چرا زنان کمتر در عرصه تکنولوژی کار میکنند؟
شمار زنان شاغل در عرصه تکنولوژیهای ارتباطی بسیار کم است. این واقعیت سبب ایجاد کمپینهای متفاوتی برای تشویق زنان به حضور در این عرصه شده است. یکی از فعالان این حوزه از موانع فکری بر سر راه زنان میگوید.
تعداد زنان شاغل در عرصه تکنولوژی کم است. این امر مربوط به کشورهای در حال توسعه نیست. در بریتانیا ۴۷ درصد نیروی کار زنان هستند، با اینهمه آنها تنها در ۱۷ درصد مشاغل مربوط به تکنولوژیهای ارتباطی و مخابراتی حضور دارند. تعداد زنان فعال در عرصه تکنولوژی در بریتانیا در ۱۰ سال گذشته رو به کاهش داشته است و دیگر کشورهای مدرن جهان نیز وضعی بهتر ندارند.
از همین رو گروههای مختلفی در نقاط مختلف دنیا برای افزایش تعداد زنان در عرصهی تکنولوژی تلاش میکنند. یکی از مشاوران در این زمینه میگوید باید درها را تا جای ممکن و تا زمان ممکن برای ورود زنان به این عرصه باز گذاشت.
اما برخی دیگر اعتقاد دارند که موضوع صرفا به باز بودن درها برای ورود زنان فارغالتحصیل به عرصه تکنولوژی مربوط نمیشود، "مشکل خیلی زودتر آغاز میشود." بدین دلیل شماری از متخصصان به سوی کار با دانشآموزان دختر روی آوردهاند تا ببینند ریشههای گرایش کمتر آنها به جهان تکنولوژی چیست و چطور میشود آنها را آموزش داد یا به آنها انگیزه داد تا در صورت تمایل وارد این جهان شوند.
این امر وقتی مهمتر میشود که نگاهی به نقش تکنولوژی در دنیای امروز داشته باشیم، گوشیهای هوشمند، تبلتها، اپلیکیشنها و ... هر روز بیشتر از پیش جهان را تغییر میدهند. ترس عمومی زنان از تکنولوژی میتواند به پیشی گرفتن مردان در دیگر زمینهها نیز بیانجامد.
البته در مقابل هستند فعالانی که تمرکز بر جذب زنان به جهان تکنولوژی از طریق راههایی که صرفا زنان در آن سهیم باشند، نظیر برگزاری کارگاههای آموزشی مختص زنان، را عاملی برای پس زدن آنها از این حوزه میدانند. برخی از آنها میگویند که بر اساس تجربه هر چه بیشتر سعیکردهاند کارگاههای آموزشی تک جنسیتی برای زنان در این زمینه برگزار کنند بیشتر این حس را به زنان القا کردهاند که تکنولوژی امری مردانه است. برخی از آنها این اقدام را متوقف و آموزش را به هر دو جنس با تمرکز بر این موضوع که حتما زنان نیز حضور داشته باشند پی گرفتهاند.
بلیندا پارمر، با اینهمه یکی از فعالانی است که با تمرکز بر جذب زنان در این عرصه میکوشد تا از طریق موسسه خود تعداد زنان شاغل در جهان تکنولوژی را افزایش دهد. وی که موسسهای در زمینه ورود بیشتر زنان به عرصه تکنولوژی را با عنوان the Lady Geek در سال ۲۰۱۰ راهاندازی کرده است و در این زمینه جدا از ارائه مشاوره به تحقیق نیز میپردازد اخیرا کتابی نوشته با عنوان Little Miss Geek که در روز ۳ اکتبر رونمایی شد. او در این کتاب به تجربیات خود از کار در این حوزه پرداخته است. البته برخی از وی انتقاد کردهاند که چرا در کتابش به زنان موفق در دنیای تکنولوژی نپرداخته و صرفا به تحلیل موانع روی آورده است.
