بررسی روزنامه های صبح تهران؛ پنجشنبه ۱۴ مرداد
تیترهای اول
"کالاهای نامرغوب ساخت ایران در بازار کشورهای همسایه" تیتر اول سیاست روز است، جهان صنعت در همین باره از نگرانی بخش خصوصی از کاهش تجارت باهمسایه ها خبرداده و نوشته"آبروریزی کالاهای ایرانی در عراق" و جام جم در گزارش اول خود" جزییات بومی گزینی در کنکور 89" را منعکس کرده است.
"گروه 1+5 مذاکره بر پایه بیانیه تهران را پذیرفت" تیتر اول کیهان است، رسالت از قول محمود احمدی نژاد خبرداده که" تحریم کنندگان در بازار آینده ایران جایی ندارند" و خراسان در یکی از عناوین به نقل از رییس مجلس نوشته"امروز برخی حرف هایی می زنند که دیگران را وادار به واکنش می کند و این در مسیر خواست دشمنان است".
"صدای پای گرانی در آستانه رمضان" عنوان نخست تهران امروز است، همشهری در گزارشی از سخنان رییس دولت در همدان از "ابراز تمایل دوباره احمدی نژاد برای گفت و گو با اوباما" خبرداده و جمهوری اسلامی در تیتر اول خود این گفته سید حسن نصرالله را برجسته کرده که" اگر اسرائیل باردیگر به لبنان تجاوز کند دستش را قطع خواهیم کرد".
روزنامه های دیگر در عناوین نخست خود هر کدام به گزینش خود اظهارات محمود احمدی نژاد درباره آغاز هدفمند کردن یارانه ها را برجسته کرده اند؛ "مهرماه ؛ واریز قسط اول یارانه ها" تیتر نخست ابتکار و آرمان و دنیای اقتصاد است و مردم سالاری از قول همین منبع نوشته"با اجرای هدفمند کردن یارانه ها هیچ فقیری در ایران یافت نمی شود".
گزیده مقالات
مذاکره فایده ای ندارد
جهان صنعت در مقاله ای اظهارات اخیر اسفندیار رحیم مشایی مبنی بر این که " در مذاکرات هستهای فهمیدهایم انجام مذاکرات با اروپا فایدهای ندارد" را مورد توجه قرار داده و نوشته اگر به قول آقای مشایی مذاکرات هستهای با اروپاییها فایده ندارد پس با کدام کشور که احیانا طرف مذاکره ایران هم هست فایده دارد؟
این روزنامه در ادامه نوشته به عبارتی دیگر اگر نظر ایشان ایالات متحده آمریکاست باید یادآوری شود روز پس از آنکه رییسجمهور ایران پیشنهاد مناظره تلویزیونی با باراک اوباما، همتای آمریکایی خود را داد، مشاور مطبوعاتی اوباما در جمع خبرنگاران حاضر شد و به نوعی تلاش کرد به این پیشنهاد رییسجمهور ایران پاسخ دهد و ادعا کرد که ایران در گفتوگو با جامعه جهانی حول محور پرونده هستهای خود مصمم نیست و رابرت گیتس، سخنگوی کاخ سفید نیز درباره پیشنهاد اخیر احمدینژاد برای مناظره رودررو با باراک اوباما، رییسجمهور آمریکا با رد این موضوع گفت که پیشنهاد ایران برای گفتوگو ناشی از فشارهای تحریمهای جدید علیه این کشور است.
جهان صنعت همچنین نوشته افزون بر این رییس دفتر رییسجمهور در بخش دیگری از سخنان خود ابراز کرده است که اگر آمریکا نمیخواهد به ایران حمله کند در این صورت راه دوم، راه گفتوگو است. بحث این است که آیا دولت حمله نظامی آمریکا به ایران را تا این اندازه جدی میداند که آن را چنین مطرح میسازد، اگر اینگونه است نباید با مردم در این زمینه صادقتر بود؟
عزت، شرط اول سیاست خارجی
تهران امروز در سرمقالهامروزش از درخواست محمود احمدی نژاد برای گفت و گو با رییس جمهور آمریکا انتقاد کرده و نوشته سخنان چند باره محمود احمدینژاد رئیس جمهور برای گفتوگوی مستقیم با رئیسجمهور آمریکا و پاسخ منفی کاخ سفید به این درخواست، این سوال اساسی را ایجاد کرده است که مبنای کارشناسی پیشنهاد رئیس جمهور چیست و چرا در شرایطی که آمریکا به پرچمدار تحریمها علیه ایران تبدیل شده است و از سوی دیگر قدرت نظامی خود را به رخ میکشاند و فرمانده ارشد این کشور از وجود نقشهها برای حمله به ایران سخن میگوید اما در همان حال هم عالیترین مقام اجرایی کشور از یک تریبون عمومی از آمادگی برای گفتوگو با رئیس جمهور چنین کشوری سخن گوید؟
حسین رضایی در این مقاله یادآور شده رئیس جمهور ایران خود تاکید دارد که برای بار چندم است که خواستار گفتوگو با روسای جمهور آمریکا از بوش تا اوباما بوده است و البته درخواستهای او هم یا بدون پاسخ مانده یا از سوی طرف مقابل پذیرفته نشده است. رئیسجمهور هر چند خواسته خود را در قالب مناظره یا گفتوگوی رو در رو با رئیسجمهور آمریکا و در حضور رسانهها مطرح میکند اما در عرف دیپلماتیک معنای سخنان رئیسجمهور چیزی جز درخواست رسمی از سوی عالیترین مقام اجرایی کشور برای گفتوگو با طرف مقابل یعنی آمریکاییها به دست نمیآید.
