مدرسان علوم قرآنی، روازنه دست کم پنجاه هزار کودک را به گدایی در خیابان های سنگال مجبور می کنند
یک سازمان برجسته حقوق بشر اعلام کرده است دانش آموزان مدارس علوم قرآنی سنگال، مورد سوءاستفاده های جدی قرار می گیرند و در شرایطی شبیه به بردگی به سر می برند.
در گزارشی که روز پنجشنبه 15 آوریل 2010 (26 فروردین 1389) منتشر شده است، دیدبان حقوق بشر از مقامات سنگال خواسته است که مدارس قرآنی این کشور را نظام مند کنند و همچنین خواستار برخورد با مدرسانی شده است که از قانون وضع شده برای جلوگیری از وادار کردن افراد به گدایی و همچنین سوءاستفاده از کودکان، تخطی می کنند.
دیدبان حقوق بشر می گوید اغلب مدرسان علوم قرآنی، روازنه دست کم پنجاه هزار کودک را به گدایی در خیابان های سنگال مجبور می کنند.
بیشتر این کودکان زیر دوازده سال سن دارند و حتی کودکان چهارساله هم در میان آنها دیده می شود.
بر پایه گزارش مزبور، این کودکان در معرض خطر ضرب و شتم و بی توجهی قرار دارند.
آنطور که دیدبان حقوق بشر می گوید برخی از این مدرسان، سالانه بیش از صد هزار دلار از راه گدایی کسب درآمد می کنند و با استفاده از آموزش های اسلامی، بر استثمار اقتصادی کودکان سرپوش می گذارند.
جامعه مسلمانان و مدرسان علوم قرآنی سنگال از قدرت سیاسی و اجتماعی زیادی در این کشور برخوردار است.
در این کشور بسیاری از خانواده ها کودکان خود را برای تحصیل در امور مذهبی و اخلاقی، به مدارس علوم قرآنی می فرستند.
دیدبان حقوق بشر می گوید در این نهادها مدرسان مسئولیت پذیر و باوجدان زیادی نیز وجود دارد.
این سازمان می گوید بسیاری از خانواده ها هیچگاه متوجه نمی شوند که کودکانشان مورد سوءاستفاده قرار گرفته اند و برخی از خانواده ها نیز با کمال میل فرزندان خود را به معلمانی می سپارند که می دانند از کودکان سوءاستفاده می کند.
دیدبان حقوق بشر از مقام های سنگال خواسته است وارد عمل شوند و قانونی را که پنج سال پیش تصویب کردند به اجرا در آورند.
به موجب این قانون مجبور کردن افراد به گدایی با هدف کسب درآمد، جرم محسوب می شود.
این سازمان می گوید تاکنون هیچ یک از مدرسان علوم قرآنی مورد پیگرد قانونی قرار نگرفته اند و کسانی که از کودکان سوءاستفاده های جسمی کرده اند مجازات نشده اند.
|
|
|
|
|
|