عبدالله نوری:برای اثبات کم شمار بودن حامیان کروبی و موسوی اجازه تجمع سکوت بدهند
عبدالله نوری:
برای اثبات کم شمار بودن حامیان کروبی و موسوی اجازه تجمع سکوت بدهند
شبکه جنبش راه سبز(جرس):عبدالله نوری، در دیدار با جمعی از روزنامه نگاران که برای اطلاع از دیدگاه‌ها و تحلیل‌های او به منزل‌اش رفته بودند در اظهاراتی صریح به تحلیل عملکرد حاکمیت در جریان انتخابات ریاست جمهوری دهم و حوادث پس از آن پرداخت.
وزیر کشور دولت اصلاحات در این نشست با طرح پرسش‌هایی از حاکمیت و مقایسه شیوه حکمرانان کنونی با شیوه حکومت حضرت علی (ع) که خود را با آن حضرت مقایسه می‌کنند، به مسایلی همچون وضعیت زندانیان سیاسی، عدم اجرای اصول قانون اساسی،اعمال خشونت نسبت به معترضین، توهین‌های بی سابقه به مراجع تقلید و همچنین امنیتی کردن فضای جامعه به شکلی که حکومت از هر اقدام مردم ترس و واهمه دارد، پرداخت.
سایت سازمان دانش آموخگان،ادوار نیوز،گزارش داد که عبدالله نوری سخنان خود در جمع روزنامه‌نگاران را با جملاتی از فرمان امیرمومنان خطاب به مالک اشتر نخعی آغاز کرد. جایی که حضرت علی به فرماندار خود می‌گوید: " ای مالک بدان من تو را به سوی کشوری می‌فرستم که پیش از تو حکومت های عادل و ستمگری داشتند . و مردم به کارهای تو همانگونه نظر می کنند که تو در امور حاکمان پیش از خود نظر می‌کنی و درباره تو همان خواهند گفت که تو درباره آنها می گفتی" .
نوری همچنین فرازی دیگر از این فرمان را یادآوری کرد که در آن امام علی (ع) می‌فرمایند: "قلب خویش را نسبت به ملت خود مملو از رحمت و محبت و لطف کن و همچون حیوان درنده ای نسبت به آنان مباش که خوردن آنان را غنیمت شماری زیرا آنها دو گروه بیش نیستند : یا برادران دینی تواند و یا انسانهائی همچون تو".
آیا خود را برتر از مالک اشتر می‌دانند
پس از ذکر این فرامین امام اول شیعیان خطاب به مالک اشتر نوری سخنان خود را این‌چنین آغاز کرد: «فکر نمی‌کنم کسی در جمهوری اسلامی خود را برتر از مالک اشتر بداند. خوب است حکمرانان جمهوری اسلامی ایران فرمان علی به مالک را هر از گاهی مرور کنند و خود و رفتار خود را با آن ارزیابی نمایند».
عبدالله نوری با اشاره به پرسش یکی از روزنامه‌نگاران در باره اینکه "هدف از اقدامات مربوط به انتخابات چه بود؟" گفت: «این سئوال دو بخش دارد. یکی مربوط به انتخابات و دیگری مربوط به حوادث پس از انتخابات».
وزیر کشور دولت‌های اول هاشمی و خاتمی افزود: « در بخش انتخابات حکومت در 23 خرداد 1388 اینگونه جمع بندی کرد که از واجدین شرایط که چهل و شش ملیون و دویست هزار نفر می‌باشند حدود چهل میلیون در انتخابات شرکت کرده و مردم با رأی بیست و پنج ملیونی خود رییس جمهورشان را انتخاب کردند و با رأی سیزده میلیونی جایگاه اصلاح طلبان و اصول گرایان حامی مهندس موسوی معین شد و با رأی سیصد هزاری خود، مردم جایگاه آقای کروبی را پایین تر از آراء باطله دانستند».
