آل پاچینو: نیم کیلو از گوشت تن تو را می‌خواهم!
آل پاچینو: نیم کیلو از گوشت تن تو را می‌خواهم!
بازیگر سرشناس دنیای سینما که پیش از این در فیلم سینمایی «تاجر ونیزی» به نقش شایلاک رباخوار ظاهر شده، بار دیگر این نقش را در یک نمایش تکرار کرده است.
به گزارش خبرآنلاین، «برابر با نیم کیلو از گوشت تن تو.» آیا جمله‌ای ترسناک‌تر از این در آثار شکسپیر دیده می‌شود؟ این جملات از زبان شایلاک، رباخواری بیرون می‌آید که در برابر بدهی آنتونیو تاجر نیم کیلو از گوشت تن او را طلب می‌کند. در اجرای جدید این نمایشنامه، آل پاچینو نقش شایلاک را بازی می‌کند.
«تاجر ونیزی» یکی از غریب‌ترین و جذاب‌ترین نمایشنامه‌های نوشته شده در تاریخ است و همانطور که گفته شد، آل پاچینو در مرکز این نمایش قرار دارد که با همکاری گروه نمایش «پابلیک تیه‌تر» در «سنترال پارک» در نیویورک روی صحنه می‌رود. این جملات با آرامشی بی‌قرارانه از زبان شایلاک بیرون می‌آید و لبخندی روی لبان شایلاک/پاچینو نقش می‌بندد.
همین شایلاک است که در ادامه نمایش وقتی تغییر کرده و به فلاکت افتاده برخی از مهمترین جملات نمایشنامه را بر زبان می‌آورد. دخترش جسیکا او را ترک کرده و همراه با خواستگار مسیحی‌اش و همچنین سکه‌های پدر از شهر رفته است.
حالا شایلاک با موهای آشفته و زخم‌خورده بر گرفتن بدهی‌اش از تاجر بخت‌برگشته اصرار می‌کند. می‌گوید آنتونیو آبرویش را برده، مسخره‌اش کرده، به او خندیده و چرا چنین کرده؟ چون شایلاک مسیحی نیست. شایلاک می‌گوید: «او چشم ندارد؟ دست ندارد، عضو ندارد، بعد ندارد، حس ندارد، احساس ندارد، شور ندارد؟... اگر بر ما زخم بزنی، خونمان نمی‌ریزد؟»
اگر قرار باشد بیننده ذره‌ای برای این شخصیت دل بسوزاند، همین جاست. آیا این سخنان درخواستی شیوا برای مدارا با اوست یا بهانه‌ای برای انتقامی کثیف؟
این سئوال همیشه همراه اجراهای نمایشنامه «تاجر ونیزی» بوده و با توجه به آه‌های تماشگران و سرهایی که در سالن نمایش دلاکورت تکان داده شدند می‌توان گفت این نمایش همچنان تکان‌دهنده است.
این اولین بار نیست که آل پاچینو یک پوند گوشت انسان طلب می‌کند؛ او در نسخه سینمایی «تاجر ونیزی» ساخته مایکل رادفورد در سال 2004 نیز در همین نقش ظاهر شد و جرمی آیرونز نقش بدهکار بخت‌برگشته را بازی می‌کرد.
با پیش رفتن نمایش ما دچار کنجکاوی اساسی می‌شویم: این نمایش کمدی است؟ کمدی است! بله، و اینجا است که پورتیا وارد صحنه می‌شود، بانویی که خواستگارش از میان سه صندوق بایستی صندوق موردنظر او را انتخاب کند و باسانو خواستگار اصلی و البته نیازمند پول او است.
لیلی ریب در نقش پورتیا نیز ترکیبی هوشمندانه از زیرکی و اشتیاق به نقشش می‌بخشد. و این زیرکی مهم است زیرا پورتیا در ادامه ماجرا با لباس مردانه باید در دادگاه با شایلاک روبه‌رو شود.
بازیگران نمایش همگی به درستی کار خود را انجام می‌دهند اما ستاره‌ی این اجرا بدون تردید خود پاچینو است. یکی از موثرترین لحظه‌های بازی او جایی است که پس از شکست در دادگاه باید غسل تعمید داده شود. قدم‌های لرزان و چهره شوکه‌شده پاچینو برای بلند کردن آه از نهاد تماشاگران کافی است. با گذشت این همه سال «تاجر ونیزی» همچنان بر مخاطب تاثیر می‌گذارد و شگفت‌زده‌اش می‌کند.
«تاجر ونیزی» به همراه «داستان زمستان» تا یک اوت اجرا دارد.
|