اگه به فکر کشور خودمون نباشیم همینه. خطر نابودی ایران هست. دریاچه ارومیه بزرگترین امتحان برای مردم ایران بود تا نشان دهند که کشورشان رااز ته دل نه زبانی دوست دارند وحکومت راوادار به عقب نشینی کنند ولی افسوس که هم در ارومیه وهم در تبریز باز مثل سالگرد بابک خرم دین ، وستارخان وخرداد سال 85 تنها ماندیم و به غیر از خودمان شهروند دیگری از ایران ندیدیم که بیاید وحداقل حضور فیزیکی داشته باشه وشعار هم ندهد. همه نشسته بودند در اتاق استراحت وبعد از خوابشان وپشت کامپیوترشان واز طریق سایت رجز خوانی میکردند. امروز نوبت ماست .فردا نوبت اصفهان است .بعدش نوبت کرمان و شیراز و خلیج فارس و.. به سلامتی ترکهای 33 پل داره زیادتر می شه. اینطوری بیخیال باشیم ودست رو دست بذاریم عکس پنجم کاریکاتور به واقعیت خواهد پیوست واز ایران وگذشته اش جز نوشته های تاریخ چیزی نخواهد ماند.به امید یکدلی واتحاد همه اقوام ایرانی از هر تفکر ودین ونژادی ونجات این کشور. |