عبدالله نوری ادامه داد: «ولی بخش گسترده ای از جامعه اینگونه فکر نمی کنند و می‌پرسند که آیا واجدین شرایط چهل و شش ملیون و دویست هزار نفر است و یا بیش از پنجاه و یک میلیون؟ و آیا در انتخابات قریب چهل میلیون شرکت کرده اند و یا کمتر؟ و آیا تفاوت آراء رییس جمهور منتخب حکومت با آقای کروبی که مورد تایید افراد و جریانات گوناگونی هم بوده بیش از بیست و چهار ملیون رأی است؟ و ده ها سئوال دیگر».
عبدالله نوری در بخش دوم از پاسخ خود به این پرسش با اشاره به برخورد حاکمیت با اعتراضات مردمی در حوادث پس از انتخابات گفت: « باید پرسید چرا اینگونه عمل شده و عملکرد چهار و نیم ماهه پس از انتخابات برای حکومت چه نتایج مفیدی به بار آورده که علی الظاهر همچنان هم ادامه دارد؟ و با این عملکرد چه موضوعی از منظر خود حکومت در حال حل شدن است. الآن پس از چهار و نیم ماه آیا جمع بندی خود حکومت این است که بهترین و درست ترین رفتار را داشته و بهترین نتیجه را گرفته و اعتماد عمومی آسیب دیده ترمیم شده و بحران ایجاد شده به اتمام رسیده»؟
وی افزود: «به نظر من در هر دو بخش مشکل و جود دارد و حکومت به نتایج مناسب نرسیده. در بخش انتخابات ممکن است کسی ادعا کند در یک چارچوب خشک برابر ضوابط و دستور العمل‌ها و قوانین عادی و حتی قانون اساسی حکومت مسیری را که درست تشخیص می‌داده دنبال نموده. قانون اساسی نظارت بر انتخابات را از وظایف شورای نگهبان دانسته همانگونه که تفسیر قانون اساسی را هم در اختیار شورای نگهبان قرار داده و بر همین اساس هم شورای نگهبان نظارت را استصوابی تفسیر نموده و همه مراحل از آغاز تا پایان انتخابات را جزء وظایف خود دانسته و این شورا هم صحت دهمین دوره انتخابات ریاست جموری را مورد تایید خود قرار داده. حال سئوال این است که آیا حکومت در ارتباط با اقناع معترضان و آنها که دچار بی اعتمادی نسبت به عملکرد حکومت و یا شورای نگهبان شده اند هم به نتیجه مطلوب رسیده؟ و آیا بهتر نیست که رفتار حکومت به گونه ای باشد که در چنین شرایطی نظر نهایی حکومت و یا شورای نگهبان بسیاری از معترضان و کسانی که نسبت به نتیجه انتخابات دچار بی اعتمادی شده اند را قانع کند؟ ممکن است برای طرفداران حکومت چنین اعتمادی
حاصل باشد ولی برای معترضان به نتیجه انتخابات فکر نمی کنم چنین اعتمادی حاصل شده باشد و این همان چیزی است که هر حکومتی از جمله حکومت جمهوری اسلامی را آسیب پذیر می‌کند».
عبدالله نوری ادامه داد: «در بخش دوم که بحث رفتار پس از انتخابات است آیا حکومت رفتار مثبتی از خود نشان داد؟ آیا به گونه‌ای رفتار شد که تردید اشخاص مردد برطرف شود؟ خود حکومت برای خودش جمع بندی کند که این حرکت چند ماهه برای پایداری و سربلندی حکومت مثبت بوده و یا منفی، به ویژه در ارتباط با مردم؟ آیا این حوادث چند ماهه بر نگاه مردمی که تردید داشتند اثر مثبت گذاشته یا اثر منفی»؟
وی بلافاصله افزود: «اگر به نتیجه رسیدند که اثر مثبت نداشته به دنبال راه حل باشند و نگذارند مسایل هر روز پیچیده ترشود».
اگر اجازه بیان اعتراضات مردم را ندهند، حکومت است که باید جابجا شود
عبد الله نوری ، حکومت را به ارزیابی عملکرد خود فراخواند و گفت: «خود حکومت از سر انصاف و مصلحت اندیشی برای خودش رفتار این دوره خودش را که شاید قابل پیش بینی برای کمتر کسی بود ارزیابی کند. چنانچه به این جمع بندی رسید که درست عمل کرده من هم توصیه می‌کنم ادامه دهد و از مسیری که انتخاب کرده بر نگردد و چنانچه به این جمع بندی رسید که در مسیر چند ماهه گذشته نتیجه مطلوبی حاصل نشده اصلاح مسیر نماید و از رفتار گذشته خود عذر خواهی کند».
