امیرارجمند: راهپیماییهای بعد از ۲۲ خرداد، راهپیمایی سکوت نخواهد بود
اردشیر امیرارجمند مشاور میرحسین موسوی برگزاری راهپیمایی ۲۲ خرداد را باعث حفظ شور و هیجان جنبش سبز میداند. او درباره چرایی اعلام راهپیمایی در «سکوت مطلق» میگوید: «راهپیمایی بعدی خردادماه، راهپیمایی سکوت نخواهند بود.»
اردشیر امیرارجمند از شبکههای اجتماعی خواست نقطهنظراتشان را درباره چگونگی راهپیمایی ارائه دهند
وبسایتهای نزدیک به جنبش سبز ایران گزارش دادهاند، «همزمان با فراخوان شورای هماهنگی راه سبز امید؛ جمعی از زندانیان رجایی شهر نیز در بیانیه ای از مردم خواستهاند که رهبران سبز را تنها نگذاشته و در روز ۲۲ خرداد حماسهای دیگر بیافرینند.» مهدی محمودیان، رسول بداغی، عیسی سحرخیز و کیوان صمیمی چهار زندانی سیاسی زندان رجاییشهر این بیانیه را امضا کردهاند.
شورای هماهنگی راهسبز امید، سهشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۰، با انتشار "فراخوان راهپیمایی سکوت ۲۲ خرداد" از شهروندان خواسته است، ظهر ۲۲ خرداد از ساعت ۶ تا ۸ در پیادهروهای میدان ولیعصر، حد فاصل میدان ولیعصر تا میدان ونک در سکوت مطلق راهپیمایی کنند.
با انتشار این فراخوان نظرات گوناگونی درباره راهپیمایی ۲۲ خرداد از سوی فعالان اجتماعی داخل و خارج از ایران مطرح شد. اردشیر امیرارجمند، مشاور ارشد میرحسین موسوی و سخنگوی "شورای هماهنگی راه سبز امید" در گفتوگو با دویچه وله به نقطه نظرات مختلف درباره فراخوان راهپیمایی ۲۲ خرداد پاسخ گفته است.
"شورای هماهنگی راه سبز امید" با انتشار فراخوانی از شهروندان خواسته است، ۲۲ خرداد ماه سالروز انتخابات سال ۸۸، در راهپیمایی سکوت شرکت کنند.
دویچه وله: از مدتی که فراخوان جدید راهپیمایی "شورای هماهنگی راه سبز امید" منتشر شده انتقاداتی به این فراخوان مطرح شده است. چرا در این فراخوان به راهپیمایی سکوت، عدم سر دادن شعار و لبان بسته اشاره شده است؟ تاکید چندباره روی سکوت و لبان بسته در فراخوان راهپیمایی ۲۲ خرداد به چه علت است؟
اردشیر امیرارجمند: ۲۲ خرداد آغاز یکسری فعالیتها در ماه خرداد خواهد بود. راهپیمایی ۲۲ خرداد اولین آن است و آخرین نخواهد بود. مجموعهی شبکههای اجتماعی باید نقطه نظرات خود را اعلام کنند تا تصمیماتی برای روزهای ۲۳، ۲۴ و شاید روزهای دیگری از ماه خرداد گرفته شود.
راهپیمایی ۲۲ خرداد آخرین فعالیت نخواهد بود. فرصت خواهد بود تا بر اساس ظرفیتهایی که ایجاد میشود نوع راهپیماییهای بعدی تغییر پیدا کند. ما همیشه روی راهپیمایی، به عنوان یکی از مصادیق حقوق شهروندی تاکید داشتهایم.
راهپیمایی وسیلهای است که دمکراسی غیرمستقیم را به دمکراسی مستقیم تبدیل میکند. در راهپیمایی مردم در مقابل عدم تضمین حقوقشان از سوی نهادهای حکومت، مستقیما وارد عمل میشوند. ولی راهپیمایی، تنها شیوهی مبارزه نیست و یک روش و یک شیوه از راهپیمایی هم، شیوهای منحصر بهفرد راهپیمایی نیست.
باید با توجه به شرایط و اوضاع و احوال، تلاش کرد مناسبترین روش را که بتواند بیشترین میزان مشارکت را جلب کند، انتخاب کرد. در چند ماه گذشته، روشهای دیگر راهپیمایی را هم آزمودهایم. به نظر میآید که این روش میتواند مشارکت خوبی را جلب کند. به شرطی که همهی دوستان و فعالان جنبش سبز همکاری کنند تا این روش ظرفیت ایجاد کند و در مقاطع بعد، راهپیماییها به نحو دیگری صورت بگیرند.
