میراث فرهنگی ثبت شده جهان در سال ۲۰۱۱
تایکیوون
یونسکو، موسسه فرهنگی وابسته به سازمان ملل متحد، از سال ۲۰۰۳، هرساله تعدادی از میراثهای فرهنگی جهان همچون انواع رقصها، صنایع دستی و غیره را در لیستی مجزا تحت عنوان «میراث فرهنگی معنوی» به ثبت میرساند. اجلاس یونسکو در بالی برای سال ۲۰۱۱ نیز میراث فرهنگی جدیدی را ثبت کرد. ورزش رزمی "تایکیوون" از کره در لیست یونسکو قرار گرفت.
سدو
«السدو» تنها یک تکنیک بافندگی در امارات متحده عربی نیست، سدو بخشی از هنر و فلسفه زندگی قبایل عرب این منطقه است که قبلا در چادرهای اعراب بدوی، زین اسب و غیره استفاده میشده است. اکنون که این تکنیک در حال فراموش شدن است، برای توجه ویژه به آن، در لیست میراث فرهنگی معنوی یونسکو قرار گرفته است.
داستانسرایان چینی
«ایماکان» هنر نقالی از «نبرد قهرمانان با اژدها» و یا داستانهای مربوط به قبائل منطقه است. این هنر در بین اقلیت قومی «هژنها» واقع در شمال شرقی چین رواج داشت. ولی اکنون تنها سالمندان از آن آگاهی دارند و میرود که به عرصه فراموشی سپرده شود.
درجستجوی خرد
خنداندن و خرد، پیوند تنگاتنگی در فرقه اسرارآمیز «کوردوگاو» در کشور آفریقائی مالی دارد. اعضای این فرقه در راه کسب تعالی، با این لباسها و ماسکها مردم را میخندانند. فراخ دستی و رواداری از دیگر خصوصیات این فرقه است. زندگی شهرنشینی اما برای کوردوگاو دیگر جائی باقی نگذاشته است. یونسکو با ثبت آن در میراث فرهنگی جهان سعی در حفاظت از آن دارد.
مجموعه هنری شناور
دانش ساختن لنجهائی که بازرگانان، ماهیگیران و غواصان مروارید در خلیج فارس با آن به آب میزدند و ترانههای کارگران سازنده آن با خطر فراموشی روبرو شده است. همچنین کمتر ناخدائی میتواند لنج خود را بهصورت سنتی و با کمک آفتاب، ماه و ستارگان به مقصد برساند. لنج در سال ۲۰۱۱ بهعنوان یک مجموعه هنری در لیست میراث فرهنگی یونسکو قرار گرفت.
هنر در قلمرو سایه
تاتر سایه عروسکی در چین دارای سنت دیرینه است. عروسکگردانان برای اجرای نمایش با موضوعات دراماتیک معمولا از ۱۲ تا ۲۴ عروسک استفاده میکنند. موزیک و ترانه نیز نمایش را همراهی میکند. علیرغم همه رشد اقتصادی، چینیها هنوز هم این سنت را زنده نگه داشتهاند. این هنر سال ۲۰۱۱ در لیست یونسکو قرار گرفت.
آلت موسیقی برای همه فصول
مردمان کشورهای آفریقائی مالی و بورکینافاسو از چوب، بامبوس و کدوتنبل خشک شده سازی میسازند که به آن «انسهگله» میگویند. از این آلت موسیقی، مردمان سنوفو به هنگام کار، نیایش، عزاداری و جشنهایشان استفاده میکنند. یونسکو، انسهگله را در لیست میراث فرهنگی معنوی سال ۲۰۱۱ جهان قرار داد.
هنر، اسب و سوارکار
هارمونی کامل بین اسب و سوارکار هدف اصلی سنت سوارکاری در فرانسه است. از همه مهمتر اما احترام به اسب است. معروفترین مکتب این هنر سواری کاری بنام "Le Cadre Noir" در سامور قرار دارد که اکنون جزو لیست میراث فرهنگی جهان قرار گرفته است.
دلتنگیهای آدمی
فادو، هنر موسیقیائی بیان دلتنگیها، اشتیاق و دردهای مردمان پرتغال است. فادو ترکیب شعر و موسیقی است که ریشه اصلی آن به آفریقائیهای مهاجر برزیلی برمیگردد. فادو ریتمهای محلی روستائی و زندگی شهری را تلفیق میکند و نمادی از هویت پرتغالیهاست. یونسکو، فادو را بعنوان میراث فرهنگی معنوی در لیست سال ۲۰۱۱ گنجانده است.
بندباز
«جولتاگی» تنها به راه رفتن بر روی طناب خلاصه نمیشود. رقص بر روی طناب به همراه حرکات آکروباتیک و همچنین "دستانداختن" دلقک صحنه به همراه موزیک از دیگر بخشهای این هنر است. جولتاگی بخشی از فرهنگ تفریحی و سنتی کرهایها محسوب میشود که در لیست یونسکو قرار گرفته است.
موزیک مکزیکی
موزیک ماریاچی مکزیکی در سال ۲۰۱۱ در لیست میراث فرهنگی معنوی یونسکو قرار گرفت. نغمههائی که با گیتار، ترومپت، ویلون و دیگر ادوات نواخته میشوند و حکایت از عشق، جدائی، شرافت و وطن دارند. لباس سنتی مکزیکیها نیز این موزیک را همراهی میکند.
خدای برنج
اولین روز یکشنبه در ماه ژوئن در منطقه هیروشیمای ژاپن به «خدای برنج» تعلق دارد. روستائیان در این روز با لباسهای سنتی و گاومیشهای تزئین شده به مزرعه برنج میروند و زمین را با ابزارهایی که «کیفیت خدائی» دارند آماده میسازند. سپس دختران جوان مراسم نشای برنج را انجام میدهند. مراسم "میبو نو هاناتائو» اکنون جزو میراث معنوی یونسکو قرار گرفته است.
از خدایان و کوهها
در مراسم زیارت «کویلوریتی» (ستاره برفی) هزاران نفر در کوههای آند در کشور پرو ۴۵۰۰ متر به سوی یک صخره صعود میکنند. گفته میشود بر روی این صخره در قرن هجدهم عیسی مسیح دیده شده است. در این مراسم سنتهای مسیحیان کاتولیک با سنتهای بومیان درهم آمیخته است. احتمالا این صخره مربوط به دورانی میشود که بومیان در آنجا خدایان را پرستش میکردند. این مراسم نیز در سال ۲۰۱۱ به لیست میراث معنوی یونسکو پیوسته است.