چقدر زیبا این عکس ها به ادم ارامش میدن. من که تحت تاثیر نوشته های زیبایش قرار گرفتم...چقدر خوبه که ما ادما به یکدیگر به چشم دشمن نگاه نکنیم و از زندگی لذت ببریم... عمر ما ادما کوتاهه پس بهتره از این فرصت کوتاه به نحو احسنت استفاده کنیم... شادکام باشید
چه جمله های زیبایی !!!، ولی ایکاش به آنها ایمان می آوردیم ، تا آنوقت زیبائی آنها رادر قلب خود بیشتر احساس میکردیم ، نه فقط با خواندن آنها از زیبائیشان لذت ببریم .
بسیار زیبا و حقیقی ..مثل این شوخی !!! . ادب : یعنی کمک به یک خانم زیبا در عبور از خیابان حتی اگر به کمک احتیاج نداشته باشد . ازدواج : قمار زندگی است و در قمار معمولا برد با کسی است که بیشتر تقلب کند ..الکل : مایه گرانبهایی که همه چیز را محفوظ نگاه می دارد مگر اسرار را ..اوراقچی : تنها موجودی که زنها را بهترین رانندگان دنیا میداند ..ایده آل : شوهری که بتواند با زنش بهمان دقت و ملایمتی که در مورد اتومبیل تازه اش دارد رفتار کند ..بزبیار : فلک زده ای که زنش زشت و کلفتش بیریخت باشد ..بوسه : تصادفی که فقط یک سیلی به آدم ضرر می زند ..بیست سالگی : دورانی که پسر ها دنبال معشوقه می گردند دختر ها دنبال شوهر ..خوش بین : مردی که تصور کند وقتی زنی پای تلفن خداحافظی کند گوشی را خواهد گذاشت ..دوران تجرد : دورانی که معمولا برای مردها بعد از ازدواج شروع می شود ..رفیق : کسی که همیشه به شما مقروض است ..زوج ایده آل :شوهر کر و زن لال ..مرد مجرد : کسی که هنوز عیوبی دارد که خود نمی داند ..هالو : شوهری که دستکش ظرفشویی را بجای اندازه دست خودش اندازه دست زنش بخرد . و .. . . . . ..وو
ما سه چیز را در دوران کودکی جا گذاشته ایم. شادمانی بی دلیل. دوست داشتن بی دریغ و کنجکاوی بی انتها. از نظر علم روانشناسی همه ی کودکان شاد نیستند ! چه بسا کودکان افسرده تر از بزرگسالان !! همه ی کودکان هم دوستدار بی دریغ همه و بی کینه نیستند ! همه ی کودکان هم کنجکاو نیستند ! در ضمن کنجکاوی رو باید هدایتش کرد ! ممکنه ما جا نذاشته باشیم ! با سرکوب گرفته شده باشه !
فرقی نمی کند که گودال کوچک آبی باشی ، یا دریای بی کران ،. زلال که باشی ، آسمان در تو پیداست. /////// زندگی زیباست ای زیبا پسند زنده اندیشان به زیبایی رسند
حرفهای فیلسوفنمایانهی عوامپسندانه زدن تبدیل به یک جور ژست روشنفکری شده در وبلاگهایی که معمولا صاحب اونها "حاضر" رو با (ظ) و "توفیر" رو (توفیق) و "دردِدل گفتن" رو (درد و دل کردن) {در ترکیب مسخره و غلطِ درد و دل کردن به دلیل وجود "واو" اینطور به نظر میرسد که یک فعل "کردن" به قرینه حذف شده است و اصل عبارت اینچنین بوده: درد کردن و دل کردن! یعنی وقتی شما میگویید: من برای ساسان درد و دل کردم؛ در واقع گفتهاید: من برای ساسان درد کردم و دل کردم!!} مینویسد! اتفاقا صاحبان این دست از وبلاگها معمولا هم دچار خودشیفتگی مفرطاند و خود را شاعر، ادیب، فیلسوف و .. میدانند و بر حسب تصادف تعداد اینگونه وبلاگها اصلا هم کم نیست، فقط این سوال باقی میماند که اگر این همه فیلسوف در مملکت داریم چرا فرهنگمان زیر خط صفر است؟!
hovakhshatare - ایران - تهران زنده باشی عزیز چه زیبا بیان کردی . خیلی از شعرهاو ضربالمثلها غلطند و گمراه کننده و برای دنیا و نسل امروز مصداق ندارند گوشنواز و اهنگین بودن شعرها ما را از توجه به معنی دور میکنه وما بجای دور ریختن این عوامل درجا زدن سعی در احیاء شان داریم
بر بوم زندگی" هر چه میخواهی بکش,, زشت و زیبا پای توست , تقدیر را باور نکن! تصویر" اگر زیبا نبود نقاش خوبی نیستی,, دوباره از نو بکش , تصویر را باور نکن ! خالق" تو را شاد افرید ازاد ازاد افرید,, پرواز کن تا ارزو , زنجیر را باور نکن!