رژیم‌درمانی در سوزش سر دل

رژیم‌درمانی در سوزش سر دل

 ریفلاکس معده به مری نامی است که ممکن است در بین جامعه در سنین مختلف و با شدت متفاوت بسیار شنیده شود، که اکثر افراد به اختصار می‌گویند «ریفلاکس دارم» این بیماری برگشت محتویات معده به داخل مری است، خصوصاً انتهای مری.

برگشت غذا در نیمی از اطفال در ماه‌های اولیه رایج است و معمولاً طی 6 تا 12 ماهگی  برطرف می‌شود. شیوع ریفلاکس در کودکان کاملاً روشن نیست ولی حدوداً بین 2 تا 20 درصد را می‌توان تخمین زد.

تشخیص ریفلاکس در کودکان شامل بررسی اختلالات دستگاه گوارش  فوقانی، آلرژی به شیر گاو و یا بیماری‌های سیستم اعصاب مرکزی می‌باشد. علایم آن مختلف است ولی می‌توان به طور کلی این نشانه‌ها را نام برد: برگشت محتویات معده به مری، سوزش سر دل، دردهایی در شکم و گرفتگی‌های مری.

در کودکان نیز امکان تهوع، برگشت غذا و شکایت از درد شکم  وجود دارد.

نشانه‌هایی مانند تحریک پذیری حنجره، صاف کردن مداوم گلو نیز دیده می‌شود.  در 80 درصد بیماران آسمی، برگشت محتویات معده به مری پدیده‌ای شایع است.

از جمله داروهای رایج در این بیماری، آنتی اسیدها هستند که سبب کنترل و کاهش اسید مترشحه از معده می‌شوند و در بعضی موارد نیز برای بهبود بیماری و کاهش علائم از روش جراحی استفاده می‌شود. فراموش نکنیم که در این بیماران  سیگار کشیدن باعث بدتر شدن شرایط و علائم می‌شود.

اهداف در رژیم درمانی

* اصلاح برگشت غذا از معده به مری.

* نگه داشتن وزن بدن در حد مطلوب و جلوگیری از کاهش وزن.

* حذف مواد تحریک کننده‌ی ترشح اسید معده مانند نوشابه‌ها، قهوه، چای  پُررنگ، الکل، چربی و ادویه‌جات.

* جلوگیری از مصرف غذاهای حجیم که سبب فشار به معده و تغییر اسفنگتر پایینی مری می‌شوند و با انقباض اسفنگتر انتهای مری باعث سهولت برگشت غذا از معده به مری می‌شوند. 

* از پوشیدن لباس‌هایی که در ناحیه شکم تنگ هستند و یا کمربندهایی که به شکم فشار می‌آورند، پرهیز کنیم.

توصیه‌های تغذیه‌ای و رژیم غذایی

1- وعده‌های غذایی کوچک و مکرر خورده شود.

2- پس از خوردن وعده‌های غذایی اصلی تا 2 ساعت از دراز کشیدن خودداری کرده و در حالت نشسته استراحت کنید.

3- از خوردن غذاهای سنگین و خصوصاً پرچرب تا 4 ساعت قبل از خواب خودداری کنید.

4- رژیم غذایی باید پُرپروتئین باشد و در عین حال به طوری باشد که باعث شل شدن اسفنگتر انتهای مری نشود.

5- از کلیه گروه‌های غذایی خورده شود. مهم‌ترین نکته در نظر گرفتن میزان تحمل فرد است که از هر فرد به فرد دیگر متفاوت است. 

6-  غذاهای سرخ شده، پُرادویه، چرب، مایونز، خامه آب مرغ یا گوشت غلیظ، چیپس، انواع کمپوت‌ها و کنسروها، سوسیس و کالباس، کلیه مواد غذایی که صنعتی تهیه می‌شوند و حاوی افزودنی و نگه دارنده هستند، شیرینی‌ها، مغزها، شکلات، قهوه، نعناع و حتی موادی که طعم نعنا دارند، چاشنی‌ها و نوشابه‌ها همگی تحریک کننده هستند و در بسیاری از افرادی که از این بیماری رنج می‌برند، ایجاد مشکل می‌کنند. 

7-   مایعات را همراه غذا نخورید و تا جای ممکن بین وعده‌های غذایی بنوشید.

8- بابونه، رازیانه، شیرین بیان (به شرط عدم ابتلا به پر فشاری خون)  پیشنهاد می‌شود ولی باید در هر فرد امتحان شود و میزان حساسیت فردی سنجیده شود.

9- غذاهای نفاخ مانند حبوبات، سبزیجات خام و یا پخته و میوه‌ها ممکن است تحریک کننده باشند، در این صورت آن‌ها را در میزان کم ولی در میان وعده‌ها و وعده‌های اصلی به مکرر استفاده کنید. می‌توانید از کاهش دهنده‌های نفخ مانند سبزی‌هایی که در بالا آماده شده، به شرط عدم حساسیت استفاده کنید.

10- جویدن آدامس ممکن است به کاهش سوزش سر معده کمک کند. بزاق اثر اسید معده را کاهش می‌دهد. ولی فراموش نکنید آدامس بدون طعم باشد.