نویسنده این مقاله در ادامه افزوده از همین رو مقامات آمریکایی هم از این فرصت استفاده کرده و با ژستی دیپلماتیک درخواست رئیسجمهور ایران را برای گفتوگو رد میکنند و در عین حال از ایران میخواهند پای میز مذاکرات هستهای بنشیند. نحوه بیان مقامات کاخ سفید جز با انگیزه تحقیر بر زبان نیامده است و در همان حال هم رسانههای بینالمللی تیتر میزنند که آمریکا درخواست گفتوگوی رئیس جمهور ایران را رد کرد.
سرمقاله نویس تهران امروز در پایان نوشته حال سوال این است که مبنای دولت برای پیشنهادی که نوع واکنش مقامات آمریکایی به آن هم قابل تشخیص بود، چیست؟ حفظ پرستیژ دیپلماتیک کشور در عرصه بینالملل که در ترجمان سیاست خارجی ما از ان تحت عنوان «عزت» یاد میشود، یکی از وظایف و تکالیف اصلی دولت است. این برای بار چندم است که رئیس جمهور محترم آزموده را دوباره میآزماید؟
راهی جز اصلاح نیست
آرمان در مقاله ای به قلم ناصر تکمیل همایون پس از تعریف واژه اصلاح و بررسی روند تاریخی اصلاحات در پیشینه تاریخی ایران و اسلام نوشته با همه معضلات و کارشکنیهاباور دارم که، جهان سرانجام به اصلاح و عدالت خواهد رسید. از رحمت خدا نباید ناامید شد. اصلاحات در عصر ما اثرات مثبت خود را گذاشته است. مردم با هر عقیده و مرام به ارجمندی اصل اصلاحات، آگاهی یافتهاند و شیوههای شناخت «مقایسه»ای، حقانیت آن را آشکارتر کرده است.
این جامعه شناس در ادامه این مقاله نوشته این نوع شناخت مقایسه ای «اصلاحطلبان» را هم در خط و ربطی قرار داده است که بدانند:
1- اصلاحات یعنی چه؟ از کجا شروع میشود و با چه شیوههایی تحقق مییابد؟
2- مخالفان اصلاحات چه کسانی هستند و برای جلوگیری از فساد چه تغییراتی در چه نهادهایی باید پدید آورد؟
3- اصلاحطلبان خود به چه اصولی باید اعتقاد بورزند و عمل کنند؟
4- اصلاحطلبی را منحصر به گروه خاص ندانند و همه جامعه را به اصلاح دعوت کنند و همه جامعه را دارای «پتانسیل» اصلاح شدن و اصلاح کردن بدانند.
5- اگر گمان میبرند که در برههای شکست خوردهاند، پیش از آنکه مقصران حیطه «ضد اصلاحات» را شناسایی کنند، خود و یاران خود و هنجارهای خود را نیز نقادی کنند...
ناصر تکمیل همایون در پایان خاطر نشان کرده که نگارنده هنوز هم به اصلاحات دلبستگی دارد و راهی جز اصلاح بنیادی و ریشهدار، از طریق مسامحه و مدارا، نمیشناسد و استقلال وطن و آزادی و عدالت را در مسیری میداند که مصلحان و صالحان در آن راه گام برداشتهاند و مسلما راهی آسان و بیدردسر نیست و از عشق باید مدد خواست .
لزوم تایید صلاحیت مدیران سهام عدالت
جمهوری اسلامی درمقاله ای نوشته با وجود قابلیتهای نظام حاکمیت شرکتی، به منظور حفظ حقوق شهروندان وبا توجه به تاثیر تعیینکننده عملکرد برخی از زمینه هاو رشته های فعالیت برنظام اقتصادی و اجتماعی، نهادهای ناظری وجود دارندکه صلاحیت حرفه ای و رفتاری مدیران عالی و میانی شرکتها و بنگاههای اقتصادی را تایید میکنند و انتصاب مدیران از سوی سهامداران شرط کامل اشتغال مدیران نیست ولازم است صلاحیت آنها از سوی نهادهای مذکور هم تایید شود.
حسن خوشپور سپس افزوده براساس پیش بینی های اعلام شده، نزدیک به 42 میلیون نفر از مردم ایران مشمول دریافت سهام عدالت هستند و ارزش سهام انتقال داده شده به مشمولین بالغ بر420000 میلیارد ریال خواهد بود. این میزان سهام و سهامدار در دو مرحله توسط 30شرکت استانی و سپس بیش از 330شرکت شهرستانی مدیریت خوهند شد. سهامداران عدالت هیچ آگاهی و اطلاعی از روش سهامداری و پیگیری صرفه و صلاح خود در شرکتهای مذکور ندارند و همچنین 420000میلیارد ریال سهام گردش منابع وسیعی را در جامعه ایجاد میکند که آثار آن بر زندگی سهامداران(بیش از نیمی از شهروندان کشور) ونظام اقتصادی و اجتماعی جامعه بسیار تعیینکننده است.
