سلاح ایران برای مقابله با بمبهای سنگر شکن امریکا چیست؟
فارس نیوز : هر زهری پادزهری دارد و پادزهر بمب های بتن شکن آمریکا، «بتن های هوشمند» دانشمندان ایرانی است.
این بمب، بتن شکن (MOP) نام دارد که دارای وزن 13.5 تن، 6 متر طول و یک متر عرض است که هواپیماهای جنگی B-52 و B-2 قادر به حمل آن هستند. طبق برخی گزارش ها، پنتاگون 330 میلیون دلار برای تولید و تحویل بیش از 20 بمب بتن شکن هزینه کرده و حداکثر بار انفجاری هر یک از آنها 5 هزار و 300 پوند است.
همزمان با اعلام خبر ساخت این بمب، فرماندهان نظامی آمریکا علنا اعلام کردند هدف از تولید چنین سلاحی حمله به تاسیسات هسته ای بسیار مستحکم و مخفی کشورهای چون ایران و کره شمالی است. برخی مقامات وزارت دفاع آمریکا نیز گفته اند این بمب برای از کار انداختن تاسیسات هسته ای فردو طراحی شده است.
بتن هوشمند؛ پیشرفت جدید تکنولوژیک ایران
البته درباره توانمندی بمب های بتن شکن آمریکا برای تخریب تاسیسات اتمی ایران حرف و حدیث های بسیاری وجود دارد. نشریه «اکونومیست» با انتشار گزارشی به تشریح یکی از تردیدها پرداخته و نوشته: "آمریکایی ها نگرانند فردای صبحی که دودهای ناشی از حمله به تاسیسات ایران فرو می نشیند، مضحکه جهانی شوند"!
اشاره این هفته نامه انگلیسی به پیشرفت جدید ایران در زمینه ابداع نوع جدیدی از بتن تحت عنوان «بتن هوشمند یا ابر مقام» (UHPC) است که احتمال حمله نظامی به ایران و ضریب موفقیت آن را به شدت کاهش می دهد. بر اساس دانش تولید این نوع از بتن، ساختمان ها و تاسیساتی می توان ساخت که هیچ یک از بمب های موجود سنگر شکن و ضد بتن جهان نمی تواند، آنها را تخریب کند.
اکونومیست در ادامه نوشت: "تاکنون مقاوم ترین بتنی که ساخته شده Ductal نام دارد که توانایی تحمل بالاترین فشارها و شدیدترین انفجارها را داراست. نسل جدید بتنی که ایرانی ها ساخته اند با استفاده از تکنولوژی نانو، استفاده از اکسیدهای فلزی آهن، آلومینیوم، تیتانیوم و مس چنان مقاوم شده است که حداقل چهار برابر مشهورترین بتن مقاوم دنیا استقامت دارد."
ین هفته نامه انگلیسی اضافه کرد: "طبق گزارش های پنتاگون، در دانشگاه ابوعلی سینا، فیبرهای پلیمری و پودر کوارتز به بتن اضافه کرده اند که ضربه گیری در برابر موج انفجار را چند برابر می کند. تحقیقات منتشر شده دانشگاه تهران نیز نشان داده کاربرد فیبرهای فولادی بتن را نشکن می کند و افزودن فقط کمی پلیمر این مقاومت را تا 7 برابر افزایش می دهد و بتن را سبک تر، نازک تر و مقاوم تر می کند. به این ترتیب اگر فقط بخشی از تکنیک های موجود در بتن ریزی تاسیسات نظامی و حساس ایران به کار رفته باشد در آن صورت حمله به تاسیسات پنهان شده در زیر این بتن ها عاقلانه به نظر نمی رسد."
طبق این گزارش، از آنجائیکه ایران کشور زلزله خیری است، مهندسان ایرانی برخی از محکم ترین و بادوام ترین مصالح ساختمانی دنیا را ساخته اند. این بتن ها به راحتی می توانند در برابر زمین لرزه های کوچک و در صورت وقوع، در مقابل لرزش های مصنوعی زمین مانند ارتعاشات ناشی از بمباران مقاومت کنند.
دقیقا همین موضوع موجب تشویش مقامات آمریکایی شده چراکه آنها نگرانند بمب های بتن شکن نتوانند در سنگرهای عمیق ایران نفوذ کنند، به ویژه اینکه ایران به فناوری بتن هوشمند (UHPC) دست یافته و به باور آنها حتی احتمال دارد به روزرسانی بمب های بتن شکن نیز کافی نباشد.
توانایی مقاومت در برابر موشک
به نوشته این هفته نامه انگلیسی، نتیجه مطالعه ای که دانشگاه تهران در سال 2008 منتشر شد، به توانایی بتن هوشمند برای مقاومت در برابر موشک های فلزی اشاره دارد. این مطالعه نشان می دهد بتنی که در ساختار خود حاوی نسبت بالای الیاف فولادی است، به بهترین نحو ممکن عمل می کند. نتیجه مطالعه دیگری که به سال 1995 باز می گردد، نشان می دهد اگرچه مقاومت فشاری بتن با اضافه کردن الیاف پلیمری تنها به میزان اندکی افزایش می یابد، اما مقاومت ضربه ای آن تا هفت برابر بهبود می یابد.
البته ایران تنها کشوری نیست که به دنبال فناوری بتن های مستحکم تر و کاربردهای گسترده آن است. چند سال قبل، محققان ام.آی.تی بر روی این موضوع مطالعه کرده اند که چطور تغییر شکل های نانو در بتن می تواند باعث بی ثبات شدن آن بشود. آنها همچنین آزمایش هایی را در خصوص استفاده از بخار سیلیس برای بهبود طرح اختلاط بتن انجام داده اند. همچنین مطالعه ای که بین سال های 2004 تا 2006 در استرالیا انجام شده، تایید کرده بتن هوشمند در مقابل انفجارهای ناشی از برخورد مستقیم نیز مقاومت می کند.
اکونومیست نوشت: "مهندسانی که بمب های سنگرشکن را طراحی کرده اند، بدون شک به این نکته توجه نکرده اند و از داده های سری خود برای طراحی بمب ها استفاده کرده اند. در طول جنگ اول خلیج فارس در سال 1991، نیروی هوایی آمریکا دریافت بمب های سنگرشکن یک تنی آن نمی تواند در برخی از سنگرهای عراقی نفوذ کند. در نتیجه طراحان بمب دوباره مشغول کار شدند و پس از دو نسل بهبود نتایج، حاصل کار آنها بمب 13 تنی MOP است که می تواند تا 60 متر در بتن های معمولی نفوذ کند."
در پایان این مطلب آمده: "با این وجود، حتی این بمب نیز در مقابل مواد محکم تر، کارایی کمتری دارد و در بتنی که تنها دو برابر استحکام بیشتری دارد، تنها 8 متر نفوذ می کند. بنابراین هیچ کس (حداقل آنهایی که به اطلاعات نظامی طبقه بندی شده دسترسی ندارند) نمی داند بمب MOP در مقابل بتن های فوق مستحکم ایرانی کارایی دارد یا خیر.