امکانات باقی مانده در هائیتی پاسخگوی نیاز زلزله زدگان نیست
گزارش های رسیده از هائیتی حاکی از ویرانی گسترده و احتمال کشته شدن دهها هزار تن در زمین لرزه این کشور است.
به گفته شاهدان عینی، بسیاری از ساکنان پورتوپرنس، پایتخت هائیتی، از بیم وقوع پس لرزه های بعدی و ویرانی ساختمان هایی که در اثر زمین لرزه به شدت آسیب دیده، شب را در خیابان ها گذراندن در حالیکه خدمات شهری مختل شده و امکانات موجود از جمله در بخش خدمات درمانی جوابگوی نیاز ساکنان نیست.
به گفته یک مقام سازمان ملل متحد هزاران خانه مسکونی در پایتخت هائیتی ویران شده و به اکثر ساختمان ها و زیرساخت های شهری آسیب شدید رسیده است.
خبرگزاری ها از وجود انبوه اجساد قربانیان این واقعه در کنار خیابان ها و زیر آوار برجای مانده از ساختمان ها خبر می دهند و گزارش شده است که کاخ ریاست جمهوری، ساختمان پنج طبقه دفتر سازمان ملل متحد، چندین بیمارستان و مدرسه نیز در این زمین لرزه ویران شده است.
رنه پروال، رئیس جمهوری هائیتی، دامنه خرابی ها را "بیرون از تصور" توصیف کرده و شمار قربانیان این زمین لرزه را بین سی تا پنجاه هزار نفر تخمین زده است.
رئیس جهوری هائیتی در مصاحبه با خبرگزاری ها گفته است که در خیابان های پایتخت از میان انبوه اجساد کشته شدگان عبور کرده و صدای ناله کسانی را شنیده که در زیر آوار ساختمان پارلمان این کشور یر آوار گرفتار شده اند بی آنکه امکانات لازم برای کمک رسانی در دسترس باشد.
وی تایید کرد که بسیاری از مدارس و بیمارستان ها ویران شده و افزوده است که شمار نامعلومی از دانش آموزان زیر آوار مدارس مدفون شده اند.
سازمان ملل گفته است که شانزده تن از کارمندان این سازمان در زمین لرزه هائیتی کشته و پنجاه و شش تن دیگر زخمی شده اند اما خبر کشته شدن هدی انابی، نماینده تونسی سازمان در هائیتی، و معاون او هنوز تایید نشده است.
تعدادی از نفرات نیروی پاسدار صلح سازمان ملل، از جمله یازده نظامی برزیلی و هشت نظامی چینی نیز در زمین لرزه شامگاه سه شنبه جان خود را از دست داده اند و گزارش شده که اسقف اعظم کلیسای کاتولیک پورتو پرنس نیز در میان کشته شدگان این زمین لزه بوده است.
سازمان صلیب سرخ اعلام کرده است این زلزله بر زندگی 3 میلیون نفر از مردم هائیتی به نوعی تاثیر گذاشته است.
همزمان، شماری از کشورهای جهان آمادگی خود را برای کمک رسانی به زلزله زدگان اعلام کرده اند.
تعدادی از کارمندان و صلحبانان سازمان ملل از جمله قربانیان زمین لرزه هستند |
آمریکا، بریتانیا، کانادا، فرانسه، استرالیا و شمار دیگری از کشورهای جهان از ارسال کمک های اولیه به هائیتی خبر داده اند دولت برزیل گفته است که به عنوان مرکزی برای هماهنگی این کمک ها عمل خواهد کرد.
دولت ایالات متحد عملیات امدادرسانی را آغاز کرده و از سایر کشورهای جهان برای مشارکت در تهیه و ارسال اقلام ضروری برای زلزله زدگان کمک خواسته است.
در حال حاضر، به دلیل آسیب جدی به زیرساخت ها و تشکیلات اداری پایتخت، نهادهای دولتی این کشور امکان ارائه خدمات لازم امدادرسانی را ندارند و به نظر می رسد که سازماندهی امدادرسانی در حال حاضر عمدتا بر عهده سفارت ایالات متحده است که امکانات ارتباطاتی آن همچنان قابل استفاده است.
