آمریکا پناهندگی تعدادی از اعضای مجاهدین خلق را میپذیرد
دانیل فرید، نماینده وزارت خارجه آمریکا در مسائل مربوط به اردوگاه اشرف، در گزارشی که به کنگره آمریکا داد، این خبر را داد و گفت که آمریکا پرونده های بعضی از اعضای سازمان مجاهدین خلق را یک به یک بررسی می کند و به آنها که شرایط لازم را داشته باشند، پناهندگی می دهد.
او اضافه کرد که این افراد کسانی خواهند بود که کمیساریای عالی پناهندگان، پرونده هایشان را به مقام های آمریکایی ارجاع خواهند کرد.
آقای فرید از کنگره آمریکا خواست تا شرایط قانونی را برای وارد شدن تعدادی از این افراد به آمریکا فراهم کند.
قانون آمریکا اجازه نمی دهد کسانی که در گروه های تروریستی عضویت دارند، وارد این کشور شوند.
آمریکا، سازمان مجاهدین خلق را یک گروه تروریستی می داند.
دانیل فرید همچنین به کنگره گفت که تعدادی از شرکای اروپایی ایالات متحده، شروع به بررسی پرونده های پناهندگی اعضای سازمان مجاهدین خلق کردهاند.
نماینده وزارت خارجه آمریکا در مسائل مربوط به اردوگاه اشرف، همچنین این احتمال را مطرح کرده که شاید بخشی از این افراد بخواهند به ایران بازگردند.
ماجرای فرستادن ساکنان اشرف به کشورهای دیگر از آنجا آغاز شد که دولت عراق خواهان باز پس گیری مکانی شد که به اردوگاه اشرف مشهور است.
اعضای سازمان مجاهدین خلق، در دوره ریاست جمهوری صدام حسین در عراق به این مکان رفتند و از آنجا عملیاتی را علیه ایران آغاز کردند که آن زمان در جنگ با عراق بود.
با سرنگونی دولت صدام، ساکنان اردوگاه اشرف خلع سلاح شدند.
دولت عراق بعد از صدام، خواهان خروج این افراد از محل اردوگاه اشرف شده بود. این خواسته با مخالفت رهبران سازمان مجاهدین خلق روبه رو شده بود.
در اقدامی دیگر که پلیس عراق می خواست کنترل این اردوگاه را به دست بگیرد، درگیری خونینی درگرفت.
بعد از آن بود که جامعه جهانی خواهان یافتن راه حلی شد تا ساکنان اردوگاه اشرف بتوانند بعد از خروج از این محل، جا و مکانی در کشورهای دیگر پیدا کنند.
مهرنوش پورضیایی، خبرنگار بیبیسی فارسی در واشنگتن می گوید، یکی از موضوعات مهمی که نمایندگان حاضر دراین جلسه به دنبال آن بودند، وجود یا نبود تسلیحات در اردوگاه اشرف بود.
موضوعی که در جلسه اخیر دادگاه فرجام خواهی برای حذف سازمان مجاهدین خلق از فهرست آمریکا از سازمان های تروریستی مطرح شده است.
با آغاز روند جابهجایی ساکنان اردوگاه اشرف، خانوادههای عدهای از آنها، در نزدیکی اردوگاه تجمع کردند
رابرت لوب، وکیل وزارت خارجه آمریکا در این پرونده یک هفته پیش به دادگاه گفت هنوز دسترسی تمام عیار به تمام نقاط اردوگاه اشرف وجود ندارد و بر این اساس هنوز معلوم نیست که آیا گروهی تندرو از اعضای مجاهدین انبار پنهانی اسلحه در این اردوگاه دارند و از این طریق توانایی بالقوه عملیات مسلحانه را حفظ کرده اند.
با این همه آقای فرید در جواب پرسش های مکرر اعضای این جلسه گفت به دلیل جریان پروسه قضایی نمی تواند در این خصوص صحبت کند . ماموریت او تنها بستن اردوگاه اشرف و انتقال ساکنانش به اردوگاه حریه و پس از آن ایجاد راهی برای انتقالشان به کشور سوم است.
خبرنگار ما از برخی صاحبنظران نقل می کند که یکی از دلایل پیچیدگی پرونده سازمان مجاهدین خلق این است که ساختار شبه نظامی دارد و تا زمانی که ساختار این سازمان به ساختار غیرنظامی/سیاسی تبدیل نشود نگرانی درباره از سرگیری فعالیت های مسلحانه آن باقی می ماند.
اردوگاه اشرف در نیمه راه تعطیلی
بعد از بررسی راه های مختلف، تصمیم بر این شد که ساکنان اردوگاه اشرف به اردوگاه دیگری در عراق منتقل شوند و از آنجا به کشورهایی بروند که حاضرند این افراد را به پناهندگی بپذیرند.
روند انتقال ساکنان اردوگاه اشرف به اردوگاه حریه، بخش دیگری از گزارش آقای فرید بود.
تاریخ انتقال اعضای اردوگاه اشرف به اردوگاه حریه
1.هجدهم فوریه ۲۰۱۲
2.هشتم مارس ۲۰۱۲
3.نوزدهم مارس ۲۰۱۲
4.شانزدهم آوریل ۲۰۱۲
5.پنجم مه ۲۰۱۲
او گفت که تا به حال ۲۰۰۰ نفر از اشرف به حریه رفته اند. اندکی بیش از نیمی از ساکنان اردوگاه اشرف.
این افراد در پنج کاروان که در هر کدام ۴۰۰ نفر بودند، به اقامتگاه جدیدشان منتقل شدند.
آقای فرید می گوید که دولت عراق چندین اتوبوس و کامیون برای انتقال افراد و بارهایشان اختصاص داده است و "هزاران نیروی امنیتی عراقی" از کاروان ها مراقبت می کردند.
ناظران سازمان ملل هم بر روند انتقال این افراد نظارت می کردند.
آن طور که نماینده آمریکا در امور مربوط به سازمان مجاهدین خلق می گوید، اردوگاه حریه، علاوه بر محل خواب، یک سالن غذاخوری و سالن ورزش هم دارد.
در ابتدای کار این محل با مشکل کمبود آب و برق مواجه بود.
دانیل فرید می گوید که این مشکلات حل شده اند، اما هنوز دستگاه های تهویه هوا درست کار نمی کنند و در گرمای عراق این مسئله به مشکلی برای ساکنان، آنجا تبدیل شده است.
سازمان مجاهدین پیش از این از شرایط اردوگاه حریه شکایت کرده بودند و گفته بودند که در این محل، علاوه بر مشکلات زیستی، با سربازان عراقی که محافظت از آن محل را به عهده دارند هم دچار مشکل هستند.