نباید از امتحان روشهای مختلف ابا داشت یا یک روش را مطلق انگاشت. دیدهایم که با تصرف شهر، ایجاد حالت وضعیت اضطراری در شهر و حکومت نظامی اعلام نشده، تمام فضای شهر را اشغال میکنند و میتوانند از راهپیماییها جلوگیری بهعمل بیاورند. این طریق (راهپیمایی سکوت) روش جدیدی است که میتواند راهگشا باشد و باید به آزمون گذاشته شود.
این روزها یک نظر دیگری درباره راهپیمایی مطرح شده که میگوید، وقتی اختلاف بین سران حکومت ایران یعنی طرفداران آیتالله خامنهای و طرفداران محمود احمدینژاد بالا گرفته است، حرکت جنبش سبز ایران باعث نزدیکی دو طیف درون حکومت خواهد شد. در این باره چه فکر میکنید؟
این مسئله درباره راهپیمایی ۲۵ بهمن هم به نوعی مطرح شد. اما آزمون ۲۵ بهمن نشان داد که ما باید راه و طریق خود را طی کنیم. دو گروه یا عدهای از افراد، با مشارکت یکدیگر تقلب انتخاباتی و مهندسی انتخاباتی انجام داده و رای مردم را دزدیدهاند. بعد هم با مشارکت همدیگر به سرکوب مردم اقدام کرده واز احقاق حقوق آنها جلوگیری کردهاند. همینطور از دین استفادهی ابزاری کردهاند. هماکنون آنها با همدیگر، بر سر انحصار قدرت اختلاف دارند.
دعوای این آقایان بر سر این است که چه کسی کل قدرت را در اختیار داشته باشد. اختلاف ما با آنها این است که روش حکومت چگونه باید باشد. ما روش دمکراتیک را مورد نظر داریم و به همین جهت هم فکر میکنیم که اختلاف آنها، اختلافی نیست که در جهت منافع مردم باشد.
مواضع ما نسبت به گذشته هیچگونه تغییری نکرده. فکر میکنیم اختلاف بین آقایان هم از آنجایی که بر سر قدرت است، پابرجا خواهد بود. اینکه تظاهرات انجام بدهیم یا ندهیم، در مسئله اختلاف بین آنها تفاوتی ایجاد نخواهد کرد.
آنها مشکلات اساسی و عمدهای دارند. قبلا هم مشخص شده بود، هر اقدامی که برای نزدیک شدن به هم انجام بدهند، به فاصلهی اندکی با مشکل مواجهه میشود. اینگونه نزدیک شدنها اصولی نیست و بر مبنای قوی استوار نیست. مبنای قوی باید بر مبنای حقوق مردم و منافع عالی کشور باشد که متاسفانه مورد توجه آقایان نیست.
بهنظر ما انجام تظاهرات شور و هیجان و پویایی جنبش را حفظ میکند. بیست و دوم خرداد روز مهمی است، ماه خرداد ماه مهمی است و حتما باید گرامی داشته شود.
پس با توجه به صحبتهای شما، میتوان اینگونه برداشت کرد که فراخوانهای دیگر راهپیمایی "شورای هماهنگی راه سبز امید" برای خرداد ماه، ممکن است به شکلی غیر از فراخوان راهپیمایی ۲۲ خرداد باشد؟
قطعا و یقینا همینطور است. ما از همهی شبکههای اجتماعی خواستهایم که همفکری کنند و نقطهنظراتشان را ارائه دهند تا بر اساس آن عمل شود. امیدواریم دوستان مشارکت کنند و روشها و تاکتیکهای جدیدی را پیشنهاد کنند که ما بتوانیم این مسئله را پیش ببریم و با معضلات قبلی مواجه نباشیم.
