بررسی روزنامه های صبح تهران؛ شنبه هفتم اسفند

بررسی روزنامه های صبح تهران؛ شنبه هفتم اسفند

مسعود بهنود

روزنامه نگار

'دیکتاتور دیوانه و تحقیر سیاست'

روزنامه های اول هفته تهران در مقالات اصلی خود از معمر قذافی، رهبر لیبی با عنوان هایی مانند "دیوانه" یاد کرده و خبر از تنگ شدن حلقه محاصره مخالفان در لیبی داده و در عین حال جمهوری اسلامی را برنده بازی تحولات خاورمیانه دیده اند. بحث هایی پیرامون آینده اصلاح طلبی در کشور و تاکید حوزه علمیه قم بر استقلال از حکومت بخش های دیگر روزنامه هایی است که در عین حال به مسائل اقتصادی داخلی هم اهمیت بسیار داده اند.

خراسان از "اوج گیری قیمت جهانی نفت در پی تشدید بحران در لیبی" خبر داده، قدس "پایتخت لیبی را در محاصره انقلابیون" دیده است، "اخرین نفس های دیکتاتور خیمه نشین" تیتر اول سیاست روز است و "حلقه محاصره معترضان تنگ تر شد، سه چهارم لیبی در دست مخالفان" عنوان جمهوری اسلامی و کیهان در تیتر اصلی خود از وعده های ملک عبدالله برای مهار انقلاب نوشته و خبر داده که مردم گفته اند "فریب نمی خوریم".

محمدعلی وکیلی در سرمقاله ابتکار نوشته: طمع قدرت از دیکتاتورها دیوانه می‌سازد، به‌ طوری‌ که با کنار رفتن نقاب واقعی، کار دیوانه‌ها را می‌کنند. اما در‌ این ‌بین، دیکتاتورهایی هستند که از ابتدا، دیوانه‌اند؛ چراکه خاصیت قدرت هوشبَری است و عقل‌ستیزی سنت آن. به‌همین‌دلیل هم، دیکتاتورها همواره براساس قانون نانوشته‌ای و تابع سنت جاریه‌ای عمل می‌کنند؛ یعنی در اوج قدرت، نه به اقتضای عقل، نه متناسب با ارزش‌های اخلاقی حکم می‌رانند.

به نوشته این مقاله دیکتاتوری یعنی در نقطه‌ی مقابل «عقل ابزاری» و «عقل ارزشی» رفتارکردن. عقل ابزاری می‌گوید که قدرت فسادآور است؛ پس عاقل کسی است که با تن‌دادن به مکانیزم دموکراسی، به پیشواز فسادِ برآمده از قدرت مادام‌العمر نرود.

ابتکار نوشته: در روزگار ما، در بین دیکتاتورهای موجود، قذافی مصداق کامل دیوانه‌ای است که دیکتاتور هم هست! او اگر دیکتاتور هم نبود، دیوانه بود! چه برسد به اینکه دیکتاتور هم هست. او عمری است که به‌دیوانگی شهرت دارد. چادرنشینی او، انتخاب دختران تنومندی به‌عنوان اسکورت، نطق‌های افراطی، ایده‌های هضم‌نشدنی و مواضع افراطی از ایشان دیوانه‌ای ساخته است.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشته فصل مشترک تمامی رژیم های مفلوک عرب اینست که در تقابل جدی، کامل و همیشگی با ملت‌ها قرار داشته و دارند و به محض نخستین اعتراض آنها، دست به اسلحه می‌برند تا با نابودی مردم، راه را برای ادامه حاکمیت منحوس خود هموار سازند.

