رکوردهای غبار گرفته دو و میدانی زنان ایران
رکوردهای غبار گرفته دو و میدانی زنان ایران
لیلا ابراهیمی تنها دختری است که بعد از انقلاب ایران در فضای آزاد و در مواد دوها، مدال آسیایی گرفته است
با سر رسیدن سال 2010، تعداد رکوردهای دو و میدانی زنان ایران که قدمت شان از32 هم بیشتر است، به شش ماده رسید. 
رقیه القصرا، دونده اهل بحرین و فاتح بازی های آسیایی دوحه است. او می گوید تصور دویدن بدون حجاب هم برایش غیر ممکن است. مصاحبه ها و اخبار موفقیت های او همواره در صداوسیما و خبرگزاری های دولتی ایران بازتاب پر رنگی داشته است.
اما آیا دوندگان زن ایران اجازه دارند با همان حجاب رقیه القصرا در مسابقات بین المللی بدوند؟
"خیر"
این پاسخ لیلا ابراهیمی بود. تنها دختری که بعد از انقلاب ایران در فضای آزاد و در مواد دوها، مدال آسیایی گرفته است.
حجاب اسلامی مورد تایید سازمان تربیت بدنی ایران، با حجاب اسلامی دوندگان زن مسلمان بقیه کشورها تفاوت دارد. در ایران فقط پوشش کامل موها و اندام زنان ملاک نیست، مهم این است که لباس ها از نوع چسبان نباشد.
تصاویر ویدئویی مسابقات قهرمانی 2007 آسیا در اردن نشان می دهد که لیلا ابراهیمی پس از پرش از روی مانع مخصوص چاله آب، برای کسب مدال، از خود گذشتگی فراوانی نشان داد. او با دست هایش، شلوار آب گرفته را نگه داشته بود و همچنان می دوید تا طلسم مدال نگرفتن دختران دونده ایرانی را بشکند.
لیلا پس از بازگشت به ایران، بدون اشاره به مشقت های نگه داشتن شلوار، به روزنامه شرق گفت: مانع چاله آب، وزن لباس هایم را بسیار سنگین کرد و در هر دور که به این مانع سخت می رسیدیم، لباس ها بیشتر آب می گرفتند و سنگین تر می شدند.
رکوردهایی برای موزه ورزش
زهرا حسینی همچنان رکورددار 400 متر بامانع زنان در ایران است
زهرا حسینی، ناهید آچاک، توران شادپور و سهیلا لمبانی. این چهار نفر 36 سال قبل در بازی های آسیایی تهران، رکوردی را در ماده 4 در 100 متر امدادی ثبت کردند که هنوز پابرجاست. 
سال 1357، ناتاشا سلیمان زاده توانست 100 متر با مانع را در 14:50 ثانیه بدود. او و رکوردش، به اتفاق در خاطرات ورزش ایران به فراموشی سپرده شده اند.
سال 1355، توران شادپور توانست 6متر و 14 سانتی متر بپرد. شادپور چشم از جهان فروبسته، اما رکوردش در آستانه 34 سالگی است.
زهرا حسینی در سال 1354، رکوردی را در ماده 400 متر با مانع ثبت کرد که همچنان به قوت خودش باقی مانده است.
همان سال، پروین صفوی حدنصابی در پرتاب نیزه به جا گذاشت که هنوز فرو نریخته است.
اگر احسان حدادی در پرتاب دیسک مردان، همه ساله رکورد شکنی می کند، رکورد پرتاب دیسک زنان ایران متعلق به ممتاز اسدی، عمری 33 ساله دارد. یعنی هشت سال بیشتر از سن و سال احسان حدادی.
این رکوردهای تاریخی و غبار گرفته، حتی در آن دوران نیز حدنصاب هایی معمولی در سطح آسیا محسوب می شدند و برای کسب مدال برنز آسیا نیز کافی نبودند.
سایر رکوردهای دو ومیدانی بانوان ایران هم سال ها دوام آوردند و طی همین دو - سه سال اخیر جا به جا شده اند؛ توسط دختران سختکوشی مثل لیلا ابراهیمی با پنج رکورد ملی و مریم طوسی با چهار رکورد ملی در مواد مختلف.
پدیده بلوری زاده علاوه برکاپیتانی تیم ملی والیبال، با همان پوشش سختگیرانه، مدت ها رکورد دار پرش ارتفاع بود. او توانست یکی از همان رکوردهای قدیمی را ترقی دهد.
لیلا ابراهیمی عقیده دارد: برای این که ما مدتها است که با این پوشش تمرین کرده‌ایم، در هر صورت می‌شود گفت که عادت کردیم. اگر کسی به ما بگوید مثل دختران خارجی بدو، الان دیگر برای مان سخت است.
با وجود تلاش های این دختران ایرانی، آن ها هرگز در تجلیل های ورزشی، جوایزی مشابه پاداش های مردان ورزشکار نگرفته اند و از مزایایی که به مردان تعلق می گیرد نیز بی بهره اند.
سنگینی لباس ها و نفسگیر بودن پوشش، باعث بقای شش رکورد ملی قبل از انقلاب شده است. ادامه سختگیری در نوع پوشش دختران دو ومیدانی کار ایرانی، باعث طول عمر روز افزون رکوردها خواهد شد.
|
|
|
|
|
|
|