حذف غم انگیز مریم طوسی با پیراهن ایکس لارج اجباری
+0
رأی دهید
-0
حذف غم انگیز مریم طوسی با پیراهن ایکس لارج اجباری
مریم طوسی و ورونیکا کمپل براون، ستاره جامائیکایی.
مریم طوسی تنها نماینده زن ایران در مسابقات جهانی دو و میدانی به میزبانی کره جنوبی؛ از راهیابی به مرحله نیمه نهایی باز ماند.
او در سخت ترین گروه بین پنج گروه رقابت های ۲۰۰ متر قرار داشت. در پایان رقابت های مقدماتی، دو نفری که بهترین رکوردها را به جا گذاشتند؛ هر دو از همین گروه بودند.
مریم در قهرمانی آسیا زمان ۲۳ ثانیه و ۶۴ صدم ثانیه را ثبت کرده بود اما به دلایلی که در ادامه آمده است، از تکرار رکورد خود باز ماند.
جالب این که در همین مسابقات جهانی، یولیا بریژیا از اوکراین با ۲۳.۷۰ به فینال رسید.
دو ماه قبل در رقابت های قهرمانی آسیا به میزبانی ژاپن، رسانه های ایرانی برای چاپ عکس مریم طوسی، از فتوشاپ استفاده کردند.
البته او حجاب کامل داشت. اما مهم این بود که پس از فتوشاپ، بدن او را مانند تخته نئوپان، صاف و صیقلی کنند!
این بار در مسابقات جهانی، نیازی به فتوشاپ نبود. زیرا مشکل را از قبل حل کرده بودند! با این ترفند که بر روی تمام آن لباس ها، پیراهن ایکس لارجی را هم به تن مریم طوسی بپوشانند.
در این مسابقات، فاطمه سلیمان از یمن هم با حجاب کامل (به انتخاب خودش) دوید. اما حتی همان لباس هم مورد تایید ایران نیست.
دوندگان زن مسلمان از سایر کشورها، پوشش را رعایت می کنند. اما مقامات ایران غیر از پوشش کامل و دو لایه؛ هیچ گونه برجستگی را نیز بر نمی تابند.
اینو میگن؛ جدال نا برابر
مریم در خط استارت؛ کنار ورونیکا کمپل براون ایستاده. ستاره افول ناپذیر جامائیکایی.
وزن تمام لباس هایی که بر تن ورونیکاست؛ با کلاه کاسکت مریم برابری می کند!
ورونیکا ۳ طلا، ۱ نقره و ۱ برنز المپیک دارد. با یک صندوق مدال رنگارنگ از مسابقات جهانی و بین المللی.
در خط یک هم قدیمی ترین دونده زن جهان که همچنان می دوند. دبی فرگوسن از باهاماس. او در المپیک سیدنی قهرمان شد.
اما مریم ایران از پیش باخته نیست. او سریع ترین زن در سرزمینی است که زنانش فقط در محیط های زنانه حق دویدن دارند.
پیچیده در تومار لباس های دو لایه، کنار دختران تندپای آمریکایی و آفریقایی.
در ایران؛ ۳۳ سال طول کشید که رکورد این ماده از ۲۵ ثانیه به ۲۴ ثانیه برسد. کار سترگی که مریم انجام داد.
رکورد پیشین در اختیار توران شاد‌پور بود که سال ۱۳۵۶ در مصر بر جا گذاشت. ۱۵ سال بعد از رکوردشکنی توران؛ مریم به دنیا آمد!
برای این ۳۳ سال؛ جایزه ای که به مریم دادند، پانصد هزارتومان هم نشد! اما به کسی که رکورد مردان ایران را شکسته بود اتومبیل دادند.
مجله نسیم هراز از مریم پرسید چیزی نگفتی؟ در جواب گفت: باید چیزی می‌گفتم؟
دبی فرگوسن و مریم طوسی قرار است با هم رقابت کنند. سال ۱۹۹۹ که فرگوسن قهرمان بزرگسالان جهان شد؛ مریم فقط شش ساله بود!
فقط که این ها نیستند! ایوت لالووا Ivet Lalova از بلغارستان هم هست.
قهرمان داخل سالن اروپا در ۲۰۰ متر. شورت ورزشی او فقط به اندازه ای است که آرم اسپانسرش که روی آن حک شده، قابل خواندن باشد.
هریستینا از اوکراین هم در همین گروه است. او همین چند روز پیش در بازی های یونیورسیاد، طلای چهار در ۱۰۰ متر امدادی را گرفت.
آنیکا اونورا از انگلستان نیز اینجاست. او که عضو باشگاه لیورپول است، با خیالی آسوده خواهد دوید. چون نیازی به کسب سهمیه المپیک ندارد.
باز هم هستند. هلمر از سوئد با نقره جوانان اروپا و بالاخره؛ فانی شونوبی از گامبیا.
صدای تپانچه آمد. مریم بار لباس های سرعت گیرش را بر دوش کشید و از خط پایان گذشت. دونده گامبیایی را جا گذاشت.
در رده بندی مجموع هم بالاتر از دوندگان نیجریه، سورینام، مالدیو، موریس، چاد، گامبیا و کامبوج قرار گرفت. سریعترین زن ایران؛ به رقبایش نباخت.