به نوشته این روزنامه، تصادفی نیست که دیکتاتورهای خون آشام،‌ وجود و حضور خود را معادل ثبات و آرامش کشور معرفی و تهدید می‌کنند که با کناره گیری آنها، جنگ داخلی به راه می‌افتد. این در واقع بزرگترین اهانت آشکار به ملت‌های عرب است که حاکمانشان مدعی هستند عامل آرامش کشور،‌ وجود آنها است و اگر مبارک و قذافی کناره گیری نمایند، مردم به جان همدیگر خواهند افتاد و کشور دچار هرج و مرج خواهد شد.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشته یکی دیگر از عوامل سقوط دیکتاتورهای جهان عرب، اشتباه آنها در محاسبات است. از عجایب تاریخ، یکی نیز همین است که خداوند، دشمنان ملت‌های مسلمان را از عناصر نادان قرار داده و آنها در عین آنکه واقعیت‌های عینی و ملموس را می‌دانند و می‌بینند، اما همچنان در محاسبه و برداشت و عملکرد خود، دچار اشتباهات فراوانی می‌شوند که حتی با اطلاعات و جمع بندی‌های آنها نیز در تضاد و تناقض است.

عباس عبدی در سرمقاله روزگار نوشته: اگرچه تحولات مصر به لحاظ تغییراتی که در خاورمیانه عربی ایجاد می کند، بسیار بااهمیت تر از سایر تغییرات رخداده یا در حال وقوع در منطقه است و از این جهت شایسته توجه بیشتری است، ولی من به لحاظی از سقوط احتمالی سرهنگ معمر قذافی بیشتر احساس خوشحالی می کنم.

به نظر نویسنده، قذافی مسیری را پیموده است که نه تنها عامل تحقیر یک ملت محسوب میشود، بلکه موجب تحقیر و انزجار از "سیاست" نیز شده است، و این تحقیر "سیاست" از جانب او برای هر کسی که خواهان اعتلای جایگاه سیاست و نشاندن آن در قله رفیع عقلانیت باشد، زجرآور است. در واقع می توان گفت قذافی فقط به عنوان نمادی از دیکتاتوری خلاصه نمی شود، بلکه نمادی از حماقت نیز محسوب میشود؛ چیزی که در مورد مبارک یا بن علی چندان صادق نبود.

سرمقاله روزگار با یادآوری این که قذافی با هواپیما به مردم خود حمله کرد، نوشته: همان هواپیماهایی که در زمان حمله ایالات متحده آمریکا، فرماندهان و خلبانانش در رختخوابهای نرم و راحت خواب بودند، امروز علیه مردم کوچه و خیابان به کار می روند. و این همان کاری است که مبارک نمایش آن را انجام داد، قذافی صحنه واقعیاش را ایجاد کرد. بنابراین قذافی به جز نماد "دیکتاتور" و نماد "حماقت" بودن مدال نماد "جنایت" علیه مردم خود بودن را هم به گردن آویخت.

کیهان در تحلیل شرایط خاورمیانه اظهار نظر کرده که: ملت های منطقه از دخالت های آمریکا در زندگی شان به ستوه آمده اند و راه علاج را در جمع شدن بساط آمریکا از منطقه می دانند. اما نکته حائز اهمیت در این میان این است که در سوی مقابل افول قدرت آمریکا در منطقه، تحلیلگران و ناظران سیاسی در رسانه های غربی بر قدرت جمهوری اسلامی ایران و توان روزافزون در معادلات منطقه ای تاکید و اقرار دارند.

نویسنده مقاله از چند روزنامه غربی مثال آورده که جمهوری اسلامی ایران برنده اصلی تحولات است چرا که قدرت منطقه ای خود را تثبیت کرده است و حتی توانسته در بحبوحه ناآرامی ها در منطقه با اعزام دو رزمناو به آب های مدیترانه و عبور از کانال سوئز، اقتدار خود را به نمایش بگذارد.

در نهایت کیهان نوشته: آنچه با این توضیحات و توصیفات بدست می آید دورنمای شرایط منطقه ای است که در آینده ای نه چندان دور، سقوط آمریکا و رژیم اسرائیل را به دنبال دارد و تحلیل و تفسیر درباره این موضوع، بیشترین گزارش ها و یادداشت ها را به خود اختصاص می دهد.

