برگزیدگان جایزه پرتره تیلور وسینگ
برگزاری نمایشگاه «جوایز عکس پرتره تیلور وسینگ» در نشنال پرتره گالری لندن. چهارمین دوره این جایزه با همکاری موسسه تیلور وسینگ برپا می شود. امسال موضوعات اجتماعی حضور پررنگ تری داشتند.
این عکس از آنتونیو اولموس، سوگ چند نوجوان بریتانیایی را برای دوست ازدست رفته شان به نمایش می گذارد.
عکاسان اعم از تازه کار یا حرفه ای از سراسر جهان بخت شان را برای دریافت این جایزه امتحان می کنند. امسال 6033 اثر به دفتر این جایزه ارسال شد. این عکس از جرمی راتا در کابل گرفته شده و دو نظامی افغان را در برابر کاخی ویران نشان می دهد.
عکس برنده جایزه اول به مبلغ دوازده هزار پوند، اثری از جونی وودوارد؛ عکاسی به شیوه قدیمی بر روی نگاتیو، با استفاده از نور طبیعی. وودوارد می گوید:«من کیفیت و عمقی را که بر روی فیلم به دست می آید ترجیح می دهم. متاسفانه این هنری است که دارد از بین می رود.» نگاه این دختر و تناسب رنگ موی او با حیوانی که در دست دارد، بر قدرت عکس می افزاید.
برنده جایزه دوم به مبلغ دو هزار و پانصد پوند، اثری از جیل ووستار. این عکاس آمریکایی سعی دارد با سبکی استیلیزه به مانند نقاشان، هر گوشه ای از عکس را به شکل دلخواه خودش درآورد. این عکسی است که او از دوست میانسالش لیلی گرفته است. [از مجموعه ای که به گذر عمر و میانسالی زنان پرداخته است.]
جایزه سوم به مبلغ هزار و پانصد پوند برای این عکس از دونا شوارتز. زوج آمریکایی پس از رفتن فرزند نوجوانشان از خانه تنها مانده اند. عکاس از آنها خواسته تا مستقیم به دوربین نگاه کنند تا مخاطب بتواند با احساسات آنها شریک شود.
برنده جایزه چهارم به مبلغ هزار پوند، اثری از جاسپر کلارک. عکاس، نقاشی متولد چین به نام ون وو را در کنار نقاشی هایش نشان می دهد که پس از دیدن فیلم بربادرفته عاشق ویوین لی شده و خودش را غالباً در کنار او می کشد. جنس و رنگ لباس نقاش به کمک ترکیب بندی عکس آمده است.
پنجمین و آخرین برنده این جایزه به مبلغ پانصد پوند، دیوید نایت است با عکس دختری پانزده ساله اهل ولز. مخاطب در نگاه اول درگیر زیبایی نگاه و صورت این دختر می شود و توجهی به صندلی چرخداری که این دختر بر روی آن نشسته، ندارد.
اثری از جاناتان می. خالکوبی بدن این دو مرد که در تناقض با حس صمیمانه صحنه است، و به همراه استفاده درست از نور و تقسیم بندی دقیق بخش های تاریک و روشن، ترکیب بصری قوی ای را ایجاد می کند
عکسی از یان گراس با عنوان تاتیانا و بلن. غرابت نکته اصلی این عکس است که سعی دارد با در کنار هم قرار دادن یک دختر با لباس های عجیب و یک حیوان غریب تر که هر دو به دوربین نگاه می کنند، چشم مخاطب را با غرابت طبیعت همسو کند.
یکی از بهترین آثار نمایشگاه که از دید داوران دور ماند؛ اثری از دارن هال. استفاده خلاقانه از نور به عنوان عنصر اصلی در ترکیب بندی برای نمایش چهره ای در میان جمعیت.