عبدالله نوری خاطرنشان ساخت: «چنانچه حکومت تمام توان خود را به کار ببرد تا معترضان را وادار به سکوت کند باید بداند با این شیوه اعتماد از دست رفته باز نمی گردد اگر چه به ظاهر سخنی نگویند و یا در مقام تقیه با حکومت هم آوا شوند و این امر برای حکومت بسیار خطرناک است چون با گذشت زمان حکومت از جایگاه واقعی خود درمیان مردم بی اطلاع می‌گردد و از همین ناحیه سنگین‌ترین آسیب بر او وارد می‌شود. به اعتقاد من یکی از اصول حکمرانی این است که حکومت تمام توان خود را به کار برد که ظاهر و باطن مردم یکی باشد تا مبادا از درون، جامعه در حال انفجار باشد و حکومت کمترین خبری از آن نداشته باشد و رفتار حکومت نباید به گونه ای باشد که مردم دارای دو چهره شوند در ظاهر تابع و مطیع و حداقل ساکت و در باطن و درون خانه‌ها و تجمعات درون گروهی خشمگین و پرخاشگر و عصبی».
نماینده امام خمینی در جهاد برهمین اساس تاکید کرد: «هر گونه رفتار حاکمیت که اضطراب و ناامنی را در جامعه تشدید کند و مردم در محیط بیرونی و در منظر حکومت احساس نا امنی کنند نظرات خود را به محیط های خصوصی و اندرونی و خارج از دسترس حکومت منتقل می‌نمایند و چه بسا از مسیر قانونی و منطبق با موازین و کنترل شده هم خارج شود و حکومت زمانی به فکر چاره بیفتد که نفرات باقیمانده برای او بسیار کمتر از نیاز او باشند و در چنین شرایطی این حکومت است که باید جابجا شود».
حقوق ملت در قانون اساسی را ورق‌پاره و بخش‌های دیگر را متن مقدس می‌دانند
عضو منصوب بنیانگذار جمهوری اسلامی در شورای بازنگری قانون اساسی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: «به اصول قانون اساسی مربوط به حقوق مردم نگاه کنید و سپس منصفانه قضاوت کنید که چه کسی قانون اساسی را قبول ندارد و در عمل ورق پاره می‌داند و زیر پا می‌گذارد؟ آنوقت به مخالفان وضع موجود اعتراض می‌کنند که شما قانون اساسی را قبول ندارید. سخن و خواست رهبران اصلاحات این است که در چارچوب همین قانون اساسی که حاکمیت را به قدرت رسانده تجمع داشته باشند و تنها و تنها برای این تجمع می‌خواهند که بودن خود و متفاوت بودن خود از جریان حاکم را اثبات کنند حفاظت آن را هم خود حکومت به عهده بگیرد. چرا اجازه نمی دهند ؟ امروز احساس می‌شود که نه تنها به این خواست حداقلی که از حقوق اولیه مردم است و در بسیاری از نقاط جهان این حق اولیه ملی به رسمیت شناخته شده است حکومت جمهوری اسلامی تن نمی دهد که گاه این خواست ها را اقدام علیه امنیت ملی و نوعی براندازی تفسیر می‌کند».