نویسنده این مقاله در پایان تاکید کرده شاید تا قبل از واگذاری شرکتهای دولتی در برنامه اعطای سهام عدالت، مدیران این شرکتها از سوی دولت و نه بصورت کاملا حرفه ای تعیین می شدند و ارزیابی آنها هم جنبه ای تشریفاتی ومصلحت جویانه داشت، اما لازم است بعد از واگذاری، برای حفظ حقوق مردم مرجع یا نهادی صلاحیت اخلاقی و تخصصی مدیران شرکتهای سرمایه گذاری استانی و عدالت شهرستانی را تایید کند. این مرجع میتواند در بدنه تشکیلات وزارت امور اقتصادی و دارائی و یا شرکت بورس اوراق بهادار سازماندهی شود.
نگرانی ها را دشمنی تلقی نکنید
مردم سالاری اظهارات اخیر محمود احمدی نژاد مبنی بر این که "یک عده ای که زمانی می خواستند یارانه ها را حذف کنند، امروز مردم را از این طرح می ترسانند" را دستمایه سرمقاله امروزش کرده و نوشته همانطور که بارها مطرح شده اقتصاددان و سیاستمداری را نمی توان یافت که موافق وضع کنونی تقسیم یارانه ها در کشور باشد، اتفاق نظر عمومی برای اصلاح و چه بسا جراحی اقتصادی کشور وجود دارد، اما نگرانی که وجود دارد و چه بسا دولتمردان گذشته نیز بر آن تاکید جدی دارند، ایجاد زمینه سازی و بسترسازی مناسب برای اجرای این طرح است.
سروش ارشاد در ادامه این مقاله افزوده نمی توان یک بیمار که نیاز به جراحی دارد را بدون طی کردن مراحل پیش از عمل به یکباره جراحی کرد. چه بسا این جراحی، تبعاتی در پی داشته باشد که جبران ناپذیر باشد. لذا، نگرانی کارشناسان غیرهمسو با دولت در این است که باید در روش اجرا دقت ها و کارشناسی های لا زم صورت گیرد. چرا که راه برگشت در این طرح و اعمال سیاست آزمون و خطا، ضررهای بسیار به همراه خواهد داشت.
نویسنده این مقاله در پایان نوشته همه نگرانی کارشناسان غیر همسو با دولت در این است که دولت با تورم وگرانی پس از هدفمند کردن یارانه ها چه خواهد کرد؟ چرا که اگر قیمت ها بالا برود شاهد تورم چسبنده خواهیم بود که دیگر حتی با تعلیق اجرای هدفمند کردن نیز قیمت ها قابل کنترل نخواهد بود. حال چرا باید نسبت به نگرانی هایی که وجوددارد این گونه واکنش نشان داده شود؟
عرق شرم در عراق
سیاست روز گزارش اخیر بابک افقهی رییس سازمان توسعه تجارت ایران درباره سفر اخیرش به عراق را مورد توجه قرار داده و این قسمت از اظهارات او را برجسته کرده که چیزی در عراق ندیدم به غیر از کالاهایی که عرق شرم بر پیشانی ما جاری ساخته بود. البته این به معنای نفی کالاهای با کیفیت ایرانی در عراق نیست. اما وقتی کالاهای بیکیفیت ایرانی از رسانههای عراقی پخش میشد نشان داده میشد که صادرکنندگان ایرانی توجهی به شعور مصرف کنندههای عراقی نداشتند.
این روزنامه با مبنا قرار دادن این گزارش نوشته صادرات کالاهای ایرانی به کشورهای دور و نزدیک، یک داستان پر از آب چشم است.ساز وکار کالاهایی که برای صادرات به کشورهای مختلف انتخاب میشوند معمولا به گونهای است که اساسا از سوی سازمانهای متولی ارزیابی کیفیت، بررسی نمیشوند.از سوی دیگر اغلب تولیدکنندگان کالاهای کشور اساسا خود را مخاطب یک سازمان مسئول نمیبینند که استانداردسازی محصولات را مطابق قانون به تولیدکنندگان و عرضهکنندگان گوشزد کنند.
سیاست روز همچنین وجود چنین فضایی که به رویه شدن تولید کالا و خدمات نامرغوب انجامیده است به گونهای شیوع یافته است که تمامی مجموعههای صادراتی کشور را به سوی تهی شدن از مرغوبیت و کیفیت گرایش داده است. اما مسئولیت این رویداد را باید در کدام سازمان و موسسه جستوجو کرد؟
آیا سازمان استاندارد مسئول نهایی این رویداد است و یا سامانه بازرگانی کشور به سویی حرکت کرده است که اساسا کیفیت و مرغوبیت را از مدار و شاخصهای خود بیرون رانده است؟