در قوانین ایران هر فردی در کره زمین را می توان به محاربه متهم کرد
امیر میرزای حکمتی، آمریکایی ایرانی تبار از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام جاسوسی به اعدام محکوم شده است.
الهه روانشاد
یک شعبه دادگاه انقلاب اسلامی در تهران، امیر میرزایی حکمتی، آمریکایی ایرانی تبار را به اتهام «عضویت در سازمان جاسوسی آمریکا و همکاری با دولت متخاصم»، محارب و مفسد فی الارض شناخته و به اعدام محکوم کرد.
عبدالکریم لاهیجی، حقوقدان و نایب رییس فدراسیون بین‌المللی جوامع مدافع حقوق بشر در گفت و گو با رادیو فردا به صدور حکم اعدام برای این آمریکایی ایرانی تبار واکنش نشان می دهد.
عبدالکریم لاهیجی: گذشته این جوان ۲۸ ساله را آدم می شنود، تعجب می کند که جمهوری اسلامی- چه وزارت اطلاعات و چه سرویس های امنیتی و چه قوه قضاییه- واقعا درجه بی آزرمی و تجاوز به کرامت انسانی را صرف نظر از موازین حقوقی و قوانین بین المللی به کجا رسانده است؟
این بی توجهی به حقوق انسانی تا جایی است که یک جوانی را که متولد آمریکاست و تا کنون به ایران سفر نکرده است، هیچ ارتباطی با مقامات ایران و تشکیلات دولتی و قضایی نداشته است که بتواند اطلاعاتی مخفی در ارتباط با کلیه مسائلی که بتوان آن را اسرار نظامی یا سیاسی ایران قلمداد کرد، و تنها و تنها برای ملاقات و دیدار با مادر بزرگش به ایران سفر کرده است، دستگیر کرده و او را به جاسوسی متهم کنند.
آقای لاهیجی، به فرض اینکه حتی اتهام جاسوسی در مورد آقای حکمتی صحت داشته باشد، آیا اعدام مجازات مناسبی است که قانون برای ارتکاب جرم جاسوسی در نظر گرفته است؟
قانون جمهوری اسلامی یک قانون معمولی نیست. در جمهوری اسلامی هر کسی را می توانند متهم به محاربه یا فساد بر روی زمین کرده و محکوم به اعدام کنند.
حالا کلمه «جاسوسی» در قوانین سایر کشورها هم وجود دارد. ولی این دو عنوان از عناوین ساختگی است که جمهوری اسلامی آن را ابداع کرده و اگر شما به حکم قاضی صلواتی، رییس دادگاه انقلاب توجه کنید، می بینید که به همین دو موضوع اشاره کرده است؛ یعنی محاربه با جمهوری اسلامی و فساد بر روی زمین.
بنابر این نباید موضوع را در چهارچوب قواعد سیستم های حقوقی جدید مطرح کرد.
آقای لاهیجی، در حکم صادره از شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی برای آقای حکمتی آمده است «همکاری با دولت متخاصم»، آیا به اعتقاد شما دولت آمریکا را می توان به عنوان یک دولت متخاصم علیه ایران تلقی کرد؟
همین هم نشان می دهد که اتهاماتی که متوجه این شخص شده تنها و تنها با مقاصد سیاسی است. همیشه این اتهامات را با جنجال و با تبلیغات فراوان راه می اندازند و بعد از آن یا در جریان محاکمه مقداری در صدور حکم تعدیل ایجاد می کنند و یا اینکه به همین صورت حکم اعدام را صادر می کنند و در مرحله تجدید نظر تعدیل می کنند و بعد هم پس از مدتی آن شخص آزاد می شود. بدون اینکه به این فکر کنند که افکار عمومی و یا حتی افکار مردم ایران برای شان این سوال پیش می آید که کسی که متهم به جاسوسی و محکوم به اعدام بود، چگونه آزاد شد و به کشورش بازگشت.
بنابر این مسلم است که دولت ایران با دولت آمریکا و هیچ دولت دیگری در حالت جنگ نیست. ولی برای پیشبرد اهداف و سیاست داخلی، همیشه می گویند که ما با دنیا در جنگیم.
نمی گویند که این جنگ یک جنگ تبلیغاتی است. ولی اینجا هم تنها برای اینکه بتوانند عنوان محاربه را به اتهامات آقای حکمتی تطبیق بدهند، ادعا کرده اند که ما با آمریکا در حال مخاصمه و جنگیم. و چون این شخص قرار بوده است برای آمریکا فعالیت جاسوسی انجام دهد، بایستی محارب شناخته شده و او را محکوم به اعدام کرد.