نامه ای به رئیس جمهور // می خوام روشنی عقده مو خاموش کنم *** ولی نمی تونم حرفاتو فراموش کنم // وقتی قلم و کاغذم توی دست من بود *** پس می نویسم نامه ای به رئیس جمهور // با عرض سلام خدمت رئیس جمهور محترم *** واسه گفتن حرف می شمرم فرصت و مغتنم // تو که گوش می کنی به حرف هر سلیقه ای *** میشه وقتتو به من بدی چند دقیقه ای؟ // من نگرانم واسه تاریخ تحریف شده *** واسه مغز جوونایی که تحریک شده // درد ما دوا نشد دکتر مملکت *** که شعارهاتونم بدتر به ماها حمله کرد // مخم بیداره ولی ترجیح میدم باشه تو خواب *** تا اینکه سینه م بشه سنگ قبر آرزوهام // عمر من رفت به درک واسه نسل بعد *** می خونم مثل اینکه فعلا به ما وصله درد // وصله کرد تیکه غم و بس که من *** می بینم نابغه هامون هم شدن مست گرد // هیچ وقت تصور نمی کردم بشیم اینطوری *** که داشته باشیم میلیونها جوون دین گریز // ملت خلاف می کنن تا برن زندون واسه جای خواب *** خیلیا وقتی مردن عکسشون بدرقه نشد با یه قاب |