علی کریمی در وادی فتنه گام می زند

«تقدیم به زنده یاد اشکان سهرابی که همیشه برای ما زنده خواهد ماند.» – امضاء علی کریمی.

دستنوشته ای با ماژیک؛ پشت پیراهن شماره ۱۶ باشگاه شالکه. سایت های مخالف دولت و سایت حکومتی روزنامه جوان می گویند این متن؛ دستنوشته علی کریمی است.

پیراهن او در لیگ قهرمانان اروپا که مقابل باشگاه اینترمیلان به تن کرد. کریمی در بوندس لیگا، با پیراهن شماره ۱۰ تیم شالکه مقابل کایزرسلاترن بازی کرد اما در لیگ قهرمانان؛ شماره اش ۱۶ بود.

اشکان سهرابی ۲۰ ساله، دانشجو و دارای دان ۲ تکواندو؛ در روز ۳۰ خرداد؛ در تقاطع بوستان سعدی و خیابان رودکی (سلسبیل) در تهران، هدف سه گلوله قرار گرفت و جان سپرد.

سایت روزنامه جوان نزدیک به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران؛ با یادآوری مجدد حرکت علی کریمی در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ در بازی با کره جنوبی؛ بستن مچ بند سبز توسط او و سایر بازیکنان تیم ملی را تقبیح کرده است.

نام نویسنده این گزارش درج نشده است اما در وب سایت روزنامه جوان؛ در بخش «انتخاب سردبیر» گنجانده شده است.

در این مطلب با اشاره به اهدای پیراهن علی کریمی به اشکان سهرابی نوشته شده است: «کریمی بار دیگر در حرکتی مشکوک در راستای اهداف جریان فتنه که این روزها در حال احتضار به سر می برد گام برداشت.»

این سایت؛ منبع اصلی گزارش خود را «ندای انقلاب» معرفی کرده است. ندای انقلاب، وب سایتی متعلق به گروهی است که خود را «جوانان ولایت» و «رزمندگان دوران جنگ نرم» می نامند.

به نوشته این سایت های حکومتی؛ کریمی در پایان روزهای فوتبالی اش به سر می برد. این در حالی است که از نظر سرمربی تیم ملی فوتبال ایران؛ کریمی چنان آماده و قبراق است که می تواند ۹۰ دقیقه برای تیم ملی بازی کند.

روزنامه جوان نوشته است: «کریمی در اقدامی تامل برانگیز با اهدای پیراهن خود به یکی از کشته شدگان فتنه ۸۸ بار دیگر نشان داد که وی همچنان در وادی فتنه گام می زند.»

این ارگان سپاه پاسداران مدعی شده است که «مشخص نیست کریمی این روزها این خط و خطوط سیاسی را از چه کسی و یا چه جریانی می گیرد . وی باید این موضوع را بداند که این راه کسب محبوبیت نیست. علی کریمی همان راهی را می رود که شجریان پیش از وی رفت و امروز در انتهای این مسیر آرزوی بازگشت را دارد که البته دیر شده است.»

روزنامه سپاه پاسداران نوشته است که : «این پاس علی کریمی به فتنه گران با واکنش مثبت ضدانقلاب روبرو شده است و حرکت وی را اقدامی معنادار و جوانمردانه توصیف کرده اند.»

روز وداع اشکان سهرابی

<sub>زهرا نیک پیما، مادر اشکان در خصوص روز حادثه می گوید «پسرم به خانه دوستش رفت و هنگام بازگشت از یک ساختمان بلند می زنندش و گلوله به سرخرگ آئورتش خورده بود.»

مادر اشکان ادامه می دهد: «با برادرم به بیمارستان رفتیم، دکترها گفتند که بازگرداندنش جزو محالات است. کادر پزشکی در بیمارستان واحد خون نداشت، حتی دستگاه اکسیژن مناسبی نداشتند. پسرم پس از ۱۰ دقیقه فوت کرد.»

مادر اشکان همچنین گفته بود؛ جنازه اشکان را به راحتی در اختیارخانواده قرار نداده اند. خانواده تنها توانستند بعد از سه روز دوندگی، جنازه اشکان را تحویل بگیرند.

به گفته خانم نیک پیما، «اعلامیه ها و پرچم ها را می کندند و در مراسم بهشت زهرا دوربین فیلمبردای را دزیدند و بردند. تعهد گرفتند که سرو صدا نکنیم و شلوغ نکنیم و جنازه را یک سره به بهشت زهرا ببریم.»

خواهر اشکان هم گفته بود: «اشکان تازه از دانشگاه برگشته بود. به ما گفت مردم در خیابان‌ها در حال تظاهرات هستند. گفت نیروهای گارد ویژه همهٔ خیابان‌های اطراف را بسته‌اند و مردم را متفرق می‌کنند. مادرم از من خواست که مانع ازبرگشتن اشکان به خیابان شوم. من هم تمام تلاشم را کردم که حواس اشکان را به مسائلی غیر از خیابان بکشانم اما شلوغی‌های خیابان ما هرلحظه بیشتر می‌شد. مردم به کوچه‌ها و منازل پناه می‌بردند. صدای شعارهای مختلفی را می‌شنیدیم و صدای تیراندازی و بوی گاز اشگ‌آور همه جا را گرفته بود. از اشکان خواستم که به خیابان نرود. اما او آخرین حرفش را به من زد و از خانه خارج شد: «نگران نباش، بر می‌گردم.»</sub>