khosh bavar - ایران - یزد
|
با توجه به چندین اشکالات اساسی که در مصاحبه ایشان ملاحظه میکنم ولی بخاطر موقعیت حساس و تاریخی از ان چشم پوشیده و فقط به تقاضای ایشان اکتفا میکنم که همان پیشنهادات بهتر در جهت بهبود این جنبش سبز مردمی است میپردازم : به نیت 22 خرداد, مردم ایران را هر شب بمدت 22 دقیقه در ساعت 22 به " خاموشی برق " دعوت کنید ! رانندگان ماشین را در روز به روشن کردن چراغ ماشین دعوت کنید ! مردم را به اعتصاب غذا یکروزه بخاطر حمایت از زندانیان سیاسی دعوت کنید و و و ! پس شاد و مصمم باشیم که بهار ازادی نزدیک است . |
یکشنبه 15 خرداد 1390 |
|
خانه به دوش - سوئد - استکهلم
|
واقعا هم باید سکوت را شکست.تو رو خدا کشورهای اطراف عربی را نگاه کنید.فقط از نظر برخورد رژیمها با مردم هیچ فرقی ندارند.چون آموزش نیروهای خودفروخته سوریه توسط 4 پاه (قدس ع.ن.)و زیر نظر مجتبی پسر رهبر چلاغعلیست .کاشک ما هم سوسمار خور بودیم ولی ساکت نمیشدیم..پس حمله بسوی سوسمار. |
یکشنبه 15 خرداد 1390 |
|
maziyar-m - ایران - مازندران
|
این مسخره بازی ها چیه ؟ اونا مارو بزنن ما اونارو نگاه کنیم . تجربه نشون داده هر وقت جنبش سبز با خوشونت بر خورد کرد هم موفق تر بود . هم بین جناه مقابل شکاف بیشتر شده . مثل عاشورا . ج. ا در ضعیفترین موضع خود در 32 سال اخیر قرار داره . خودتون دیدید که اصلا انطوری که وانمود میکنند نیستند و هر روز یکی از گنداشو میزنه بیرون . پیش بسوی خرداد پرحادثه . البته مثل 32 سال پیش اول شعور انقلابی، بعد شور انقلابی................. |
یکشنبه 15 خرداد 1390 |
|
sourena.de - آلمان - اشتوتگارت
|
اگه قرار باشه مردم بی دفاع در راهپیمایی سکوت دستگیر , شکنجه و اعدام بشند و آقایان سبز هم اظهار تاسف کنند و امریکایی ها هم محکوم کنند!!!. بهتر نیست مردم مسلح بشند و جواب گلوله را با گلوله بدهند?!!! مرگ بر خامنه ای و مزدورانش |
یکشنبه 15 خرداد 1390 |
|
ARTEMIS-SW - فرانسه - پاریس
|
بروید کشک اسلامیتان را بسابید که ملت را با چرندیات سیاسی و مبارزات ابدوغ خیاری سر کار گذاشته اید که در هر تظاهرات ابکی چند جوان کشته شوند و شما نظریه بدهید مثل 8 سال خاتمی و سید حسن خمینی با نظریه ی جالبش در این اواخر//حکومت اسلامی بدون ولایت فقیه!!!!!!!!!مفهوم ندارد..همه ی شما رجاله های اسلامی دشمن ایران هستید همین/ |
یکشنبه 15 خرداد 1390 |
|
sajjad_01 - ایران - تهران
|
خیلی دوست داشتم و دارم که مردم از دست این وضعیت خلاص بشن اما وقتی میام اینجا و نظرات بعضی از دوستانو میخونم تنم میلرزه یعنی اگه یه روز این حکومت شرش کم بشه با این تضاد آرا و با این تحمل کم،که این به اصطلاح خیرخواهان مردم دارند چی باید بکنیم اونایی که رو مبلشون اونم نه تو ایران !!! نشستن و میگن لنگش کن، شماها حقم دارید ولی فکرشو نمی کنید که این مردم یه بار طعم تلخ هرج و مرج حوادث بعد انقلاب رو چشیدند و دیدند که چطور تو یه شب همه چیز میتونه صد برابر بشه و خیلی چیزها هم کمیاب باشه. حرف من تموم شد حالا می تونید فحشاتون بدید. |
یکشنبه 15 خرداد 1390 |
|
haghighatgo - آلمان - شهر
|
