برگزاری اولین جلسه دادگاه نسرین ستوده و پایان اعتصاب غذای او
نسرین ستوده، وکیل دادگستری بیش از دو ماه است که در ایران زندانی است - عکس از آرش عاشوری نیا
اولین جلسه رسیدگی به اتهامات نسرین ستوده، وکیل دادگستری که از ۱۳ شهریور ۱۳۸۹ در بازداشت است، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی پیرعباسی برگزار شد.
در این دادگاه که روز دوشنبه ۲۴ آبان ۱۳۸۹ (۱۵ نوامبر ۲۰۱۰) برگزار شد، وکلای خانم ستوده (عبدالفتاح سلطانی، مهناز پراکند، مینا جعفری و نسیم غنوی) در خصوص سه اتهام اقدام علیه امنیت ملی، اجتماع وتبانی به قصد بر هم زدن امنیت و همکاری با کانون مدافعان حقوق بشر از موکلشان دفاع کردند.
به گزارش کمیته گزارشگران حقوق بشر، به دلیل اشکالات شکلی که وکلا به پرونده وارد کردند، قاضی پیرعباسی با برگزاری دادگاه برای رسیدگی ماهوی به پرونده در تاریخ ۳ آذر ۱۳۸۹ موافقت کرد.
یکی از وکلای خانم ستوده به بی بی سی فارسی گفت روند برگزاری دادگاه، "خوب و در شان یک وکیل" بوده است.
به گزارش کمیته گزارشگران حقوق بشر، به رضا خندان همسر خانم ستوده اجازه حضور در جلسه دادگاه داده نشده است، اما او بعد از جلسه دادگاه برای چند دقیقه با همسرش حضوری ملاقات کرده است.
این نخستین ملاقات حضوری رضا خندان و نسرین ستوده از زمان بازداشت خانم ستوده در اواسط شهریور ماه ۱۳۸۹ است.
همچنین کمیته گزارشگران حقوق بشر گزارش داده که بعد از جلسه دادگاه، همسر و وکلای نسرین ستوده از او خواسته اند اعتصاب غذایش را بشکند که او این درخواست را پذیرفته است.
خانم ستوده، از سوم مهر ماه در اعتصاب غذا بود که پس از ۲۸ روز اعتصاب غذایش را برای مدتی شکست اما بار دیگر در اعتراض به شرایط زندان به مدت ۹ روز دست به اعتصاب خشک زد و تا روز برگزاری دادگاه، علی رغم شکستن اعتصاب غذای خشک، کماکان در اعتصاب غذا بود.
نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر در ایران روز شنبه ۱۳ شهریور ۱۳۸۹ بر اساس احضاریه ای که یک هفته پیش از آن دریافت کرده بود، به دادسرای زندان اوین مراجعه کرد و بازداشت شد.
خانم ستوده وکالت تعدادی از پرونده های سیاسی و حقوق بشری و از جمله وکالت شیرین عبادی، عیسی سحرخیز، کیوان صمیمی، محمدصدیق کبودوند، عاطفه نبوی، خدیجه مقدم، احمد نجاتی کارگر، از کشته شدگان پس از انتخابات و آرش رحمانی پور، از اعضای انجمن پادشاهی ایران که در سال ۸۸ اعدام شد، را بر عهده داشته است.
بازداشت خانم ستوده، واکنش ها و اعتراضات داخلی و خارجی زیادی به دنبال داشته است.
|
|