عبدالله نوری ادامه داد: «پس قانون اساسی را چه کسی اجرا نمی کند؟ حکومت و یا معترضان؟ شاید نظر برخی از آقایان این باشد که چرا همانند ما فکر نمی کنید و مشکل شما همین است و گر نه اگر مثل ما فکر می‌کردید که بدون مجوز هم می‌توانستید تجمع داشته باشید. البته من فکر نمی کنم که آقایان پس از گذشت سی سال از انقلاب به نتیجه رسیده باشند که باید یک حزب رستاخیز و این بار مسلح درست کنند و با معیار وابستگی به آن حزب خودی و غیر خودی را جداسازی کنند. امروز در نقاط گوناگون دنیا افکار و نظرات متفاوت وجود دارد. تجمع دارند برنامه دارند حزب دارند و در هیچیک از این کشورها فعالیت جریانات گوناگون برای امنیت کشور خطر محسوب نمی شود و در ارتباط با ایران هم همه دنیا می‌داند جریانات مختلف با دیدگاه های متفاوت وجود دارد. چه دلیلی وجود دارد که کمترین فعالیت جریانات گوناگون و جمعیت های متفاوت اخلال به امنیت کشور دانسته شود»؟
وی با طرح این سوال که "آیا ظرفیت اجرای بخش حقوق ملت مندرج در قانون اساسی وجود ندارد؟" گفت: «اگر چنین است آیا بهتر نیست اعلام شود تا معلوم باشد چه کسانی در جهت پایمال کردن اصول قانون اساسی اقدام می‌کنند».
عبدالله نوری افزود: «شاید در نظر برخی قانون اساسی به دو بخش تقسیم می‌شود بخشی حکم ورق پاره را دارد که عمدتا مربوط به حقوق مردم است و بخشی همانند قرآن می‌ماند که حتی سخن گفتن در مورد آنها خروج از دین است من اعتقاد ندارم که قانون اساسی متن مقدس است و معتقد هستم که ابهامات و اشکالات گوناگونی در آن وجود دارد و لکن آن را متنی قراردادی می‌دانم که اعتبار آن را هم به همان قرار داد می‌دانم. در اصول قانون اساسی می‌تواند از برخی اصول و قواعد و یا ضروریات اسلامی استفاده شده باشد که طبیعتا قداست آن موارد هم مربوط به قداست اسلام است. من فکر می کنم سخن جریان اصلاح طلب هم این است که حاکمیت به همه اصول قانون اساسی قراردادی یکنواخت عمل کند».
مدیرمسئول روزنامه توقیف شده خرداد در جمع روزنامه‌نگاران همچنین گفت: «به اعتقاد من حکومت پس از جمع بندی نتیجه انتخابات حتی اگر برای طیف گسترده ای از مردم قابل قبول نبود و در توجیه آنها هم موفق نبود باید سعی می‌کرد تمامی مسایل مربوط به انتخابات را با همه امکانات در اختیار خودش از تمامی تریبون ها جمع آوری کند و حال اینکه ما شاهد هستیم خود حکومت داستان زندانیان انتخاباتی را به گونه ای مدیریت می‌کند که علی الظاهر این حکومت است که شمع حرکت اعتراضی به انتخابات را خود آگاه و یا نا خود آگاه روشن نگه داشته. من در حیرت هستم که این نوع مدیریت با چه نوع تدبیر و درایتی سازگار است. حکومت زندانیانی داشته باشد تا در ذهن مردم هر روز خاطره انتخابات و اما و اگرهای آن زنده بماند».
وی افزود: «بالاخره هرکدام از این زندانیان به مجموعه‌هایی وابسته هستند و خانواده‌های آنها، دوستان آنها، گروه‌های وابسته به آنها و جمع کثیری از مردم ایران نسبت به آن ها تعلق خاطر دارند. حکومت این عزیزان را در زندان نگه داشته تا این حرکت اعتراضی علیه حکومت زنده بماند؟ این چه نوع تدبیری است؟ من احتمال می‌دهم که تحلیل‌هایی به ارباب حکومت ارایه می‌شود که اگر زندانیان آزاد بودند حکومت مشکلات به مراتب بیشتری می‌داشت و حال اینکه چنین توجیه‌هایی ازسر استیصال است و نباید اینگونه توجیه‌ها معیار تصمیم گیری‌ها باشد. همانگونه که احتمال می‌دهم برخی از این برخوردها از سر انتقام گیری‌های خاص باشد که تصمیم گیرندگان اصلی باید مراقب اینگونه مسایل باشند که انتقام گیری با منافع ملی و حتی منافع کلان خود حاکمیت در تضاد است».
