برادرم را پیش از اعدام به شدت شکنجه کردند
برادر سعید صدیقی که اخیرا در ایران به دار آویخته شد، در مورد اعدام برادرش و نحوه اطلاع‌رسانی به خانواده‌ی وی با دویچه وله گفتوگو کرده است. او میگوید که برادرش پیش از اعدام تحت فشار شدید عصبی بوده است.
صبح روز دوشنبه (۲۲ اکتبر/ اول آبان) ۱۰ نفر که مقامات قضایی جمهوری اسلامی آنها را "مجرمان مواد مخدر" خوانده‌اند، اعدام شدند. سعید صدیقی که از حدود یک سال پیش به اتهام حمل مواد مخدر زندانی بود، از جمله این اعدام‌شدگان است. پیش از این مجید سعیدی، برادر سعید صدیقی، به اتهام «گفتوگو با رسانه‌های فارسی‌زبان» توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود.
ولی‌الله صدیقی، برادر مجید و سعید صدیقی که در آلمان زندگی میکند، در گفتوگو با دویچه وله در مورد نحوه اطلاع خانواده از اعدام برادرش میگوید: «صبح یکشنبه [۳۰ مهر] مادرم به دادستانی رفته و با معاون دادستانی صحبت کرده بود. آن‌جا گریه و زاری کرده بود، گفته بود من ۱۲ روز از بچه‌ام خبر ندارم. فقط می‌دانم در زندان اوین است. مامورها به مادرم گفتند خیالت راحت باشد، پرونده‌این‌ها را می‌فرستند عفو و بخشیدگی، برو، می‌گوییم امروز با شما تماس بگیرد. مادرم وقتی از دادستانی آمد بیرون، با من تماس گرفت و گفت خوشحال باش، برادرت نجات پیدا کرده است. نیم ساعت بعد مادرم با من تماس گرفت و گفت سعید گفته شناسنامه‌من را بیاورید. شناسنامه‌مجید و خودتان را بیاورید. آخرین ملاقات است. صبح می‌خواهند ما را اعدام کنند. یعنی همه چیز را به مادرم دروغ گفته بودند.»
ولی‌الله صدیقی درباره آخرین ملاقات اعضای خانواده با برادرش پیش از اعدام میگوید: «مادرم وقتی به زندان اوین رفت، سعید فقط از او خواهش کرده بود که حکم اعدام او را عقب نیندازند. گفته بود ۱۲ روز تمام من را شکنجه داده‌اند. توی این ۱۲ روز نه به او آب داده بودند، نه غذا داده بودند. برادر من ۸۳ کیلو بود. در عکس‌ها معلوم است. ورزشکار بود، ولی ۴۰ کیلو شده بود. مادرم میگوید آن قدر کثیف بود و بوی گند گرفته بود که سربازها طرفش نمی‌رفتند. گفته بود تمام این ۱۲ روز، هر روز صبح قبل از اذان صبح، در انفرادی را باز میکردند، طناب‌دار را می‌انداختند گردنم و بعد پایین می‌آوردنم و می‌گفتند حکم‌ات عقب افتاده است.»
کاترین اشتون: از اعدام‌های اخیر وحشت‌زده شدم
بنا بر گزارش‌ها ۱۰ نفری که اخیرا در ایران اعدام شدند، روز جمعه ۱۰ مهر ماه از زندان قزل‌حصار به بند ۲۴۰ زندان اوین منتقل شده بودند و به علت اعتراضات گسترده فعالان و سازمان‌های بین‌المللی مدافع حقوق بشر٬ اجرای حکم آنان چند روز به تعویق افتاده بود.
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا سه‌شنبه (۲۳ اکتبر/ ۲ آبان) با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرده بود از اعدام ۱۰ تن از مجرمان مواد مخدر در ایران «وحشت‌زده» شده است. به گفته کاترین اشتون، میزان اعدام‌ها در ایران «هشداردهنده» است و «اکثر اعدام‌ها پس از برگزاری دادگاه‌های کوتاه انجام شده که در آن متهمان از حق درخواست تجدیدنظر و حتی از حداقل حقوق و استانداردهای بین‌المللی هم برخوردار نبوده‌اند.»
احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران نیز گفته بود که از اعدام ۱۰ مجرم مواد مخدر به رغم اعتراضات و فراخوان‌های بین‌المللی (اعدام‌های دوشنبه، اول آبان) شوکه شده است.
