بررسی روزنامه های صبح تهران - چهارشنبه ۲۷ مرداد

بررسی روزنامه های صبح تهران - چهارشنبه ۲۷ مرداد

تیترهای اول

"جنجال؛ این بار سر نرخ بیکاری" تیتر اول جهان صنعت است. همشهری در یکی از گزارش هایش خبرداده که " تعداد بیکاران کشور از مرز 3.5 میلیون نفر گذشت"، دنیای اقتصاد "تغییر شیوه قیمت گذاری دولتی" را برجسته کرده و خراسان با پرداختن به همین موضوع نوشته "کارگروه طرح تحول مسئول قیمت گذاری تمام کالاها و خدمات دولتی شد".

"هشداری های وزیر دفاع" تیتر نخست تهران امروز است. ایران به نقل از وزیر دفاع از "آزمایش موشک های دوربرد جدید ایران" خبرداده، رسالت در تیتر برگزیده اش از قول ولادمیر پوتین نوشته"نیروگاه بوشهر آماده افتتاح است" و کیهان در گزارشی "فاجعه انسانی در پاکستان" را با اهمیت دیده است.

"یارانه ها: رقابت غیر متعارف بانکی" تیتر اول جام جم است، خبر به "راهبردهای ضروری اصولگرایان برای بازیابی وحدت" پرداخته و جمهوری اسلامی از قول آیت الله هاشمی رفسنجانی نوشته "تدبیر، عقلانیت و حفظ وحدت موجب ناکامی دشمنان خواهد شد".

"آرامش بدون نشاط سیاسی آرامش گورستانی است" نقل قولی از عماد افروغ است که در تیتر نخست آرمان جای گرفته، ابتکار از "دوئل گازی ایران و قطر" خبرداده و مردم سالاری در عنوان برجسته اش نوشته "مصوبات مجمع تشخیص قانون است".

گزیده مقالات

جدول ضرب منتقدان و اشتباه دولت‌

جهان صنعت در سرمقاله امروزش موضوع اختلاف آماری میان وزارت کار و مرکز آمار ایران بر سر تعداد بیکاران کشور را مورد توجه قرار داده و نوشته ماجرای اختلاف بانک مرکزی و وزارت صنایع در اعلام نرخ رشد صنعت که در نهایت به اقرار سخنگوی اقتصادی کابینه به اختلاف آماری در دولت منجر شد این بار میان وزارت کار و مرکز آمار ایران شکلی تازه یافته تا اعتقاد کارشناسانی که بر آمار‌های اعلامی از سوی دولت تشکیک می‌کردند، تایید شود.

حمیدرضا طهماسبی پور در این مقاله اضافه کرده دلیلی بر پذیرش یا رد گفته‌های هیچ‌یک از طرفین این دعوی وجود ندارد چرا که فضای آمار و اطلاعات در کشورمان آنچنان مه‌آلود است که نمی ‌توان نتیجه‌گیری کرد.اما در نهایت آنچه را که می‌توان از این جنجال تکراری دریافت این است که صحت آماری در دولت، میان خود وزرا و مسوولان دولتی هم مورد شک است و در نهایت باید گفت که چگونه است که دولتمردان و شخص رییس‌جمهور بارها در مقام نقد رسانه‌ها بر آمده که آمارهای درست را اعلام نکرده‌اند.

نویسنده در ادامه افزوده سال‌های قبل زمانی‌که رسانه‌ها نوشتند بیکاران به سه و نیم میلیون تا چهار میلیون نفر رسیده‌اند دولت از سوی وزیر کار سابق بارها انکار کرد‌اما وزیر کنونی دولت تایید می‌کند که آمارهای گذشته هم صحیح نیست.
سرمقاله نویس جهان صنعت در پایان تاکید کرده از خود دولتمردان می‌پرسیم که جدول ضرب اشکال دارد‌یا منتقدانی که امروز حقانیتشان روشن است یا آنانی که آمار بیکاری را به دلخواه سازمان خود اعلام می‌کردند؟ای کاش این بار دولت شجاعت پذیرش اشتباهاتش در موضوع بیکاری و آمارهای تغییر یافته‌اش را بیابد و اندکی با منتقدانش گفتمان داشته باشد تا شاید راهی بهتر برای ادامه راه بیابد، نه آنکه برای اثبات خود به اشتباهی تازه‌تر مبتلا شود.