اگر او مثل بقیه دوندگان زن حرفه ای جهان دارای مربی تمام وقت و اختصاصی بود، و اگر آن پیراهن ایکس لارج را به اجبار بر تنش نمی پوشاندند، حالا در جمع نفرات راه یافته به مرحله نیمه نهایی قرار داشت.
او در سخت ترین گروه بین پنج گروه رقابت های ۲۰۰ متر قرار داشت. در پایان رقابت های مقدماتی، دو نفری که بهترین رکوردها را به جا گذاشتند؛ هر دو از همین گروه بودند.
مریم در قهرمانی آسیا زمان ۲۳ ثانیه و ۶۴ صدم ثانیه را ثبت کرده بود اما به دلایلی که در ادامه آمده است، از تکرار رکورد خود باز ماند.
جالب این که در همین مسابقات جهانی، یولیا بریژیا از اوکراین با ۲۳.۷۰ به فینال رسید.
دو ماه قبل در رقابت های قهرمانی آسیا به میزبانی ژاپن، رسانه های ایرانی برای چاپ عکس مریم طوسی، از فتوشاپ استفاده کردند.
البته او حجاب کامل داشت. اما مهم این بود که پس از فتوشاپ، بدن او را مانند تخته نئوپان، صاف و صیقلی کنند!
این بار در مسابقات جهانی، نیازی به فتوشاپ نبود. زیرا مشکل را از قبل حل کرده بودند! با این ترفند که بر روی تمام آن لباس ها، پیراهن ایکس لارجی را هم به تن مریم طوسی بپوشانند.
در این مسابقات، فاطمه سلیمان از یمن هم با حجاب کامل (به انتخاب خودش) دوید. اما حتی همان لباس هم مورد تایید ایران نیست.
دوندگان زن مسلمان از سایر کشورها، پوشش را رعایت می کنند. اما مقامات ایران غیر از پوشش کامل و دو لایه؛ هیچ گونه برجستگی را نیز بر نمی تابند.
اینو میگن؛ جدال نا برابر
مریم در خط استارت؛ کنار ورونیکا کمپل براون ایستاده. ستاره افول ناپذیر جامائیکایی.
وزن تمام لباس هایی که بر تن ورونیکاست؛ با کلاه کاسکت مریم برابری می کند!
ورونیکا ۳ طلا، ۱ نقره و ۱ برنز المپیک دارد. با یک صندوق مدال رنگارنگ از مسابقات جهانی و بین المللی.
در خط یک هم قدیمی ترین دونده زن جهان که همچنان می دوند. دبی فرگوسن از باهاماس. او در المپیک سیدنی قهرمان شد.
اما مریم ایران از پیش باخته نیست. او سریع ترین زن در سرزمینی است که زنانش فقط در محیط های زنانه حق دویدن دارند.
پیچیده در تومار لباس های دو لایه، کنار دختران تندپای آمریکایی و آفریقایی.
در ایران؛ ۳۳ سال طول کشید که رکورد این ماده از ۲۵ ثانیه به ۲۴ ثانیه برسد. کار سترگی که مریم انجام داد.
رکورد پیشین در اختیار توران شاد‌پور بود که سال ۱۳۵۶ در مصر بر جا گذاشت. ۱۵ سال بعد از رکوردشکنی توران؛ مریم به دنیا آمد!
برای این ۳۳ سال؛ جایزه ای که به مریم دادند، پانصد هزارتومان هم نشد! اما به کسی که رکورد مردان ایران را شکسته بود اتومبیل دادند.
مجله نسیم هراز از مریم پرسید چیزی نگفتی؟ در جواب گفت: باید چیزی می‌گفتم؟
دبی فرگوسن و مریم طوسی قرار است با هم رقابت کنند. سال ۱۹۹۹ که فرگوسن قهرمان بزرگسالان جهان شد؛ مریم فقط شش ساله بود!
فقط که این ها نیستند! ایوت لالووا Ivet Lalova از بلغارستان هم هست.
قهرمان داخل سالن اروپا در ۲۰۰ متر. شورت ورزشی او فقط به اندازه ای است که آرم اسپانسرش که روی آن حک شده، قابل خواندن باشد.
هریستینا از اوکراین هم در همین گروه است. او همین چند روز پیش در بازی های یونیورسیاد، طلای چهار در ۱۰۰ متر امدادی را گرفت.
آنیکا اونورا از انگلستان نیز اینجاست. او که عضو باشگاه لیورپول است، با خیالی آسوده خواهد دوید. چون نیازی به کسب سهمیه المپیک ندارد.
باز هم هستند. هلمر از سوئد با نقره جوانان اروپا و بالاخره؛ فانی شونوبی از گامبیا.
صدای تپانچه آمد. مریم بار لباس های سرعت گیرش را بر دوش کشید و از خط پایان گذشت. دونده گامبیایی را جا گذاشت.
در رده بندی مجموع هم بالاتر از دوندگان نیجریه، سورینام، مالدیو، موریس، چاد، گامبیا و کامبوج قرار گرفت. سریعترین زن ایران؛ به رقبایش نباخت.
اگر او مثل بقیه دوندگان زن حرفه ای جهان دارای مربی تمام وقت و اختصاصی بود، و اگر آن پیراهن ایکس لارج را به اجبار بر تنش نمی پوشاندند، حالا در جمع نفرات راه یافته به مرحله نیمه نهایی قرار داشت.
|
|
|
|
|
|
|
|