بهمن قبادی: برای فکر کردن در ایران باید اجازه بگیرید
فصل کرگدن" آخرین فیلم بهمن قبادی در فستیوال تسالونیکای یونان نمایش داده شده است. پیش تر، بهمن قبادی، کارگردان کرد زبان ایرانی با دو فیلم "کسی از گربه های ایرانی خبر نداره" و زمانی برای مستی اسبها" موفق شده در جشنواره های جهانی جوایزی را کسب کند".
بهمن قبادی، نزدیک به سه سال و نیم است که ناگزیر ایران را ترک کرده است و فصل کرگدن اولین فیلم او در غربت است. بهروز وثوقی بازیگر نام آشنای ایرانی که ناگزیر سالها در خارج از ایران زندگی کرده است نقش اول را در فیلم قبادی بازی می کند.
خبرنگار یورونیوز با بهمن قبادی درباره فیلم آخرش و شرایط یک سینماگر در ایران به گفتگو نشسته است.
یورونیوز: درباره آخرین فیلمتان... این اولین فیلمی است که بعد از ترک ایران ساخته اید. کار کردن آنهم برای اولین بار خارج از کشورتان چگونه بود؟ مشکل بیشتر احساس ندانستن زبان بود یا بیشتر نوع متفاوت زندگی در اینجا؟
بهمن قبادی: "اولا می خواهم بگویم که من ایران را ترک نکردم، مجبورم کردند که از کشورم برم بیرون. فیلمسازی در کشوری که زبانش را بلد نیستی و فرهنگش را نمی شناسی خیلی سخته آن فیلم بازتاب وضعیت روحیم هست در آن موقع و هیچ شبیه فیلمهای دیگرم نیست و کاملا فیلم ، فیلم شخصی است."
یورونیوز: در جریان جشنواره کن امسال موفق شدم با همکارتان اصغر فرهادی گفتگو کنم برای او مشکل سانسور و محدودیت هایی که در ایران هست خیلی برآمده از نظام و قوانین آن نیست. بعضی از این سانسورها توسط خود فیلمسازان و بدون اینکه نسبت به آن مطلع باشند روی می دهد. شما در این مورد چه فکر می کنید؟
بهمن قبادی:" همیشه می گویم که خود ما تبدیل شدیم به سانسورچیهای خطرناکتر. نه اینکه بخواهیم خودمان را سانسور بکنیم، سیستم و فشارهای وزارت ارشاد یا فرهنگ ایران تو را به سمتی می برد که خودت را سانسور کنی. محکوم به اعدامی می شوی که اعدامت نمی کنند ولی در بیرون طوری تو را تربیت می کنند ، به مسیری می برند که خودت، خودت را اعدام بکنی ایران وضعیت چنین آدمی را دارد که محکوم به مرگه که تیرباران شده ولی تیر به قلبش نخورده فعلا چند جای بدنش زخمی است و افتاده است و باید این را دوباره بلندش کرد."
یورونیوز: وقتی مجبور شدید سرانجام کشورتان را ترک کنید باید خیلی بشما فشار آمده باشد مثل تحمل یک وزنه سنگین روی قلبتان.
بهمن قبادی:" بله. احساسم همیشه برای سه چهار سالی اینگونه بود. الان این فشار کمی کمتر شده که یک دستی اینگونه روی من است(اشاره به دهانش) که دارد من را خفه می کند. این فیلم بخش بزرگی از این سنگینی را از روی دوش من برداشت و الان نفس راحت تری می کشم."
یورونیوز: شما یکدفعه گفته بودید که از سینما متنفرید اما درست بعدش یک سینماگر حرفه ای شدید . برای شما کارگردانی به چه معناست و چه انتظاری از رسالت خود داردید؟ چه چیزی به شما انرژی و انگیزه می دهد کارتان را به پیش ببرید؟
جهت نمایش ویدئو در یوتوب اینجا کلیک کنید.
جهت دانلود ویدئو اینجا کلیک کنید.
|