برادران خود کاندیدا پندار؛ این بوی کباب نیست، خر داغ می کنند!
بازتاب می نویسد : در حالی که حدود یک ماه تا ثبت نام کاندیداهای ریاست جمهوری باقی مانده است، شمار کسانی که احساس تکلیف کرده اند و در حال زمینه سازی برای ورود به عرصه انتخابات ریاست جمهوری هستند، به حدود چهل نفر رسیده است.
به گزارش خبرنگار «بازتاب»، بیماری واگیردار خودکاندیدا پنداری که مشکل انتخابات ریاست جمهوری این دوره است، ابتدا اصولگرایان را آلوده کرد و در ماه های اخیر به اصلاح طلبان درجه دو نیز سرایت یافته، به نحوی که هر فردی سابقه وزارت یا نمایندگی چند دوره مجلس را دارد و دارای فرزندان و خانواده ای است که نیاز به شغل دارند، به سرعت به این بیماری مبتلا می شود و یک شبه احساس تکلیف کرده و خود را به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری معرفی می کنند.
این در حالی است که اکثریت قریب به اتفاق این افراد نه تنها به هیچ وجه در حد و اندازه ریاست جمهوری نیستند، بلکه کمترین جایگاهی میان مردم ندارند و در خوش بینانه ترین شرایط، قادر به کسب یک میلیون رای می باشند.
برخی چهره های معدود نیز که پیش از این کاندیدای ریاست جمهوری بوده اند، به مدد تبلیغات ده ها و صدها میلیاردی قصد دارند به صحنه بیایند، در حالی که آنها نیز بدون پول و پستشان کمترین اقبالی میان مردم ندارند.
جالب اینجاست که این حضرات اصولا فکرنمی کنند با این وضعیت ویرانه اقتصاد، صندوق ذخیره ارزی خالی، تحریم های شدید، بارسنگین پرداخت یارانه نقدی بر بودجه دولت، و تضادهای فرهنگی اجتماعی، بر فرض محال که موفق به پیروزی در انتخابات شوند، چگونه می خواهند کشور را اداره کنند؟
ظاهرا برای این تعداد پرشمار کاندیدا، انتخابات یعنی مسافرت رفتن و پول خرج کردن و در تلویزیون سخنرانی کردن، و چون قرار نیست این پول ها از جیب کاندیداهای محترم خارج شود، پس هیچ مشکلی وجود ندارد، و حداکثر این است که در صورت رییس جمهور نشدن نیز نزدیکان آنها ار سفره انتخابات به نان و نوایی رسیده و خود حضرات نیز در رسانه ها و عرصه سیاسی مطرح شده اند و شانس خود را برای گرفتن پست در آینده افزایش داده اند.
این دوستان فکر نکرده اند که اگر زمانی قرار باشد به حساب های مالی انتخاباتی آنان رسیدگی شود، از آنها پرسیده خواهد شد این میلیاردها تومانی که در انتخابات دور ریختید، از کجا آمد و یا اگر به ریاست جمهوری رسیدند، با کدام برنامه و فکر کشور را اداره کنند.
باید به این اتوبوس لبریز از کاندیدا که سلانه سلانه در حال حرکت در مسیر انتخابات است، باید گفت دوستان خودکاندیدا پندار! هول نشوید، این بوی کباب نیست، بلکه خر داغ می کنند و از نمد این انتخابات، نه تنها برای شما کلاهی دوخته نمی شود، بلکه ممکن است همین کلاه یا عمامه تان هم از کف برود.
بهتر است مطابق با آموزه های دینی و اخلاقی، این خود کاندیدا پنداران قبل از عرضه کردن خود برای گرفتن مسئولیت و پست، این پرسش را از خود بپرسند که آیا شایستگی های واقعی برای کسب این مسئولیت را دارند؟ و آیا کسی بهتر از آنها برای پذیرش این پست وجود دارد؟
برادارن خودکاندیدا پندار مطمئن باشد در صورتی که پاسخ واقعی به این پرسشها خیر باشد، حتی کاندیداتوری آنها خیانت به کشور و مردم و خلاف رضای الهی است و بهتر است در صورتی که فرد بهتری را برای تصدی این مسئولیت سراغ دارند که به هر دلیل مانند آنها شوق این کار را ندارد، باید سراغ وی رفته و زمینه حضور او را در انتخابات فراهم آورند، نه این که به هر قیمتی بخواهند خود را به مردم تحمیل کنند.