پایان اصلاح طلبی و تقاضای محاکمه

آرمان از قول محمد رضا باهنر نوشته: "اصلاح طلبی پایان نیافته است"، "خواستار محاکمه قانونی سران فتنه هستیم" در صدر اخبار رسالت آمده، جام جم از قول عزت الله ضرغامی رییس صدا و سیما نوشته: "ما پیروزیم"، مردم سالاری نوشته: "حوزه نباید به حکومت وابسته شود"، و ابتکار از "تاکید قم بر حفظ استقلال حوزه" خبر داده است.

ثمینا رستگاری در مقاله ای با عنوان "روزگار عوض شده" در روزگار نوشته: بیش از سه دهه از انقلاب می‌گذرد. سه دهه، همه یا بخش زیادی از سال‌های عمر ما را تشکیل می‌دهد. این ۳۰ سال شامل یک انقلاب و یک جنگ هشت‌ساله و یک دوره پرفراز و نشیب خیزش سیاسی و اقتصادی است که همه با نام سازندگی و اصلاحات در خاطرمان ثبت کرده‌ایم. در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی پیشرفت جامعه ما چنان بوده که دیگر نمی‌توان بازگشتی برای آن متصور بود.

نویسنده با اشاره به تحولاتی که در جامعه رخ داده نوشته: بعد از جنگ توانستیم میلیون‌ها نفر از آنها را که با صندوق رای قهر کرده بودند پای صندوق‌ها بیاوریم و ایران برای همه ایرانیان را به یک باور ملی تبدیل کنیم. در تمام این سال‌ها رقابت سیاسی مفهوم داشت و میعاد و محل قرار حل منازعات در تمام این مدت صندوق رای بود.

سرانجام مقاله روزگار این است که: در ایران امروز ما اتفاقی افتاده است و عده‌ای معترضند. این محافظه‌کارانه‌ترین عبارتی است که می‌توان به کار برد. حال چه باید کرد؟ آنهایی که اعتراضی و انتقادی دارند از بیرون مرزها نیامده‌اند و در رژیم گذشته رشد نکرده‌اند. در همین ۳۰ سال شخصیت‌شان شکل گرفته است. در همین ۳۰ سال به مدرسه رفته‌اند. آیا در برخورد با آنها می‌توان از همان فرمولی استفاده کرد که با اسلحه به دستان منافق و فدایی روبه‌رو می‌شدیم؟ آیا بعد از سه دهه رقابت می‌توانیم خواستار اعدام رقیبان دیروزمان شویم؟ پس در این ۳۰ سال چه آموختیم؟

کاهش و افزایش بودجه ها

"مخالفت وزیر اقتصاد با افزایش دستمزدها" تیتر اول تهران امروز است، "کاهش بودجه فرهنگ و تربیت بدنی و اعتبار رفاه و بهداشت" عنوان اصلی خبر است، "گمانه زنی سه وزارت خانه راه مسکن و نیرو" گزارش اصلی جهان صنعت است و ابرار خبر داده "تخم مرغ شانه اى ۶ هزار تومان شد".

مصطفی سعیدی‌پور در سرمقاله جهان صنعت نوشته: چندی است که حجم مجوز‌های اعطایی برای تشکیل بانک‌های خصوصی داخلی در دولت نهم و دهم تشدید شده و به تازگی بانک‌های متنوع با شاخه‌های تازه‌ای در نظام بانکی کشور دیده می‌شود و این تردید را ایجاد می‌کند که سیاست‌گذاری‌ها در این بخش آنچنان که گفته می‌شود هدفمند و آینده‌نگر نیست زیرا براساس اعلام مسئولان نظام بانکی مقرر است تا یکسان‌سازی کارمزد‌های بانکی نیز اجرایی شود و تفاوتی میان بانک‌های دولتی و خصوصی مطرح نباشد.

