌هایش می گوید که اعضای این دو گروه در یک سال گذشته بعد از یک اختلاف با هم در تماس نبوده اند.

مرثیه‌ای برای یک رویا

ویلیامزبرگ، از محله های محبوب نوازنده های جوان است

به هر حال و با هر انگیزه‌ای، انگشتانی که روزی سازی را می‌نواخت، برای چند بار ماشه‌ای را چکاند که جان چند هنرمند جوان و مستعد را گرفت، جان کسی‌ چون علی‌ اسکندریان که پیشتر نام خودش را با شرکت در پروژه "شکوه آزادی" مطرح کرده بود: درست بعد از انتخابات جنجالی ریاست جمهوری ایران در سال ۱۳۸۸.

آن زمان اسکندریان به همراه عده‌ای دیگر از هنرمندان ساکن آمریکای شمالی‌، آهنگ "شکوه آزادی" را منتشر کرده بود، آهنگی در حمایت از جنبش اعتراضی مردم به نتیجه اعلام شده انتخابات در ایران.

اسکندریان دوست نزدیک اعضای گروه یلو داگز بود، پلیس جسدش را در طبقه سوم خانه محل اقامت گروه پیدا کرد، درست در همان طبقه که جسد آرش فرازمند قرار داشت، اما سروش فرازمند در تختش در طبقه دیگر کشته شد. با این حال به غیر از برادران فرازمند، دو عضو دیگر گروه یلو داگز در زمان واقعه در ساختمان نبودند و جان سالم به در بردند.

حالا این دو بازمانده، معروف به نامهای هنری کوری و اوبش در صفحه فیس بوک گروه ناباوری خودشان را از این واقعه ابراز کرده اند، صفحه‌ای که در آن می‌‌شود به اطلاعاتی‌ از گروه دست پیدا کرد از جمله این که یلو داگز سبک موسیقی‌ اش را "رونگردان رقصی - پست پانک" معرفی می‌‌کرد و مدتی‌ بود که بعد از ترک ایران در ساختمان شماره ۳۱۸ خیابان مویجر، خانه کرده بود و به گفته همسایگان‌شان همگی جوانانی خوب و آرام به نظر می‌‌رسیدند، با موهایی بلند، شلوارهایی تنگ و سازهایی که گاهی‌ حمل می‌‌کردند، درست مثل همه جوانان بلند پرواز موسیقی راک.

گروه یلو داگز

این گروه چهارنفره هفت سال پیش در تهران شکل گرفت. اعضای این گروه در فیلم نیمه مستند " کسی‌ از گربه‌های ایرانی خبر ندارد" ساخته بهمن قبادی، حضور داشتند. بعد از انتشار این فیلم، گروه اجراهایی بیرون از ایران برگزار کرد از جمله این که در جشنواره "جنوب از مسیر جنوبغربی" در شهر آستین در ایالت تگزاس اجرا کردند.یلو داگز دو سال پیش رسما به آمریکا مهاجرت کرد و در بخش بروکلین شهر نیویورک مستقر شد