برخی از برخوردها صرفا جنبه انتقام‌گیری شخصی دارد
وزیر اسبق کشور ادامه داد: «حکومتی که بخواهد منافع ملی کشورش و یا حتی منافع خودش را تامین کند قطعا نباید روحیه انتقام گیری داشته باشد و باید از رفتار تند و خشن بپرهیزد و از بردباری و سعه صدر برخوردار باشد همانگونه که امیر مومنان می‌فرماید "آله الریاسه سعه الصدر" و مگر قرآن نمی‌گوید "محمد رسول الله و الذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم" آیا در کشور ما از رحمت محمدی بهره برده می‌شود؟ و یا نسبت به مومنان هم با شدت رفتار می‌گردد؟! و یا از دیدگاه حکومت معترضان در زمره کفار قرار دارند؟! و آیا عزیزان زندانی ما مشمول جمله زیبای امیر مومنان که فرمود "اما اخ لک فی الدین او نظیر لک فی الخلق "یا برادران دینی تواند و یا انسانهائی همچون تو " نمی شوند»؟
عبدالله نوری همچنین در بخش دیگری از سخنان خود گفت: « یکی از اصول حکمرانی بهره بردن از حداکثر جاذبه و به حداقل رساندن دافعه است. حکمران موفق در همه حکومت‌ها کسی است که هر روز از تعداد مخالفان خود بکاهد و بر تعداد موافقان خود بیفزاید و در بسیاری از کشورهای دموکرات دنیا به طور منظم برای ارزیابی همین موضوع نظر سنجی های دوره ای دارند. حال آیا در ایران هم حکمرانان به همینگونه رفتار می‌کنند»؟
وی افزود: «در همین انتخابات اگر جناب آقای خاتمی کاندیدا بودند شاید کمتر کسی از محافظه کاران از ایشان حمایت می‌کرد ولی با کاندیداتوری جناب آقای مهندس موسوی به ویژه با مواضعی که اعلام نمودند و مرز معینی را با دو جریان اصول گرا و اصلاح طلب برای خود تعریف کردند بسیاری از اصول گرایان و نیروهای ارزشی دهه اول انقلاب در نهادهای گوناگون نیز با تمام توان و امکانات معنوی و مادی برای اعتلاء کشور در جهت حمایت از ایشان گام برداشتند و پس از پایان انتخابات به نظر می‌رسد بسیاری از این طیف نیز دچار تردید شدند».
نوری ادامه داد: «یک روز مخالفین محدود بودند به جریان سلطنت‌طلب و گروه‌های تروریستی و امروز نزدیک‌ترین نیروهای همراه با حاکمیت را هم در صف مخالفین حکومت قرار می‌دهند و توجه نمی شود که این جدایی‌ها آسیب جدی و اساسی را متوجه حکومت می‌کند که با ریزش مرتب همراهان خود یک روز ممکن است حکومت تعداد اندکی را در صف حامیان خود بیابد و آن زمان برای جبران گذشته و باز گرداندن آب از جوی رفته دیر باشد».
دین خدا را هم اگر از تریبون دادگاه تبلیغ کنند مورد تردید قرار می‌گیرد
نماینده بنیانگذار جمهوری اسلامی در سپاه پاسداران در ادامه نشست خود با روزنامه‌نگاران گفت: «افراد دستگیر می‌شوند تا اعتراف کنند که تحت تاثیر و یا در ارتباط با فلان فرد و یا نهاد خارجی چنین و چنان کرده‌اند با سوء ظن و گمانه زنی‌های بهت آور ارتباطات تشکیلاتی میان داخل و خارج می‌سازند تا ثابت کنند که دافعه حاکمان کشور آنقدر قوی بوده که بسیاری از نیروهای خدمت‌گزار کشور به جای جذب به حاکمیت به بیگانگان جذب شده‌اند و علیه حاکمیت خود به بیگانه پناه برده‌اند و برای اثبات یک چنین فرضیه موهومی که به زیان خود حاکمیت نیز می‌باشد در مقابل آیه شریفه قرآن که فرمود "یا ایها الذین آمنوا اجتنبوا کثیرا من الظن ان بعض الظن اثم و لا تجسسوا" با سوء ظنی وحشتناک به تجسس در احوال مومنان می‌پردازند».