بدهی دولت به بخش خصوصی

دنیای اقتصاد در مقاله ای موضوع بدهی چند هزار میلیارد تومانی دولت به بخش خصوصی را برجسته کرده و نوشته یکی از خبرهایی که در هفته‌های اخیر اعلام شد، ولی حساسیتی را که شایسته آن بود برنیانگیخت مساله بدهی چند هزار میلیارد تومانی وزارت نیرو به شرکت‌های پیمانکار و مشاور طرف قرارداد با این وزارتخانه بودیم. می‌دانیم شرکت‌هایی که خدمات فنی مهندسی ارائه می‌کنند، تعداد بی‌شماری از نخبگان کشور را در خدمت دارند و به سهم خود، بخشی از اشتغال کشور را به دوش می‌کشند؛ بنابراین شایسته است به این موضوع با یک دید ملی توجه شود.

مهران دبیرسپهری در ادامه این مقاله با اشاره به "تاکید آموزه های دینی و اخلاقی در پرداخت بدهی" نوشته بر اساس اطلاعات موجود، این مشکل، علاوه بر وزارت نیرو در شرکت‌های طرف قرارداد با برخی دستگاه‌های دیگر دولتی نیز وجود دارد؛ اما سوالی که مطرح می‌شود این است که چطور در چنین وضعیتی، دولت قصد دارد به کودکان متولد 1389 به بعد، مبلغ یک میلیون تومان هدیه بدهد و آیا اصولا این کار با توجه به بدهی‌های دولت اشکال شرعی ندارد؟

نویسنده این مقاله همچنین اضافه کرده که در حال حاضر، سیاستی اتخاذ شده است که با گسترش اعطای وام‌های خرید در میان مردم، میزان مصرف داخلی افزایش یابد. باز جای این سوال مطرح می‌شود که اگر قدرت وام‌دهی وجود دارد، چرا از این قدرت برای تسویه بدهی طلبکاران استفاده نمی‌شود؟ اگر برای مثال خودروسازان به دلیل تولیدکننده بودن، حق انتفاع از این نوع وام‌ها را دارند، پیمانکاران و مشاوران نیز تولید‌کننده هستند؛ منتهی، تولید‌کننده خدمات فنی مهندسی.

میدان امروز برای آزمون فردا

مردم سالاری سرمقاله امروزش این طور آغاز کرده که دیگر واژه "گرانی" برای مردم عادی شده است، حتی اگر وعده های فراوان دولتمردان حکایت از تلا ش برای کاهش نرخ تورم و پایین آوردن قیمت کالا های مصرفی داشته باشد، اما واقعیت با آنچه از زبان دولتی ها مطرح می شود متفاوت است.

مهدی عباسی در ادامه به ذکر مثال پرداخته و نوشته درحالی که مرتضی تمدن، استاندار تهران از کنترل قیمت ها و به طور نمونه قیمت مرغ، سخن به میان میآورد و از رساندن قیمت این کالای مصرفی به خصوص در ماه رمضان به زیر سه هزار تومان حرف می زند، اما آمار مردم کوچه و بازار حکایتی غیر از دیده های دولتمردان دارد. علت این اختلاف نظر میان دولتمردان و آنچه در واقعیت، مردم با آن روبرو هستند چیست؟ این موضوعی است که باید به صورت جدی تر به آن پرداخته شود چرا که حل هر مشکل نیازمند آن است که تصمیم سازان و تصمیم گیران آن، احاطه کامل بر آن موضوع داشته باشند.

نویسنده این مقاله سپس اضافه کرده این روزها، دولت خود را آماده اجرای طرح بزرگ تحول اقتصادی می کند و استان به استان به مردم فراخوان می دهد که حساب های بانکی خود را اعلام کنند. افزایش تورم، مهمترین موضوعی است که کارشناسان غیر همسو با دولت همواره نسبت به آن احساس نگرانی می کنند و با نظر به این که هنوز تصویر دقیقی از اجرای هدفمندکردن یارانه ها، نه تنها پیش روی مردم، بلکه پیش روی نمایندگان مجلس نیز وجود ندارد، با این تفاسیر، آیا آن روز هم باید اختلاف دیدگاه درخصوص گرانی را شاهد بود؟

سرمقاله نویس مردم سالاری در پایان با اشاره به این که «نمی توان در جامعه شاهد گرانی بود و دولتمردان از کنترل قیمت ها سخن به میان آورند» خاطر نشان کرده اختلاف نظر امروز در قیمت ها، در حالی که گرانی بر سر سفره مردم جای گرفته است و در مقابل، دولتی ها از کنترل تورم سخن به میان می آورند، نویدبخش خوبی برای آینده ای که دولت نیز افزایش تورم را قبول دارد، نیست.

