افزایش شکاف بهداشتی در بریتانیا

افزایش شکاف بهداشتی در بریتانیا

در دهه ۳۰ میلادی، بریتانیا و اغلب نقاط جهان شاهد بزرگ ترین و عمیق ترین بحران اقتصادی بودند

نتیجه یک تحقیق نشان می دهد که هم اکنون شکاف بین طیف فقیر و مرفه جامعه بریتانیا در بخش بهداشت و سلامت، بیشتر از شکاف مشابه در دوران پس از جنگ جهانی اول و همچنین رکود بزرگ است.

با وجود آنکه میزان طول عمر در بریتانیا همواره روندی صعودی داشته، مدارک زیادی نشان می دهد که شکاف بین ثروتمندترین و فقیرترین افراد این کشور عملا در طی سال های اخیر افزایش یافته است.

پژوهشگران دانشگاه های شفیلد و بریستول بریتانیا، آمار مرگ و میر های زودرس را از سال ۱۹۲۱ مورد مطالعه قرار داده اند.

یافته های این پژوهشگران که در نشریه پزشکی بریتانیا چاپ شده است نشان می دهد که شکاف کنونی بیشتر از شکاف دهه های ۲۰ و ۳۰ میلادی است.

سقوط بازار بورس

پژوهشگران آمار مرگ و میر انگلستان و ولز را از دفتر آمار ملی و آمار مرگ و میر اسکاتلند را از دفتر ثبت احوال عمومی اسکاتلند دریافت کردند.

در بین سال های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۷ در مقابل هر ۱۰۰ مرگ و میر زیر ۶۵ سال که در ده منطقه ثروتمند بریتانیا رخ داده، ۲۱۲ مرگ در ده منطقه فقیر این کشور اتفاق افتاده است.

این در حالی است که بین سال های ۱۹۲۱ تا ۱۹۳۰ در فقیرترین مناطق ۱۹۱ مرگ رخ داده است و در بین سال های ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۹، ۱۸۵ مرگ رخ داده است.

این دهه ها احتمالا دشوارترین دوران های اقتصادی و اجتماعی قرن بیستم بود. بریتانیا در طی دهه ۲۰ میلادی همچنان درگیر مشکلات ناشی از جنگ جهانی اول بود. استانداردهای زندگی به دلیل دستمزدهای پایین و نرخ بالای بیکاری، کاهش یافته بود.

در این شرایط بود که رکود معروف بزرگ اقتصادی بدنبال سقوط بازار بورس آمریکا رخ داد. در دهه ۳۰ میلادی، بریتانیا و اغلب نقاط جهان شاهد بزرگ ترین و عمیق ترین بحران اقتصادی بودند.

این تحقیقات نشان می دهد که از آن دوران به بعد، نابرابری در زمینه بهداشت و سلامت، تا دهه ۷۰ میلادی رو به کاهش گذاشت.

پژوهشگران می گویند عمده ترین دلیل آن شکوفایی، تولید در مناطقی بود که به طور سنتی فقیرترین نواحی بریتانیا هستند.

اما از آن زمان و به ویژه در ۲۰ سال گذشته، این شکاف رو به افزایش گذاشت.

افزایش این شکاف به این معناست که تعهدات دولت پیشین بریتانیا مبنی بر کاهش شکاف نابرابری بهداشتی بین سال های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۰ به هیچ وجه برآورده نشده است.

پروفسور دنی دورلینگ، که سرپرستی این تحقیقات را بر عهده دارد، می گوید این یافته ها "به صراحت" به مردم کشور "یادآوری" می کند چه مشکلاتی پیش رو دارند.

او می افزاید: "تندرستی و ثروت به طور مستقیم با یکدیگر ارتباط دارند. در صورتی که نتوانیم شکاف درآمد را از بین ببریم، به وضوح شاهد خواهیم بود که طول عمر در فقیرترین مناطق برای اولین بار رو به کاهش خواهد گذاشت."

پروفسور سر مایکل مارموت، یک کارشناس برجسته در مسائل نابرابری های سلامتی که به دولت و سازمان بهداشت جهانی نیز مشاوره داده است، می گوید: "دو چالش عمده پیش رو است: افزایش بهداشت عمومی و کاهش نابرابری در این حوزه. ما در بریتانیا در مورد اول خوب پیش رفته ایم اما در مورد دوم خیر."

او افزود: "این سخنان را نباید به عنوان توصیه ای ناامید کننده درنظر گرفت. در دهه گذشته، در میان یک چهارم جمعیت فقیرتر این کشور، طول عمر رشد عمده ای داشته است اما بهداشت و سلامت آنها به حد متوسط نرسیده است که دلیل آن ادامه نابرابری های اقتصادی و اجتماعی است."