کاشت درخت و جایگزین کردن آنها بعد از بریدن جنگل ها می تواند بهترین راه حل باشد که متاسفانه در ایران به این امر مهم هیچگونه توجهی نمی شود. هر ساله با سفر به شمال کشور می توان به عمق فاجعه پی برد که چقدر پوشش گیاهی منطقه رفته رفته از بین می رود(به علت برداشت بی رویه از جنگل) و از طرفی با ویلا سازی های بی رویه و همچنین افزایش کشت محصولات زراعی که جنگل ها را تخریب می کنند، خسارات فراوانی به اکوسیستم و محیط زیست وارد می شود. از طرف دیگر با احداث صنایع ناپاک مثل کارگاه های فرآوری فلزاتی مثل روی و مس و سایر فلزات که اینگونه کارگاه ها مجهز به فیلترهای مخصوص نیستند انبوهی از دودهای سمی و غلیظ وارد فضای اطرافمان می شود که فاجعه زیست محیطی را در بر دارد در این موارد سازمان محیط زیست مسئول مستقیم است اما حیف کو گوش شنوا چشم بینا! گوش ها و چشم ها بسته شده اند !!!! از قدیم گفته اند از ماست که بر ماست! |