به نوشته این روزنامه: در چنین شرایطی است که رحمانی‌نیا، عضو شورای پول و اعتبار خبر از بررسی چند درخواست خارجی برای تشکیل بانک‌های غیر ایرانی در کشور داده و رشد جمعیت و اقتصاد ایران را دلیل موجهی برای حضور این‌گونه بانک‌ها ( که کشور ترکیه نیز یکی از آنهاست ) داده است تا این سوال بزرگ مطرح شود که چرا دولت به این سمت حرکت می‌کند. زیرا با مقایسه نکات یاد شده باید پرسید که آینده این حجم از مجوزهای بانکی به کجا خواهد انجامید؟

سرمقاله جهان صنعت نوشته: ارتباط موضوع افزایش جمعیت که از بالا بودن آن یاد می‌شود با این مجوزها چیست و چرا این موضوع پایه‌ای برای حضور بانک‌های رنگارنگ قرار می‌گیرد. در نهایت هم باید گفت چرا این مجوزهایی که در آینده‌نگری و اطلاعات پایه آنها تردید وجود دارد، صادر می‌شود و بابی گشاده می‌شود که اختلال نظام بانکی در آن محتمل است. تعدد بانکی در شرایطی که سوددهی بانک‌های موجود هم دچار اشکال‌های فراوانی است همان موضوعی است که نیازمند روشنگری‌های بیشتری است که باید دولت و کارگزاران بانکی کشور در خصوص آن توضیح دهند.

رونمائی کتاب حسن خمینی

حسن حبیبی، حسن خمینی و تنی چند از اصحاب فرهنگ از روزنامه مردم سالاری

مردم سالاری نوشته: طی مراسمی در بنیاد ایران شناسی و با حضور دکتر حسن حبیبی و تنی چند از اصحاب فرهنگ، اثر جدید یادگار امام با عنوان "فرهنگ جامع فرق اسلامی" رونمایی شد. به گزارش جماران، در این نشست، حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی در سخنانی کوتاه، به تشریح روند تالیف اثر خود پرداخت و گفت: این اثر بر پایه یادداشت های آیت الله مرحوم سیدمهدی روحانی تالیف شده که به مدت سی سال در حوزه فرق اسلامی تحقیق و فیش برداری کرده بود.

'سنگال می خواهیم برای چه؟'

محمدحسین روانبخش در ستون خود در مردم سالاری نوشته: سنگال رابطه اش را با ایران قطع کرد. این خبر که به گوشمان خورد، ناخودآگاه به فکر فرو رفتیم که رابطه با سنگال مگر چقدر اهمیت دارد؟ در این چند ماهه کشورهایی مثل هلند و گامبیا، رابطه شان را با ما قطع کرده اند، خوب، سنگال هم قطع کند ...اما وقتی به حافظه تاریخی مان رجوع کردیم، دیدیم که نخیر، سنگال در سیاست خارجی کشورمان نقشی حیاتی دارد و قطع رابطه اش با ایران، مانع از تغییر وزیران در این حوزه است. یادتان هست که همین چند ماه پیش برادر منوچهر متکی به سنگال رفت و در آنجا حکم عزل خود را از مقامات سنگالی شنید! حالا تصور کنید خدای ناکرده، قرار باشد برادر علی اکبر صالحی عزل شود، دیگر نمی شود او را به سنگال فرستاد!

نویسنده به طعنه نوشته: البته جای نگرانی نیست. چیزی که در دنیا زیاد است، کشور است. آنقدر کشورهای ریز و درشت در دنیا هستند که التماس دعا دارند و زنبیل گذاشته اند تا با ایران رابطه برقرار کنند و حاضرند که چند وزیر را در یک زمان پذیرایی کنند و همزمان خبر عزل آنها را بدهند. پس ما از این گونه قطع رابطه ها هراسی نداریم.