والله مردمی که در شرایط کنونی سرکوب درایران که بدستور کنسرن های نفتی یهودی و گماشته های عمامه بسر و عباپوشانشون تو ایرانه وجود داره راه انداختن تظاهرات واقعا جرات وشهامت می خواد که عده ای بیان تو خیایون ها خودشون و خونوادشون رو بخطر بندازن !!. این شجاعان میدونن که مشهدی ها و قمی ها درجلو و اصفهونی و یزدی در عقب شدن برای گرفتنشون و زدنشون و دستگیر کردن و حتی کشتنشون قطار شدن !! ا وقتی خبر از تظاهرات مخالفان میشه در تخم و توله های ارتجاع در وحیدیه و مجدیه و نظام آباد و جنوب شهر تهرون و ساندیس خورها جشنشون میشه ..ها بگو چندتارو چاقو زدی ؟؟!!!. هربار که ایرانی نژادها تضاهرات کردن فورا کشورهای غربی ها بطرز خیلی ساده مجانی و برای خراب کردن هدف تضاهرات خودشون رو بهش چسبوندن و باعث اون شدند که بهانه دست بد مشهدی ها و بد قمی ها بیفته که به هر تضاهر چی مهر جاسوس بودن غربی ها و اسرائیلی ها رو بزنن !! |
یکشنبه 15 خرداد 1390 |
|
zartusht67 - المان - فرانکفورت
|
با اخوند و حزب الهی ح...زاده باید مثل خودش رفتار کرد چون زبان دیگری را این وحوش اسلامی نمیفهمند فقط حرف زور |
یکشنبه 15 خرداد 1390 |
|
8888016400 - هنروستان - ناسیک
|
اولین اخوندی را که پیداکردید با عمامه از تیر برق اویزانش کنید / یاد امام جمعه تبریز که گفت . جمع شیم برید جبهه |
یکشنبه 15 خرداد 1390 |
|
Royan - المان - المان
|
من نمیدونم تفاوت بعد از 22 خرداد با قبل از 22 خرداد با این اراجیف و نارنجی بازیها ایران به آزادی نمیرسه باید این آخوندا و سگهاشون را زیر لگد له کرد باید افراد بسیجی راشناسائی کرد به موقع و بجا بدون اینکه خطری متوجه افراد بشود خدمتشان رسید و یا ماشینهایشان را به آتش بکشند که متوجه خشم ملت بشوند..... با سکوت و ناز و نوازش و قهر وآشتی 30 ساله دیگه هم همینه وقت بیدار می شوید که بچه هاتون یادشون رفته ایرانی هستن یا عرب حق دارن یا ندارند زنده هستن یا مرده. |
دوشنبه 16 خرداد 1390 |
|
نظرها - ایران - تهران
|
برای افرادی که غیر از احساساتی بودن عقل هم دارند: اینکه با توهین و فحش و بد و بیراه (حتی به دشمن خونی) بتوان فرهنگ سازی ضد دیکتاتوری نمود، کاملا منتفی است. کسی که در مبارزه با مخالف خود از خشونت استفاده کند (شروع خشونت هم از زبان است) وقتی پیروز شد خود او هم برای انتقام گرفتن (و حتی با مخالفین جدیدی که قبلا با هم دوست بودند- مثل تجارب حاصل از اکثر انقلابات) به خشونت متوسل می شود. این یعنی ادامه خشونت. و الا روز از نو روزی از نو و چیزی عوض نمی شود. برای مثال نمونه هایی مانند مبارزه نلسون ماندلا، گاندی و.. می تواند الگو باشد. آنان خشونت بخرج نداده و مبارزه آنان از نوع مبارزه (نافرمانی) مدنی بود. در نتیجه موقع به قدرت رسیدن نیز خشونت بخرج ندادند و اشک مخالفین خود را نیز در آوردند که همواره از آنان به عنوان انسان یاد می شود. |
دوشنبه 16 خرداد 1390 |
|
نظرها - ایران - تهران
|
ادامه: در نافرمانی مدنی از ابزارهای غیر خشن در مبارزه با دشمن استفاده می شود. مهمترین حمایت را هم مردم در این روش مبارزه به عمل می آورند (زیرا اکثر مردم عادی همواره نمی توانند تبعات مبارزه خشن را در عمل تحمل نمایند). بنابراین، مدعیان آزادی و دموکراسی مراقب خود باشند. فقط دیکتاتورها پشیمان نمی شوند، بلکه ما هم با خشونت هایمان پشیمان خواهیم شد. موفق باشید در راه مبارزه با دیکتاتورها ولی از نوع نافرمانی مدنی. البته این نکته بدرد داخل نشینان می خورد. ولی خارج نشینان مدعی از این نوع مبارزه اصولی محرومند!! |
دوشنبه 16 خرداد 1390 |
|