هشدار انجمن تهیهکنندگان درباره تعطیلی بخش خصوصی سینما
انجمن تهیهکنندگان مستقل سینمای ایران، گزینش مجدد فیلمهای سینمایی توسط حوزه هنری برای اکران را غیرمسئولانه خوانده است. اخیرا حوزه هنری که حدود صد سینما در اختیار دارد از اکران ۶ فیلم که پروانه نمایش دارند سرباز زده است.
انجمن تهیهکنندگان مستقل سینمای ایران با اعتراض به ممیزی مجدد و گزینش دوباره فیلمهای سینمایی توسط حوزه هنری، نسبت به تعطیلی بخش خصوصی سینمای ایران هشدار داده است.
به گزارش "خبرگزاری ایسنا"، در بیانیه شورای مرکزی انجمن تهیهکنندگان مستقل سینمای ایران آمده است: «رفتار غیر مسئولانه حوزه هنری در گزینش فیلمها و اعمال نظر مبنی بر ممیزی مجدد، حرکتی افراطی است که میتواند به تعطیل بخشی از سینمای ایران در کوتاه مدت و تعطیل بخش خصوصی سینمای ایران در دراز مدت منجر شود.»
جامعه سینمایی ایران اخیرا با پدیده نوینی روبهرو شده است. فیلمهایی که توقیف نیستند، پروانه نمایش دارند اما اکران نمیشوند. حوزه هنری که حدود ۱۰۰ سینما در اختیار دارد روز دوشنبه (۲۷ شهریور/ ۱۷ سپتامبر) اعلام کرد شش فیلم "برف روی کاج"، "من همسرش هستم"، "پل چوبی"، "بیخود و بیجهت"، "پذیرایی ساده" و "من مادر هستم" در سینماهای این حوزه اکران نمیشوند.
در بیانیه انجمن تهیهکنندگان مستقل سینمای ایران آمده که این شش فیلم سینمایی پس از دریافت پروانه ساخت و پروانه نمایش توانستهاند با دریافت مجوز قانونی امکان اکران عمومی را بیابند، «بنابراین باید به قانون احترام گذاشت و گرنه باصطلاح معروف، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد». انجمن تهیه کنندگان مستقل سینمای ایران ضمن اعتراض جدی به رفتارهای حوزه هنری در عدم اکران این فیلمها و از سازندگان شش فیلم سینمای اجتماعی حمایت کرده و خواستار تغییر رفتار حوزه هنری شده است.
دعوت از هنرمندان برای پیوستن به اعتراض قانونی
انجمن تهیه کنندگان مستقل در این بیانیه از کلیه هنرمندان سینمای ایران خواسته است تا به این اعتراض قانونی بپیوندند و اجازه ندهند عدهای با تصمیمات غلط، سینمای اجتماعی و مستقل کشور را از میان ببرند.
جدای از این فیلمها که پروانه نمایش دارند اما حوزه هنری از اکران آنها خودداری میکند، سالانه به طور میانگین ۷ فیلم سینمایی در ایران توقیف میشوند. در هفتههای گذشته سایت "خبرآنلاین" نام بیش از ۲۰۰ فیلم سینمایی توقیف شده از سال ۱۳۶۰ تا سال ۱۳۹۰ را منتشر کرد. بیشترین تعداد توقیف فیلمها در سالهای ۸۴ تا ۸۸ صورت گرفته است.
آنطور که در این گزارش آمده است همه این فیلمها مستقیم توقیف نشدهاند بلکه برخی از این آنها بعد از ساخت با ممیزی مواجه شدهاند. گاها این ممیزیها به اندازهای بوده که به کلیت فیلم ضربه میزد و به همین خاطر بسیاری از کارگردانها زیر بار نرفته و ترجیح دادند فیلمهایشان اکران نشود.