در پایان نوشته مردم سالاری آمده تازه بر فرض محال که هیچ کشوری قبول نکند که خبر عزل وزیرمان را بدهد، آنوقت از هوگو چاوز یا ایوو مورالس می خواهیم که به ایران بیایند و با مقامات کشورمان گل کوچک بازی کند و بین دو نیمه برود و خبر عزل یک وزیر را بدهد تا دشمنان دق کنند و بفهمند که ابتکار ایرانی ها تمام شدنی نیست.

آتش سوزی

روزنامه سیاست روز خبر داده شعله های سرکش سوله‌ ۸۰۰ متری اوراقچیان شوش تهران با تلاش پنج ساعته آتش نشانان ۱۱ ایستگاه مهار شد.
آتش نشانان از ده مرکز به این منطقه اعزام شدند و همزمان با قطع جریان برق و گاز، از چند جهت به وسیله لوله های سیار آبدهی به مهار شعله‌های سرکش سوله‌ ۸۰۰ متر مربعی اوراقچیان پرداختند و از گسترش دامنه خسارتها جلوگیری کردند.

در همین رابطه فرمانده عملیاتی ایستگاه ۱۳ آتش‌نشانی گفت: دود زیادی سوله‌ فرسوده را فرا گرفته بود و همین معضل، عملیات را دشوارتر می کرد. همچنین در کنار این سوله، پارکینگی به وسعت ۱۰۰۰ مترمربع قرار دارد که مملو از خودرو و لوازم اوراقی مانند صندلی، گلگیر و سپر بود.

«علی شریفی» افزود: در کنار همین سوله ، یک انبار بزرگ کارتن رنگ و تینر نیز وجود دارد که با کوچک ترین ناشی گری، شعله ور می شد. آتش‌نشانان حرفه ای و بی باک اما با سرعت عمل خود نگذاشتند به پارکینگ، انبار و سایر مغازه های خیابان «شوش» خسارتی برسد.عملیات نفس گیر دو ساعتی ادامه داشت و هنوز علت اصلی بروز آتش سوزی و میزان دقیق خسارتها مشخص نیست.

گزارشگر سیاست روز نوشته در این عملیات نفس گیر با توجه به افزایش تردد در شب عید، آتش نشانان با مشکل های زیادی رو به رو بودند که مهم ترین آنها ترافیک بود. همچنین جمعیت زیادی تماشاگر آتش سوزی و مزاحم آتش نشانان بود که می رفت سرعت روند عملیات را بگیرد.

خبرهای کوتاه

مقام و آقای هاشمی

به نوشته روزنامه جمهوری اسلامی، یک نماینده مجلس گفت: انتقادات از آیت‌الله هاشمی رفسنجانی مطالبه افکار عمومی نیست. مقام به آقای هاشمی شخصیت نمی‌دهد.

به نوشته این روزنامه: حجت الاسلام سیدرضا اکرمی درباره شاخص‌هایی که اظهارنظرها درباره افراد را از مدار حق خارج نکند، تصریح کرد: "شاخص در این مملکت دو چیز است یکی قانون و دوم اصل ولایت فقیه و نظرات مقام معظم رهبری و ما باید طبق این دو شاخصه جلو برویم."

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس افزود: در مورد مجلس خبرگان هم کسانی که اهل اطلاع و آگاهی هستند می‌دانند که ایشان برای این دوره از خبرگان اصلاً قصد کاندیداتوری نداشت ولی مقام معظم رهبری به ایشان فرمودند شما داوطلب بشوید و ایشان داوطلب شد؛ همچنان هم این مسئولیت را دارد. این مسئولیت را اعضای مجلس خبرگان به دوش ایشان گذاشتند. من آقای هاشمی را کسی نمی‌بینم که عنوان یا پست به ایشان شخصیت یا ارزش بدهد. کارنامه آقای هاشمی مشخص است.

تعلیق میرحسین