مراکز ویژه در دانشگاه های ایران همسر معرفی می کنند

مراکز ویژه در دانشگاه های ایران همسر معرفی می کنند

نماینده ولی فقیه در دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، در گفت و گو با خبرگزاری کار ایران (ایلنا) در باره فعالیت های مرکزی توضیح داده است که برای همسریابی در دانشگاه های ایران فعالیت می کند.

به گفت نبی الله فضلعلی، در این مرکز فرم های مخصوصی به دختران و پسران دانشجو داده می شود تا بعد از جمع آوری اطلاعات شخصی آنها، گزینه های مناسب برای ازدواج با یکدیگر شناسایی شده و به هم معرفی شوند.

آقای فضلعلی گفته است که از سال ۱۳۷۹ که وارد دانشگاه ها شده است در زمینه مشاوره ازدواج فعالیت می کند. اما از حدود شش سال پیش تاکنون، نظم و انسجام بیشتری به فعالیت هایش در این زمینه داده است و الان به صورت منظم به کار همسریابی برای دانشجویان مشغول است.

به گفته سعید مدنی، پژوهشگر مسایل اجتماعی، بیشتر فعالیت ها برای تبلیغ ازدواج موقت و دائم در ایران، از اوایل دهه ۱۳۷۰ آغاز شده است. او می گوید: "سایت های اینترنتی راه اندازی شده است که در آنها از افراد جویای همسر دائم یا موقت دعوت به ثبت نام می شود."

آقای مدنی می گوید: "در یکی از وبلاگ ها که با عنوان "ازدواج موقت" فعالیت می کند، آقایان با حداقل ۱۸ سال سن و خانم ها با حداقل ۱۶ سال سن می توانند برای همسریابی و ازدواج موقت یا دائم ثبت نام کنند. سایت "ساماندهی جنسی جامعه" که به حوزه علمیه قم وابسته است و سایت "جستجوی فرد مطلوب ازدواج موقت" از دیگر سایت های فعال در این زمینه هستند و سایت های دیگری هستند که به حوزه های علمیه یا روحانیون ربط دارند و برای معرفی همسر و ازدواج موقت یا دائم فعالیت می کنند."

ثمانه قدرخان، خبرنگار حوزه اجتماعی در تهران هم با راه اندازی مرکزی برای همسریابی در ایران موافق است. او می گوید "در بسیاری از کشورها سایت هایی برای همسریابی و دوستیابی فعالیت می کنند، ولی در ایران چنین امکانی وجود ندارد و راه اندازی مراکزی در کشور برای معرفی جوانان به منظور آشنایی بیشتر آنها با یکدیگر می تواند این کاستی را برطرف کند."

تقریبا همزمان با آغاز تبلیغات برای تشویق ازدواج در کشور، موضوع "ازدواج های دانشجویی" هم مطرح شد. با این تعبیر که زوج های جوان و اغلب بیکار و در حال تحصیل، با در نظر گرفتن محدودیت های اقتصادی دوران دانشجویی، با کاستی های احتمالی بعد از ازدواج راحت تر کنار می آیند. ولی سعید مدنی یادآور می شود که تلاش ها برای تشویق این نوع ازدواج ها با شکست هایی روبه رو شده است.

او با این توضیح که تاکنون آمار رسمی در باره ابعاد مختلف ازدواج های دانشجویی منتشر نشده است می گوید: "این نوع ازدواج ها به دلیل آثار و عوارض سوئی که داشت به تدریج از رونق افتاد چون بخش قابل توجهی از ازدواج هایی که به این شکل انجام می شد، موفق نبودند."

با این حال، به نظر می رسد فعالیت مراکز همسریابی در دانشگاه ها ادامه دارد. ثمانه قدرخان معتقد است که چنین فعالیت هایی برای کم اثر کردن تاثیر تغییرات اجتماعی و فرهنگی بر ساختار جامعه در ایران انجام می شود. او می گویدکه طبق آمار رسمی که مرکز ملی جوانان و برخی دیگر نهادها اعلام کرده اند، در سال های اخیر سن ازدواج در ایران با توجه به مشکلات اجتماعی و اقتصادی زیاد شده و تمایل به ازدواج کم شده است. در نتیجه تصمیم گیران به فکر افتاده اند که با ترغیب دانشجویان به ازدواج و ترویج جشن های دانشجویی، جوانان را به ازدواج تشویق کنند و آمار ازدواج را در کشور بالا نگه دارند.

در دوره ای از زمان، نگرانی از تغییر معیارهای نسل کنونی برای ازدواج و جابجایی آمار مربوط به ازدواج و طلاق در ایران به حدی بود که حتی مقامات رسمی حاضر شدند موضوع "ازدواج موقت" را مطرح کنند. ولی جامعه ایران، واکنش مناسبی به این موضوع نشان نداد و حتی با وجود چندین سال تبلیغ، اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده نیروی انتظامی به تازگی گفته است که هر وقت بحث ازدواج موقت را مطرح می کنند، در جامعه در حد کفر با آن برخورد می شود و چیزی که او ارتباط نامشروع خواند، به اندازه ازدواج موقت قبح ندارد. سعید مدنی، وجود چنین دیدگاهی را در جامعه ایران تایید می کند.

او می گوید "برخلاف بسیاری موارد در جوامع سنتی که ارزش های شرعی و عرفی به نوعی با یکدیگر هماهنگی دارند، در مورد ازدواج موقت نوعی تعارض بین این ارزش ها مشاهده می شود و اصولا افراد متمایل به ازدواج موقت، محبوبیت اجتماعی کمتری دارند."

سعید مدنی اضافه می کندکه با وجود تبلیغ هایی که در سال های اخیر شده است، اساسا ازدواج موقت نتوانسته است به عنوان شکل و گونه ای از ازدواج در جامعه ایران جا بیافتد، چون با ارزش های اجتماعی حاکم در کشور مغایر است.