ایران چگونه خواهد جنگید؟

سیدجواد سیدپور در تهران امروز درباره حمله احتمالی به نیروگاه اتمی بوشهر می نویسد، همه می‌دانند که نیروگاه اتمی بوشهر صرفا مرکز و محل تولید برق است و سال‌های سال است که تحت نظارت مراکز بین‌المللی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است و اتفاقا هیچ چیز پنهانی هم ندارد. واقعا راه‌اندازی نیروگاه تولید برق چگونه می‌تواند امنیت کشورهای دیگر را تهدید کند؟! روشن است که این بهانه‌جویی‌ها چیزی فراتر از نیروگاه بوشهر را هدف قرار داده و آن‌هم تهدید امنیت ملی ایران است و به همین دلیل است که جنگ‌طلبان و آنان که نبض‌شان به شاخص فروش اسلحه وابسته است خواهان تهاجم به ایرانند.

سیدجواد سیدپور سپس اضافه کرده هم آمریکایی‌ها و هم اسرائیلی‌ها می‌دانند که می‌توانند آغازگر جنگ باشند ولی قطعا نمی ‌توانند آن‌را به اتمام برسانند زیرا شیوه جنگیدن ایرانیان را نمی‌دانند. در عین حال می‌دانند که ایران توانایی آن‌را دارد که "میدانی عمیق" برای جنگ طراحی کند زیرا قطعا "نسبت‌های آغازین" نتیجه را تعیین نمی‌کند بلکه این قدرت کسب ابتکار عمل است که سرنوشت‌ها را رقم می‌زند. هرکس ابتکار عمل را در دست بگیرد خواه نیرویش کمتر باشد یا بیشتر، خواه مهاجم باشد یا مدافع، پیروز خواهد شد و ایران در جنگ تحمیلی نشان داد توانایی قابل ستایشی در به دست گرفتن ابتکار عمل دارد.

نویسنده این مقاله با اشاره به این که "هر کسی که امنیت ملی ایران را به هر نحو تهدید کند باید منتظر تحقق جنگ کامل باشد"، همچنین نوشته از منظر نشانه‌شناسی جنگ، نبردی که ایران از پس حمله احتمالی آمریکا و متحدانش برای متجاوزان تدارک دیده مبتنی بر "ویرانی انبوه" و "تولید کارخانه‌ای مرگ" که بر مبنای ضربه به "هسته پیشبرنده" جنگ و "گرانیگاه امنیت ملی متجاوزان" نخواهد بود. نوعی از نبرد که عملا پارامترهای کلاسیک جنگ همچون "برد"، "کشندگی" و "شتاب" را به چالش خواهد کشید و قطعا هزینه سهمگینی برای متجاوزان به این آب و خاک تدارک خواهد دید.

آرامش گورستانی

آرمان در گزارشی اظهارات عماد افروغ نماینده سابق مجلس درباره لزوم نشاط و آرامش سیاسی کشور را مورد توجه قرار داده و از قول وی نوشته آرامش منهای نشاط شبیه به گورستانی است که در آن هیچ حرکت، حیات، رقابت و پرسش و پاسخی مشاهده نمی شود و آرامشی که مثل گورستان می ماند مقبول نیست.

به گزارش این روزنامه این نماینده سابق مجلس گفته نشاط سیاسی هم در صورتی اتفاق می افتد که ما با رفتارهای قاعده مند، منضبط، قابل پیش بینی و مشترک روبرو باشیم. یعنی اگر این قاعده ها مشترک نباشند و از سوی دیگر، متغیر و متلون باشند، مسلم است که اعتماد به دست نمی آید و اعتماد هم مقدمه نشاط سیاسی است.

آرمان همچنین از قول افروغ نوشته اعتماد در صورتی به دست می آید که هنجارها و ارزش های مشترکی به صورت قاعده و انضباط بین مردم و صاحبان قدرت تجلی پیدا کند و به ویژه رفتار صاحبان قدرت باید از روی این ارزش ها و هنجارهای مشترک و قواعد و اصول تعریف شده باشد. اعتماد نداشتن، هم موجب سست شدن باورهای گروه های خاص و مربوط به مولفه تفکیک در جامعه می شود و هم در درازمدت می تواند اثری روی سست شدن باورهای مردم داشته باشد.