جنجال بر سر اندازه ریش در تاجیکستان
شورای علما در تاجیکستان به مسلمانان پیشنهاد کرد به اندازه مشخصی ریش بگذارند! این توصیه در جامعه تاجیکستان سر و صدای زیادی بلند کرده است.
به گزارش سرویس بین الملل انتخاب ؛ به تصمیم شورای علما ریش نباید از مشت انسان بزرگتر باشد.
این افراد به موازین مکتب حنفی استناد کردند که جامعه مسلمان آسیای مرکزی به آن تعلق دارد.
بحث ها در اینباره در شبکه های اجتماعی و در خیابان ها، داغ و پرشور است. مردم نمی توانند بفهمند چنین محدودیت های سختی چه معنایی دارد.
در بین تاجیک ها، اندازه ریش هیچوقت اهمیت نداشته است.
کارشناسان از پرتره فردوسی، شاعر فارسی زبان قرون وسطی به عنوان نمونه نام می برند! تصویر نویسنده «شاهنامه» در کتابها با ریش نسبتاً بلندی نقش شده است.
به نوشته رسانه های تاجیکی، این ابتکار شورای علما بهیچ وجه با سیاست سازمان های سکولار جمهوری همخوان نیست. از جمله برای نمونه در انجمن فوتبال جمهوری. یکی از فوتبالیست ها را چندی پیش به زمین بازی راه ندادند و از او خواستند ابتدا به سلمانی برود!
چندی پیش وزارت آموزش و پرورش تاجیکستان فرمانی صادر کرد مبنی بر اینکه استادان مرد نباید تا سن 50 سالگی ریش بگذارند!
این اجازه فقط به استادان مسن داده شد که ریش آنها نباید از 3 سانتیمتر بلند تر باشد. فرمان و دستورات وزارت آموزش و پرورش تاجیکستان تا کنون نیز به اجرا گذاشته می شود.
کارشناس تاجیک، رشید قانی عبدالله گفت که هر گونه افراط گرایی موجب خشم مردم می شود، از جمله تصمیمات وزارت آموزش و پرورش. اگر امروز کورچاتوف، آکادمیسین مشهور روس در مقابل در مراکز عالی آموزشی ما ظاهر می شد، نه تنها اجازه ورود را به او نمی دادند، بلکه پلیس را صدا می زدند. همین سرنوشت در انتظار مندلییف – شیمیدان مشهور روس - و صدرالدین عینی می بود.
عبدالله رهنما، کارشناس درامور مسائل مذهبی معتقد است که موضوع «ریش» از حالت «زیبا شناسی» به حالت «سیاسی» گذار کرده است.
مدافعان سکولار در سیمای حکومتی تاجیکستان، با لفظ توهین آمیز «ریشو» از گروه های اسلامی اپوزیسیون و از جمله فعالان حزب احیای اسلامی تاجیکستان نام می برند!
او می گوید: ریش به هیچ وجه نمی تواند مانعی برای زندگی سکولار و چنین سبک زندگی شود. بیائید به یاد آوریم که مارکس، انگلس و لنین ، نمایندگان اندیشه های سیاسی سکولار ریشو بودند. اما امروزه ریش داشتن درتاجیکستان به معنای نمایندگان اردوگاه سیاسی دیگر است. به چنین جزء ناچیز ظاهری، معنای سیاسی بخشیده می شود.
در زمان حاضر، در تاجیکستان، عمدتاً پیرمردان و نمایندگان روحانیت ریش می گذارند. البته دراین اواخر در بین کارفرمایان نیز تعداد چنین افرادی بیشتر شده است. اما در ادارات دولتی «ریش» ممنوع است. کارشناسان اطمینان دارند که تصمیم شورای علما در همان سطح توصیه باقی خواهد ماند