شاید وقتی دیگر، پروژههای ناتمام در ایران
مقامات حکومتی میآیند، کلنگی میزنند و پوشش رسانهای داده میشود.
اما در سالهای اخیر "پروژههای ناتمام" در سراسر ایران به وفور دیده میشوند.
در ساری قرار بود سالن ۶هزار نفری سرپوشیده باشد. ساخت این سالن بعد از تبلیغات فراوان به حال خود رها شد و اکنون در حال نابودی است
کامل نشدن پروژهها در ایران دلایل گونانگونی دارد: از برآورد نادرست اعتبار، عدم مطالعه دقیق در باره پروژه و نبود ثبات مدیریتی تا ضعف پیمانکاران و دهها دلیل دیگر را میتوان برشمرد.
پروژههائی وجود دارند که بیش از نیمی از بودجه آن هزینه شدهاند، اما تنها ۶ درصد رشد فیزیکی داشته اند.
پیمانکاران با توان بالای مالی همگی در پایتخت متمرکز شدهاند و در شهرهای کوچک برای اجرای پروژهها حضور ندارند.
اینجا قرار بوده است یک هتل مجلل و ۴ ستاره در پارک سیفیه شهرستان ملایر باشد.
این محوطه در آمل قرار بوده تبدیل به استادیوم ۵هزار نفری بشود.
وعدهها، قولها و مصوبات سفرهای استانی رئیس جمهور ایران که برای جلب رضایت افکار عمومی صورت میگیرند، تحقق پیدا نمیکنند.
مردم با واژه "کمبود اعتبار" روبرو میشوند که گویا قرار است، ناتمام ماندن پروژهها را توجیه کند.
افزایش هزینههای نظامی و تاثیر تحریمهای بینالمللی ناشی از مناقشه هستهای نیز در مسکوت ماندن پروژهها در اثر کمبود منابع مالی بیتاثیر نبودهاند.