بلیندا پارمر در یادداشتی که برای "هافینگتون پست" نوشته به برداشتهای نادرستی که تکنولوژی را برای زنان امری نخواستنی و یا غیرممکن میسازد پرداخته است.
کار در حوزه ارتباطات خلاقانه است
بر اساس یک تحقیق در سال ۲۰۰۹ مشخص شد که ۸۰ درصد دختران میخواهند شانس آن را داشته باشند که صاحب مشاغلی شوند که همراه با خلاقیت و استقلال است اما در عین حال تنها ۳۰ درصد زنان میگویند که فکر میکنند کار در حوزه فنآوری اطلاعات و ارتباطات به آنها اجازه خلاقیت و استقلال در محیط کار را میدهد.
بلیندا پارمر که دو سال است کمپینهای مختلفی را از طریق موسسه خود با هدف راهیابی تعداد بیشتری از زنان به دنیای تکنولوژی راهاندازی کرده مینویسد، باید به این پرسش پاسخ داد که چرا تکنولوژی که یکی از جذابترین و خلاقانهترین اشکال مشاغل است از نظر زنان اینطور به نظر نمیرسد؟ او مینویسد که این نیاز وجود دارد که زنان را با لذتی که دنیای ابداعات تکنولوژیک دارد آشنا کنیم. او البته با اشاره به اینکه تعداد زنانی که صرفا از تکنولوژی استفاده و بی آن نمیتوانند زندگی کنند زیاد است و باید به آنها نشان داد که ابداع هم به اندازه استفاده لذتبخش و ممکن است.
نیاز به پیشینههای تحصیلی و کاری متفاوت
بلیندا پارمر در بخش دیگری از یادداشت خود به برداشت نادرست دیگری از کار در زمینه تکنولوژیهای ارتباطی میپردازد که باعث میشود زنان خود را کنار بکشند. او میگوید که این تصویر برای "همه" آشناست: "پسر بچه چهار سالهای که کامپیوتر مادرش را تعمیر میکند.» وی سپس به این موضوع میپردازد که کار در کمپانیهای مرتبط به تکنولوژی برای بسیاری یادآور "خورههای" کامپیوتر است که هزاران چیز در ارتباط با کامپیوتر میدانند در صورتی که مهارتهای متفاوتی در این کمپانیها مورد نیاز است که میتوان با توجه به علاقه و پیشینههای متفاوت یکی از آنها را انتخاب کرد.
او البته در این زمینه مینویسد که باید از سوی دیگران نیز تلاش شود تا این تصویر را که کمپانیهای تکنولوژیک معبدی برای "خورههای" کامپیوتر هستند به تصویر واقعی از این کمپانیها تغییر یابد. او مینویسد که این کمپانیها به زنان باهوش، سختکوش و با پیشینههای مختلف نیاز دارند.
امکان کمک به دیگران
یک تحقیق مشخص کرده که ۹۰ درصد زنان در پی مشاغلی هستند که از طریق آن بتوانند به دیگران یاری رسانند. به نوشته پارمر، بنابراین عجیب نیست اگر آنها به سمت مشاغلی نظیر کار در بخش سلامت، آموزش، خیریه و ... گرایش یابند چرا که تنها ۶۰ درصد زنان باور دارند که میتوانند از طریق کار در بخش فنآوری ارتباطات به دیگران یاری رسانند.
او مینویسد این نیاز وجود دارد که با نسل آینده، با دختر بچههای باهوشمان، با برادرزادهها و خواهرزادههایمان صحبت کنیم و به آنها بگوییم که جهان به هوش همه افراد باهوش، چه زن و چه مرد، که در زمینه تکنولوژی کار کنند نیاز دارد. ذهنهای بزرگ، محصولات بزرگ میسازند و محصولات بزرگ میتوانند زندگی میلیونها نفر در سراسر جهان را تغییر دهند.