بوش از تصمیمات دوره ریاست جمهوری خود دفاع کرد
بوش از تصمیمات دوره ریاست جمهوری خود دفاع کرد
جورج بوش، رئیس جمهوری سابق آمریکا در جریان یک مصاحبه تلویزیونی از تصمیمات بحث انگیزی که در دوره ریاست جمهوری اش گرفته بود، دفاع کرده است.
آقای بوش در مصاحبه با شبکه تلویزیونی ان بی سی آمریکا از استفاده از تکنیک القاء حس غرق شدن در جریان بازجویی از متهمان، دفاع کرده است.
استفاده از این روش یکی از بحث انگیزترین تصمیماتی بود که جورج بوش در دوره ریاست جمهوری خود اتخاذ کرد.
آقای بوش گفت استفاده از این ابزار موجب نجات جان مردم شده و از حملات تروریستی جلوگیری کرده است.
سازمان ملل متحد استفاده از این روش در بازجویی را نوعی شکنجه می خواند.
وی افزود وظیفه او حمایت از جان ملت آمریکا بوده و او این وظیفه را انجام داده است.
جورج بوش گفت از ناکامی در یافتن تسلیحات مخرب کشتار جمعی در عراق متاسف است.
هنگامی که از جورج بوش سئوال شد که با توجه به پیدا نکردن تسلیحات مخرب جمعی در عراق، آیا او هرگز به فکر معذرت خواهی از ملت آمریکا افتاده است یا نه؛ او پاسخ داد که معذرت خواهی به این معنی است که تصمیم حمله به عراق اشتباه بوده است ولی او معتقد به اشتباه بودن این حمله نیست.
رئیس جمهوری سابق آمریکا ابراز امیدواری کرد که تاریخ درباره اقدامات او مثبت قضاوت کند ولی افزود که یک چنین قضاوتی پس از مرگ او خواهد بود.
جورج بوش در مورد این که چرا پس از پایان دوره ریاست جمهوری خود به میان مردم نیامده و در انظار عمومی دیده نشده است گفت او نمی خواست به "لجنزار" بازگردد.
مصاحبه تلویزیونی جورج بوش برای تبلیغ در باره انتشار زندگی نامه اش موسوم به" نقاط تصمیم" بود.
او در این کتاب می نویسد که هنوز بخاطر نیافتن تسلیحات کشتار جمعی در عراق "حالت تهوع" دارد.
آقای بوش همجنین فاش کرده که در دوره ریاست جمهوری خود دستور تهیه طرح حمله احتمالی به تاسیسات هسته ای ایران را داده بود و تقاضای اسرائیل برای حمله به مراکز اتمی سوریه را رد کرده بود.
آقای بوش در کتاب خود به این موضوع نیز اشاره کرده که برای مدتی کوتاه به فکر کنار گذاشتن معاونش دیک چنی افتاده بود.
او درباره جانشین خود باراک اوباما چیزی ننوشته است.
بعضی از نکات تازه کتاب جورج بوش
- دفاع از تکنیک "القاء حس غرق شدن"، ضمن بیان آنکه این شیوه "جان بسیاری را نجات داده است"
- اختلاف با دیک چنی، بر سر پرونده مربوط به "لوئیس لیبی"، کسی که هویت یک جاسوس سیا را فاش کرده بود
- در سال ۲۰۰۳، جورج بوش به تونی بلر نخست وزیر وقت بریتانیا پیشنهاد داده بود که می تواند از اعزام نیرو به عراق خودداری کند
- بوش می گوید کمک مالی به بانک ها در سال ۲۰۰۸ نشان داد که نظام مالی آمریکا سقط نمی کند
- او اذعان کرد که عملکرد دولتش در ارتباط با توفان کاترینا در سال ۲۰۰۵ سایه ای از تردید بر دور دوم ریاست جمهوریش افکند
"القاء حس غرق شدن" چیست و چگونه انجام می شود؟
"القاء حس غرق شدن" چگونه انجام می شود؟
اعتراض به کاربرد "القاء حس غرق شدن" در واشنگتن
برای این کار زندانی را به پشت می خوابانند یا اینکه از پا آویزان می کنند و پارچه ای را در دهان او می گذارند یا اینکه لایه نازک پلاستیکی روی صورت او می کشند. سپس آب روی صورتش می ریزند. زندانی بلافاصله حالت خفگی پیدا می کند.