وی با ابراز تاسف از اینگونه رفتارهای حاکمیت تصریح کرد: «می‌خواهند مردم قبول کنند که زندانیان بدون هیچ فشاری واقعیت‌هایی را بیان می‌کنند و یا به نکات جدیدی واقف شده‌اند. بهتر است حکومت بداند که اقاریر مربوط به انتخابات و مسایل سیاسی اجتماعی روز و یا مسایل نظری مربوط به علوم انسانی و امثال آن که سهل است چنانچه دین خدا هم به این شیوه از طریق تریبون دادگاه تبلیغ شود مورد تردید قرار می‌گیرد و این سئوال مطرح می‌شود که چرا با این شیوه»؟
عبدالله نوری سپس افزود: «آیا حکومت مدعی است در تمام اعمال و رفتار خود راه صواب را طی نموده و معترضان باید عذر خواهی کنند و از کرده نا کرده خود اظهار ندامت نمایند شاید مورد لطف قرار گرفته عفو و بخشش حاکمیت شامل حال آنان گردد؟ این است مشی امیر مومنان و سفارشات او به مالک اشتر»؟
عبدالله نوری بار دیگر به سخنان مولای متقیان در فرمان خطاب به مالک اشاره کرد که در آن حضرت علی (ع) می‌فرماید: «ای مالک از تغافل از آنچه مربوط به توست و برهمه روشن است برحذر باش چرا که به هر حال نسبت به آن در برابر مردم مسؤولی و به زودی پرده از روی کارهایت کنار می‌رود و انتقام مظلوم از تو گرفته می‌شود ای مالک هرگز نسبت به کاری که پیش می‌آید و راه چاره دارد سرعت به خرج مده . مگو من مامورم و بر اوضاع مسلطم امر می‌کنم و باید اطاعت شود که این موجب دخول فساد در قلب و خرابی دین و نزدیک شدن تغییر و تحول در قدرت است».
عبدالله نوری در بخش دیگری از سخنان‌اش با اشاره به "وضعیت اسف‌بار زندانیان انتخاباتی" گفت: « نگه داشتن عزیزان زندانی ما در زندان برای چند ماه و یا چند سال دیگر چه بهره‌ای نصیب حکومت می‌کند؟ آنچه مسلم است حکومت در قبال این محکومیت‌ها هزینه سنگینی را در داخل و خارج می‌پردازد. آیا فایده و منفعت ادعایی این برخوردها و دستگیری ها و دادگاه ها برای حکومت از هزینه‌ای که بر آن مترتب است بیشتر می‌باشد»؟
وی با بیان اینکه "یکی از مادران زندانیان به من می‌گفت من نمی‌خواهم زندانی بودن فرزندم بهانه ای در دست رسانه‌های بیرونی گردد و نظامی که من بابت آن شهید داده‌ام زیر سئوال رود" گفت: « نگرانی بابت سوء استفاده بیگانگان را دست اندرکاران اجرائی و قضایی و امنیتی و نظامی و انتظامی هم باید داشته باشند. قابل قبول نیست که نیروهای حکومتی یک طرفه بتازند و بدیهی‌ترین مقررات دینی و حقوقی را لگدمال کنند و انتظار داشته باشند صدای هیچ کس جز به تائید و تمجید آنان بر نیاید. آیا عملکردهای نادرست و خشونت ها و فجایع غیر قابل بیان زمینه ساز سوء استفاده دشمنان است یا اعتراض‌های دلسوزان اسلام و نظام به این عملکردهای ناروا»؟
عبدالله نوری در ادامه سخنان خود در جمع روزنامه‌نگاران گفت: «من از حکومت سئوالی منصفانه دارم چنانچه این عزیزانی که امروز در زندان هستند در بیرون زندان بودند و می‌توانستند در ارتباط با حوادث پس از انتخابات نقشی ایفا کنند آیا تلاش آن ها در جهت تعدیل حرکت‌ها بود و یا در جهت هر چه رادیکالیزه شدن؟ اتفاقا زمانی که حرکت یله و رها باشد و به تعبیر دیگر سر و یا رهبر نداشته باشد می‌تواند به هر کجایی هم وابسته شود و هیچکس هم پاسخگو نباشد. چنانچه حکومت پس از انتخابات و حتی اعلام همین نتیجه‌ای که اعلام کرد به جای بگیر و ببند و حوادث این چند ماهه باب گفتگو با رهبران حرکت اعتراضی و همین عزیزانی که امروز در زندان هستند را باز می‌کرد و به حداقل خواسته‌های آن ها پاسخ مثبت می‌داد آیا آرامش و طمأنینه را به خود و جامعه زود تر از این مسیری که انتخاب کرده و ادامه آن هم به نا کجا آباد است باز نمی گرداند؟ در جلسات بحث و گفتگوی دوستانه است که افکار به یکدیگر نزدیک می‌شود و ممکن است برخی ذهنیت ها از این سو و برخی توهمات از طرف دیگر اصلاح شود ؛ البته ممکن است در برخی موارد هم تفاهم حاصل نشود ولی قطعا شرایط بهتر از وضع موجود که مملو از بدبینی ها و نقارها و عصبیت‌ها است می بود».
