استقبال سرد مقامات از احمدی نژاد در گرمای 40 درجه بغداد
قانون می نویسد :
در حالی که روسیه آخرین ایستگاه سفرهای خارجی احمدینژاد اعلام شده بود، وی عازم بغداد شد. احمدینژاد نخستین بار در اسفند سال 86 به عراق سفر کرده بود.
اما این سفر بهدنبال دعوت قبلی جلال طالبانی، رئیس جمهور این کشور انجام شد. رئیس جمهور عراق مدتهاست که در بستر بیماری است و شاید بهتر بود وقتی که فرد دعوت کننده حضور ندارد و حدود دو هفته بیشتر به پایان دوره ریاست جمهوری محمود احمدینژاد نمانده است وی از این سفر پرهیز میکرد. رفتار سرد طرف عراقی با هیات ایرانی نیز شاید به همین خاطر بود.
بلافاصله پس از فرود هواپیمای احمدینژاد مشاور نوری المالکی، نخست وزیر عراق، اعلام کرد که سفر احمدی نژاد جنبه سمبلیک دارد و در جریان این سفر قراردادی امضاء نخواهد شد. سمبلیک بودن حضور احمدی نژاد در بغداد زمانی نمایان تر شد که او در مقابل خبرنگاران در فرودگاه بغداد به ذکر چند جمله کوتاه اکتفا کرد و اشاره ای به سوریه نیز نداشت و در ضمن به هیچ پرسشی نیز پاسخ نداد. بطور کلی احمدینژاد در گرمای 40 درجه بغداد مورد استقبال سرد مقامات این کشور قرار گرفت.
امیدواری سمبلیک !
احمدی نژاد همانگونه که در آغاز عمر دولت اش گفته بود، روز پنجشنبه نیز بار دیگر از توسعه روابط برادرانه سخن گفت.
با وجود اینکه عراقیها این سفر را سمبلیک خواندند. تلویزیون ایران پیش از اینکه احمدی نژاد تهران را به مقصد بغداد ترک کند، اعلام کرد وی امیدوار است این سفر همکاری اقتصادی دوجانبه را که هم اکنون 13 میلیارد دلار در سال برآورد میشود، تقویت کند.
تهران میگوید قصد دارد تفاهم نامه صادرات روزانه 25 میلیون متر مکعب گاز به عراق را نهایی کند. هر چند عراق، بازار بزرگی برای محصولات ایرانی شامل خودرو، تولیدات ساختمانی و مواد غذایی مانند ربگوجه و بستنی به شمار میرود اما همچنان ترکیه در پروژههای اقتصادی عراق، حرف اول را میزند.
در سالگرد پذیرش قطعنامه
خداحافظی احمدینژاد با سمت رئیسجمهوری طی روزهای آتی و همچنین عزم چندین باره وی برای سفر به عراق، موضوعی است که توجه تحلیلگران را برانگیخته و به همین دلیل جزئیات سفر وی به دقت زیر ذره بین ناظران داخلی و بین المللی قرار دارد. برخی میگویند شاید احمدینژاد به دنبال برخی بهره برداریهای سیاسی باشد.
اما دست کم میتوان گفت این سفر در بیست و پنجمین سالگرد پذیرش قطعنامه 598 به عراق صورت گرفته است. هواپیمای حامل احمدی نژاد 7 سال بعد و در پایان عمر دولت دهم در حالی باز هم در فرودگاه بغداد فرود آمد که سفر وی مقارن با سالگرد پذیرش قطعنامه 598 از سوی جمهوری اسلامی( 27 تیر 67) بود. ایران و عراق که تجربه جنگی 8 ساله را در روابط خود دارند، با توجه به تشابههای مذهبی و فرهنگی، پس از سقوط صدام حسین در جهت تقویت روابط دوجانبه حرکت کردهاند. شماری از مقامات کنونی عراق، سالهای تبعید خود در دوران صدام حسین را در ایران سپری کرده و حتی به زبان فارسی نیز آشنایی دارند.
اما هنوز هم گروههایی در عراق به نفوذ فزاینده ایران در کشورشان با دیده تردید مینگرند. این گروههای عمدتا سنی به دولت شیعه عراق در مورد نزدیکی بیش از اندازه به ایران هشدار میدهند.
شاید به همین دلیل است که بغداد نیز با وجود نارضایتی تهران به بازرسی هواپیماهای ایرانی ادامه میدهد. هواپیماهایی که از آسمان عراق عبور میکنند و مخالفان ایران مدعی هستند که به سوریه میروند.
سفری زیارتی ؟
رئیس جمهور روز دوم بغداد را به مقصد نجف ترک کرد.
وی در بدو ورود به فرودگاه نجف اشرف مورد استقبال بسیار زیاد رسانههای محلی قرار گرفت و در جمع خبرنگاران نجف گفت: خدا را سپاسگزارم و با همه وجود خوشحالم که این توفیق را عنایت فرمود تا در بهترین ماه سال یعنی ماه مبارک رمضان به زیارت حرم حضرت علی مشرف شوم.
به گزارش فارس، احمدینژاد با بیان اینکه «نبض هستی در نجف اشرف میزند» افزود: تمام عالم برای هدایت انسان به عدالت و حریت خلق شدهاند و علی فریاد بلند حریت و عدالت در همه عالم و تاریخ است و فرزندان او یکی پس از دیگری پرچمدار حریت و عدالت هستند.
رئیسجمهور با تشکر از استاندار نجف، وزیر گردشگری و رئیس شورای نجف که در بدو ورود او به فرودگاه به استقبالش آمده بودند، گفت: سلام گرم خود را به مردم خوب و مومن نجف میرسانم و به آنها میگویم آماده باشید که به زودی پرچم امیرالمومنین(ع) به دست امام زمان (عج) در جهان برافراشته میشود. در انتها شاید درباره سفر احمدینژاد به عراق بتوان گفت که این سفر سمبلیک و در عین حال زیارتی بوده است.