علت احتمالی مقاوم بودن برخی حملات صرع در برابر دارو

علت احتمالی مقاوم بودن برخی حملات صرع در برابر دارو

پیام های عصبی در بیماران مبتلا به صرع نامنظم است و فعالیت الکتریکی عادی در مغز مختل می شود

آزمایش بر روی بافت مغز بیماران نشان داده است که برخی از حمله ها ناشی از ارتباط الکتریکی میان سلول های عصبی است نه ارتباط شیمایی بین آنها.

محققان بریتانیایی می گویند این ارتباط الکتریکی ناقص احتمالا دلیل بی اثر بودن داروهایی است که به طور سنتی مورد استفاده بوده و همین طور نشان می دهد چرا برخی از بیماران برای کنترل حمله های صرع به جراحی نیاز پیدا می کنند.

نتیجه تحقیقات آنها در نشریه "Proceedings of the National Academy of Sciences" چاپ شده است.

دکتر مارک کانینگهام و گروهش در دانشگاه نیوکاسل انگلستان امیدوارند یافته های آنها منجر به درمان های جدید برای بیماری صرع شود.

در سراسر جهان 45 میلیون نفر به بیماری صرع مبتلا هستند.

دارو برای تقریبا سی درصد از بیماران مبتلا به صرع بی اثر است و برخی از آنها به جراحی روی می آورند تا جراح بافتی از مغزشان را که باعث حمله صرع می شود، درآورد.

پیام های مغزی

محققان، بخشی از بافت مغز مبتلایان به بیماری صرع را خارج کرده و در شرایط آزمایشگاهی تحت مطالعه قرار داده اند.

اما این مطالعه با تحقیقات معمول یک تفاوت بزرگ داشته است؛ محققان بافت مذکور را در محیطی قرار داده بودند که مشابه مغز زنده بوده است. به همین دلیل رفتار بافت های مورد آزمایش همان گونه بوده که قبلا در مغز بیماران داشته است.

در این شرایط محققان توانسته اند پیام های الکتریکی از سلول عصبی به سلول عصبی دیگر در مغز و همچنین شبکه عصبی موجود در بافت های مورد آزمایش را ثبت کنند.

آنها پیام های ثبت شده را با پیام های ایجاد شده در بافت مغزی سالم مقایسه کرده و توانسته اند در رد و بدل شدن پیام ها نوعی "ناهنجاری" ردیابی کنند.

این ناهنجاری در واقع نوع خاصی از امواج مغزی است که در مغز بیماران صرع رخ می دهد. دانشمندان معتقدند که پیش از وقوع حمله های صرع همین نوع امواج در مغز ایجاد می شود.

دانشمندان متوجه شده اند که تبادلات شیمیایی باعث این امواج نیست بلکه آنها مستقیما بر ارتباطات الکتریکی متکی است.

داروهایی که معمولا برای جلوگیری از حمله های صرع تجویز می شود برای کنترل پیام های شیمیایی در مغز بیماران مبتلا به صرع است.