به گزارش مرکز مراقبت های زمین شناسی ایالات متحده، زلزله روز سه شنبه در ساعت چهار و پنجاه و سه دقیقه بعد از ظهر به وقت محلی (نه و پنجاه و سه دقیقه شب به وقت گرینویچ) به بزرگی هفت درجه در مقیاس ریشتر بخش هایی از کشور هائیتی را لرزاند و در پی آن، دو پس لرزه شدید نیز در این منطقه روی داد.
کانون این زمین لرزه در نقطه ای واقع در حدود پانزده کیلومتری جنوب غرب پایتخت بود. در پی وقوع این زمین لرزه، ارتباط تلفنی با هائیتی دستخوش اختلال شد.
مقامات اردنی نیز از کشته شدن سه تن و زخمی شدن بیست و یک تن از صلحبانان اعزامی این کشور به هائیتی خبر داده اند و گزارش های دیگر از مفقود شدن دویست نفر از میهمانان هتل مونتانا، که بیشتر مورد استفاده بازدید کنندگان خارجی است، حکایت دارد.
کشور هائیتی بخش غربی جزیره هیسپانیولا واقع در دریای کارائیب را اشغال می کند و با کشور دومینیکن، در بخش شرقی این جزیره، همسایه است.
بخش های وسیعی از پایتخت هائیتی به ویرانه تبدیل شده است |
شبه جزیره هیسپانیولا از جمله نخستین مناطقی در "دنیای جدید" بود که توسط کاشفان اروپایی کشف شد و از قرن 17 به بعد، ورود استعمارگران اروپایی و بردگان به این سرزمین آغاز شد و آن را به یک مستعمره متعلق به فرانسه تبدیل کرد.
تاریخ هائیتی با خشونت و نا آرامی همراه بوده است و شورش بردگان علیه اربابان سفیدپوست در اواخر قرن هجدهم سرانجام به پیروزی بردگان و اعلام استقلال این سرزمین منجر شد هرچند این واقعه به بحران های سیاسی در این سرزمین پایان نداد.
هایئیتی از سال 1915 تا سال 1934 در اشغال ارتش آمریکا بود و پس از خروج آمریکاییان توسط دولت های ضعیف و عمدتا دست نشانده آمریکا اداره می شد.
در سال 1957، پزشکی به نام فرانسوا دووالیه - موسوم به پاپا دوک - به ریاست جمهوری هائیتی انتخاب شد که در سال 1964، خود را رئیس جمهوری مادام العمر اعلام داشت و تا زمان مرگ در سال 1971، در راس یک نظام دیکتاتوری بر این کشور حکومت کرد.
پا مرگ پاپا دوک، پسرش ژان کلود دووالیه جانشین او شد و سیاست استبداد داخلی و انزوای بین المللی را تا وقوع شورش های عمومی سال 1986، و سقوط از قدرت ادامه داد.
سرنگونی حکومت دووالیه یک دوره هرج و مرج سیاسی را در پی آورد که با انتخاب ژان برتران آریستید به ریاست جمهوری در سال 1990 نیز خاتمه نیافت.
در سال 1991، رای عدم اعتماد پارلمان هائیتی به کابینه و تلاش آقای آریستید برای حکومت فردی به یک بحران سیاسی و سرانجام، کودتای نظامی و فرار وی از کشور منجر شد.
ژان برتران آریستید در سال 1994 به کشور بازگشت و بار دیگر سمت ریاست جمهوری را در دست گرفت و تا سال 1996 در این سمت ماند اما به خاطر ممنوعیت قانون اساسی، امکان انتخاب مجدد او نبود.
وی بار دیگر در سال 2001 مقام ریاست جمهوری را در دست گرفت اما به دلیل شورش های سال 2004، توسط نیروهای آمریکایی از کشور خارج شد و این مقام به رنه پروال، از نزدیکان او محول شد و سازمان ملل به منظور حفظ امنیت داخلی، یک نیروی پاسدار صلح را در این کشور مستقر کرد.
جمهوری هائیتی حدود 9 میلیون جمعیت دارد که بیش از نود درصد آنان از نژاد سیاه و بقیه سفید پوست و یا از نژاد مختلط و اکثرا مسیحی پیروی کلیسای کاتولیک هستند و زبان رسمی این کشور فرانسه و گویش بومی فرانسوی است.
از نظر اقتصادی، هائیتی یکی از فقیرترین کشورهای جهان محسوب می شود و براساس تخمین های سازمان ملل، بیش از هشتاد درصد از جمعیت این کشور زیر خط فقر قرار دارند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|