اینترنت سایه علیه مستبدین

اینترنت سایه علیه 'مستبدین'

روزنامه نیویورک تایمز روز یکشنبه گزارش داده است دولت آمریکا رهبری تلاش هایی جهانی را برای ایجاد سیستم های اینترنتی و تلفنی "سایه" برای کمک به مخالفان در حکومت های استبدادی را به عهده گرفته است.

در جریان ناآرامی های ژانویه گذشته در مصر، حکومت ناگهان خطوط اینترنت را قطع کرد.

به نوشته این روزنامه، این تلاش ها از زمانی که دولت حسنی مبارک در مصر در روزهای پایانی حکومتش اینترنت را قطع کرد، سرعت گرفته است.

این گزارش براساس مرور اسناد دولت آمریکا، مکاتبات محرمانه دیپلماتیک و منابع این روزنامه نوشته شده است.

دولت آمریکا از قبل برنامه هایی علنی برای کمک به فعالان اینترنتی در کشورهایی مانند ایران و چین داشته است، اما آنچه نیویورک تایمز در گزارش خود فاش می کند عمق و تنوع این برنامه هاست.

آمریکا برای پیش بردن این برنامه ها از مهندسان نظامی، برنامه نویسان جوان، دیپلمات ها و مخالفان حکومت های استبدادی در حداقل ده کشور کمک می گیرد.

بنا بر این گزارش، یکی از بخش های این برنامه ایجاد شبکه های ارتباطی به گونه ای است که از دسترسی دولت هایی مانند ایران، لیبی و سوریه خارج باشد.

یکی از بلندپراوازانه ترینِ طرح ها، تلاش برای ایجاد یک شبکه تلفن همراه مستقل در افغانستان بوده است.

شورشیان طالبان نشان داده اند که می توانند با تهدید یا خرابکاری، شبکه تلفن همراه افغانستان را ببندند.

اما بنا به این گزارش، ارتش آمریکا برای مقابله با این مشکل، با نصب برج هایی در پایگاه های نظامی قصد ایجاد یک شبکه جایگزین برای موارد اضطراری را دارد.

نیویورک تایمز می نویسد که وزارت خارجه آمریکا پیشگام طرح های مقابله با سرکوب اینترنت است.

هیلاری کلینتون وزیر خارجه این کشور گفته است که مردم جهان برای رساندن صدایشان در اعتراض به بی عدالتی به اینترنت، تلفن های موبایل و سایر فناوری ها تکیه می کنند.

در سال های اخیر معترضان و مخالفان به خصوص در کشورهای خاورمیانه مثل ایران و مصر از شبکه های اجتماعی برای ترتیب دادن اعتراضات استفاده کرده اند.

در مقابل دولت ها نیز مستقیما اینترنت را هدف می گیرند.

در روزهای اخیر دولت سوریه برای مختل کردن راه های ارتباط معترضان از سرعت اینترنت کاسته است.

نیویورک تایمز از جمله به یک پروژه ۲ میلیون دلاری وزارت خارجه تحت عنوان "اینترنت در چمدان" اشاره می کند.

هدف این پروژه انتقال چمدانی حاوی فناوری های پیشرفته به داخل یک کشور و ایجاد یک شبکه ارتباطی از طریق اتصال به اینترنت جهانی است.

در این شیوه از تلفن های همراه و کامپیوترها برای ایجاد شبکه های غیرقابل شناسایی بدون یک کانون مرکزی استفاده می شود.