آیا این کار با تعریف شکنجه همخوانی دارد؟
گروه های مدافع حقوق بشر و بسیاری از دولت ها بر این اعتقاد هستند که این کار شکنجه است. دولت ایالات متحده آمریکا در دوران ریاست جمهوری جورج بوش می گفت که چنین نیست، ولی نظر باراک اوباما بر آن است که این کار یک شکنجه است.
در معاهده سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۹ شکنجه به این صورت تعریف شده است: "هر عملی که انجام آن، به صورت عمدی، موجب درد یا ناراحتی شدید یک شخص، چه جسمی و چه روحی بشود" تا به این وسیله از شخص اطلاعاتی کسب شود.
آمریکا هم این معاهده را امضا کرده است.
چرا آمریکا از "القاء‌حس غرق شدن" استفاده می کند؟
زیرا این کشور در ابتدا این عمل را نمونه از شکنجه به شمار نمی آورد و در چند مورد محدود آن را روش موثری می دانست.
آمریکا بین "شکنجه" و "شیوه های پیشرفته بازجویی" تمایز قائل است.
این نوع شیوه ها نه تنها شامل القاء‌حس عرق شدن می شود، بلکه اعمالی مانند محروم کردن از خواب، قرار دادن طولانی مدت فرد در هوای سرد، ایستاندن زندانی برای مدت زیاد و کشیده زدن محدود را نیز در بر می گیرد.
آیا باراک اوباما القاء حس غرق شدن را برای تمامی نهادهای دولتی آمریکا از از جمله سازمان سیا، ممنوع کرده است؟
بله، او از این نظر بین سازمان سیا و ارتش آمریکا هماهنگی ایجاد کرده است.
در سال ۲۰۰۶ در یک کتابچه راهنما درباره گرفتن اطلاعات، این موارد در ارتش آمریکا ممنوع شد: شکنجه و رفتار تحقیر آمیز از جمله القاء حس غرق شدن، عریان کردن افراد به زور، پوشاندن سر و صورت و تحقیر جنسی.
جورج بوش، سازمان سیا را از ممنوعیت هایی که از این لحاظ برای ارتش در نظر گرفته شده بود، معاف کرده بود.
آیا القاء حس غرق شدن، شیوه موثری بوده است؟
به گفته یکی از کارکنان سابق سیا، به نام "جان کریاکو"، ابو زبیده که مظنون به ارتباط با القاعده بود، تنها سی ثانیه در مقابل این کار دوام آورد. البته ابو زبیده بعدا گفت که برای راضی کردن بازجوهایش، حرف هایی از خودش درآورده بود.
روزنامه نیویورک تایمز در ۱۹ آوریل سال ۲۰۰۹ گزارش کرد که یادداشتی مربوط به وزارت دادگستری آمریکا، فاش می کند که بازجوهای سازمان سیا، این شیوه را در مورد خالد شیخ محمد – که به طراحی حملات یازدهم سپتامبر اذعان کرده بود – ۱۸۳ بار استفاده کردند و در مورد ابو زبیده، ۸۳ بار.
این ارقام موضع کسانی را که می گویند این روش خیلی سریع نتیجه می دهد، تضعیف می کند.
آیا کسانی که این شیوه را به کار بردند، به اتهام شکنجه تحت پیگرد قرار خواهند گرفت؟
باراک اوباما می گوید بازجوها تحت پیگرد قرار نخواهند گرفت.
کاخ سفید هم در ابتدا اعلام کرده بود که کسانی که مجوز اینگونه روش ها را صادر کرده بودند تحت پیگرد قرار نمی گیرند، ولی پس از اعتراض گروه های مدافع حقوق بشر و بعضی از اعضای کنگره آمریکا، رئیس جمهور گفت که از طرف دادستانی کل در این باره تحقیقاتی انجام خواهد شد. او اضافه کرد که در مورد نتیجه این تحقیقات پیش داوری نخ
|
|
|
|
|
|
|
|
|