کار حکومت به جایی رسیده که از برگزاری دعای کمیل و نماد های یک رنگ هم می‌ترسد
شیخ عبد الله نوری افزود: «حالا کار به جایی رسیده که به جلسه دعای کمیل هم حمله می‌کنند و انسان‌های دردمندی که در حال قرائت دعای کمیل هستند را نیز با برخوردهای توهین آمیز دستگیر می‌کنند. چرا؟ آیا خانواده زندانیان برای استخلاص عزیزان در بند خود دعای کمیل هم نمی توانند بخوانند. آیا اگر خانواده زندانیان متهم به قتل و فساد و فحشا هم برای نجات زندانیان خود جلسه دعا تشکیل دهند منع قانونی وجود دارد؟ آیا با جلسات عیش و عشرت و شب نشینی‌های خلاف هم اینگونه برخورد می‌شود؟ این تذهبون آیا حکومت می‌داند به چه سمتی می‌رود و یا توسط عناصر خود سر به کجا سوق داده می‌شود»؟
وزیر اسبق کشور تاکید کرد: «یکی از مشکلات امروز همین است که معیاری برای امنیت خاطر وجود ندارد. با دعای کمیل برخورد می‌شود با سخنان دلسوزانه برخورد می‌شود امروز حکومت برخی از موضوعات را برای خود به مسایل خطرناک و امنیتی تبدیل کرده؟ مثل رنگ سبز و من شنیده ام که در برخی از نقاط با رنگ سبزهم برخورد می‌شود و همین سوژه معترضان شده است. آیا واقعا اقتدار نظام در این حد آسیب دیده که از رنگ خاصی در هراس است؟ و یا تجمعات آرام و حتی بدون شعار را مسئله امنیتی می‌داند چرا؟ فرض بگیرید خطیب نماز جمعه مطلبی گفته و یا فلان رجل سیاسی اقدامی کرده که فرد و یا گروهی با آن مخالف هستند و می‌خواهند در تجمعی تحت کنترل نیروهای امنیتی اعتراض خود را بیان کنند و یا طرفداران آقایان موسوی و کروبی می‌خواهند تعداد خود و حامیان خویش را برآورد کنند شما هم که معتقد هستید جمعیت معترضان هم اندک است و هر چه به پیش رفته‌ایم و مسایل روشن‌تر شده گروه معترض ریزش جدی داشته ، پس چرا این تجمع ممنوع است؟ چرا اجازه نمی‌دهند این اصل قانون اساسی تحت نظر خود حکومت پیاده شود و پس از یکی دو تجمع معترضان هم بفهمند که گروهی اندک هستند و بساط خود را جمع نمایند؟ اینجاست که این شبهه به وجود می‌آید که شاید حکومت هم معتقد است چنانچه تجمعی آزاد شکل گیرد معلوم می‌شود که گروه معترض اکثریت است و نه اقلیت که باز هم در این حالت این مشکل معترضان نیست. باز هم مشکل حکومت است که یک اکثریتی را خواسته اقلیت جلوه دهد».