سازمان عفو بین‌الملل اخیراً مصرانه از جمهوری اسلامی خواسته بود که اجرای حکم اعدام این افراد را لغو کند.
در روزهای اخیر خانواده برخی از محکومان به اعدام در تهران مقابل "بیت" رهبر جمهوری اسلامی تجمع کرده بودند. خانواده سعید صدیقی هم جزو این تجمع‌کنندگان بودهاند.
ولی‌الله صدیقی درباره این تجمع میگوید: «در هنگام تجمع مادرم داشت با صدای آمریکا مصاحبه می‌کرد، او را با باتوم زدند، تیرهوایی شلیک کردند. الان هم برای برادرم اجازه ندادند مراسم ختم در مسجد بگیریم. از مادرم تعهد گرفته‌اند که بعد از مراسم هفت باید خودش را معرفی کند. تلفن‌های منزل قطع است. دو مامور زن در مجلس ختم زنان هستند و دو مامور مرد هم در مجلس ختم مردان حضور دارند؛ اجازه فیلم‌برداری هم نمی‌دهند.»
عبدالکریم لاهیجی: اعدام وسیله‌ای برای ایجاد رعب و ترس در جامعه
عبدالکریم لاهیجی، نایب‌رئیس فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و رئیس جمعیت دفاع از حقوق بشر در ایران، به دویچه وله میگوید: «وقتی تعداد اعدام در هر کشوری از جمله در ایران بالا میرود، باید دید جرایمی که به‌خاطر آنها اعدام بالا میرود، چیست. مقامات جمهوری اسلامی می‌گویند ۷۰ درصد اعدام‌ها در ارتباط با قاچاق مواد مخدر است. با توجه به اینکه میزان اعدام در ایران بالا میرود، باید به این نتیجه منطقی رسید که میزان جرایم مرتبط با مواد مخدر هم بالا رفته است. بنابراین مجازات اعدام نمی‌تواند نقش بازدارنده، یعنی آن چیزی که مقامات جمهوری اسلامی ادعا میکنند، داشته باشد.»
در هشت ماه گذشته در ایران بیش از ۳۰۰ نفر اعدام شده‌اند. این آماری است که اخیرا توسط احمد شهید٬ گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، ارائه شده است. به گفته احمد شهید٬ ممکن است شمار اعدام‌ها فراتر از این میزان باشند.
به اعتقاد عبدالکریم لاهیجی، «رقم ۳۰۰ اعدام مطابق آمار سال گذشته است؛ طبق آماری که ما سازمان‌های حقوق بشری سال گذشته از لا‌به‌لای اخبار ایران استخراج کردیم، ۶۱۱ تا ۶۲۰ اعدام در ایران صورت گرفته است. یعنی کم و بیش دو اعدام در روز، ولی مطمئنا تعداد آمارهای واقعی بیش از این رقم است. مقامات جمهوری اسلامی اعدام را وسیله‌ای برای ایجاد ترس و ارعاب می‌دانند. سیاست خشونت‌بارشان به اشکال دیگر هم‌چون مجازات‌های بدنی، به‌ویژه مجازات شلاق و چه خشونت‌هایی که درباره تظاهرات‌ها، گردهمایی‌ها و راه‌پیمایی‌ها از خودشان نشان می‌دهند، را این‌گونه توجیه میکنند.»
نایب‌رئیس فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر اضافه میکند که ۱۰ درصد از اعدام‌ها سال جاری و سال گذشته در کوچه و خیابان و در برابر دیدگان مردم صورت گرفته‌اند. به گفته او، اساس سیاست جمهوری اسلامی بر ایجاد رعب و وحشت در جامعه استوار است و آیت‌الله خامنه‌ای نقش اصلی را در این سیاست دارد؛ «چون نه‌تنها در قانون اساسی جمهوری اسلامی، بلکه در عمل کاری بدون موافقت رهبر جمهوری اسلامی صورت نمی‌گیرد».
ایران نسبت به جمعیت این کشور بالاترین میزان اعدام در جهان را داراست. چین و عربستان سعودی٬ از دیگر کشورهایی‌اند که در کنار ایران٬ هر سال بیشترین احکام اعدام را اجرا میکنند.