برای اثبات کم شمار بودن حامیان کروبی و موسوی اجازه تجمع سکوت بدهند
عبدالله نوری با اشاره به نتایج اعلام شده انتخابات گفت: «حکومت مدعی است که آرای جناب آقای کروبی در ایران حدود سیصد هزار رأی بوده و با رفتاری که پس از انتخابات از خود نشان داده دچار ریزش هم شده. آیا بهتر نیست با هماهنگی حکومت در هر نقطه که به تفاهم برسند تجمعی از طرفداران ایشان شکل گیرد تا آقای کروبی هم متوجه شود که طرفدارانش در سطح ایران بسیار اندک هستند و همینگونه در ارتباط با آقای مهندس موسوی؟ تا این گره به وجود آمده ای که با دست می‌تواند باز شود نیاز به دندان نداشته باشد».
این روحانی تحول خواه با اشاره به توهین‌های بی‌سابقه‌ای که به مراجع و یاران امام می‌شود گفت: «شما ببینید اهانت و هتاکی در برخی سخنان و یا رسانه‌ها به کجا رسیده؟ من در عمرم اهانت‌هایی که در جمهوری اسلامی از سوی برخی افراد و یا برخی رسانه ها می‌شود را به یاد ندارم اینگونه هم می‌خواهند وانمود کنند که عملکردشان العیاذ بالله متن اسلام است. چند روز پیش دیدم در تیتر یک روزنامه نسبت به حضرت آیه الله العظمی منتظری آمده بود "حمایت از یک خائن به اسلام و انقلاب" این اسلام با این منطق در دنیای امروز و حتی در خود ایران جاذبه ایجاد می‌کند؟ به قرآن و نهج البلاغه نگاه کنیم و نگاهی هم به رسانه های هتاکی که از هیچ اهانتی ابایی ندارند. به راحتی نسبت کفر و ارتداد و جاسوسی وابستگی به سیا و موساد و خیانت می‌دهند و از خدا و قیامت هم هراسی ندارند. مگر قرآن نمی گوید "و لا تنابزوا بالالقاب" یکدیگر را به القاب زشت و توهین آمیز نخوانید و یا "ویل لکل همزه لمزه" وای بر عیب جویان و بدگویان و غیبت کنندگان. آیا این نوع گفتار از مدعیان دین داری جفای به اسلام نیست»؟
رفتار حکومت همچون چوپان درغگو نباشد
عبدالله نوری در بخش پایانی سخنان خود نیز گفت : «البته اتفاقات این چند ماهه اگر چه موجب هزینه های سنگینی شد و لکن بینش و نگرش بسیاری از مردم را نسبت به مسایل و رویدادهای داخلی کشور تحت تاثیر رفتار حکومت تغییر داد و همین موضوع باعث می‌شود که حکومت در دراز مدت در جهت بقاء خود به اصلاح عملکرد خویش و حرکت در راستای خواست مردم بپردازد».
وی افزود: « در قضاوت ها باید صادقانه و منصفانه سخن گفته شود حتی اگر دیگران در ارتباط با ما اینگونه عمل نکنند و زشت ترین تعابیر را به کار برند. کار خوب ، خوب است هر کس انجام دهد و کار بد ، صریح بد است هر کس انجام دهد. تعابیری از قبیل کارنامه سیاه سی ساله جمهوری اسلامی و یا بیست ساله و یا چند ساله تعابیر درستی نیست. هر کارنامه ای باید باز بینی شود و در چارچوب شرایط و مقتضیات زمانی و امکانات موجود ارزیابی گردد ممکن است به مواردی نمره قبولی تعلق گیرد و مواردی هم نه تنها نمره قبولی نگیرد که چهره‌ای زشت از انقلاب را در معرض افکار عمومی قرار دهد. سخنان من از همین موضع است که چرا کار منفی انجام شود که کارهای مثبت هم به رنگ سیاه جلوه کند. من می‌گویم رفتار حکومت همچون چوپان دروغگو نباشد که سخن راستش را هم کسی باور نکند».
در این دیدار که در فضایی صمیمی برگزار شد روزنامه نگاران تحلیل خود را از شرایط امروز ایران، انتخابات و حوادث پس از آن و همچنین مشکلات فراوان روزنامه نگاری در ایران بیان کردند
|
|
|
|
|
|
|
|
|