حضور محمد دادکان در بازی پرسپولیس و مقاومت مهم ترین اتفاق هفته بود. آخرین بار سه سال پیش دادکان در استادیومی ورزشی دیده شد و حالا برای اولین بار باز هم در فوتبال دیده شد. البته دادکان سیاست خاص خودش را دارد و صندلی میان مردم را برای خودش انتخاب کرد چراکه خودش را برخلاف بسیاری مردمی می داند؛ «من منتخب مجمع بودم و مردم انتخابم کردند، اما دولت برکنارم کرد ولی آقای علی آبادی سیاسی آمد و دولت انتخابش کرد اما مردم برکنارش کردند. دادکان هنوز از آن روزها دل خوشی ندارد.
جلسه سری با برادر احمدی نژاد
پنجشنبه هفته قبل جلسه سری در دفتر داوود احمدی نژاد برگزار شد و سعیدلو می خواست با پا درمیانی برادر محمود احمدی نژاد بازگشت دادکان به ورزش را رقم بزند. محمد دادکان البته برای این جلسه محمدرضا پهلوان را به همراه خودش به دفتر حاج داوود برد تا درباره بازگشت بحث کند. گویا دادکان در این جلسه انتقادات فراوانی به عملکرد علی آبادی داشت و البته از سعیدلو هم انتقاداتی کرد؛ انتقاداتی که به دوران ریاست او در فدراسیون فوتبال و البته عملکردش در دوران کوتاه سازمان تربیت بدنی تا به امروز بازمی گشت. پیام حاج داوود روشن بود؛ «آقای دکتر می خواهد شما به ورزش بازگردید. ایشان اصرار فراوان دارند.» پاسخ دادکان روشن است؛ «من نمی توانم کار کنم. من عاشق خدمت هستم اما با اینها نمی شود.» رئیس سابق فدراسیون فوتبال البته می گوید حاج داوود کلی قسم برای حضورش می دهد اما قبول نمی کند.
حرف، حرف دادکان است
جلسه دادکان و داوود احمدی نژاد خروجی جالبی داشت؛ محمد دادکان حتی یک قدم هم از خواسته هایش عقب ننشست. او همچنان می گوید؛ «تا علی آبادی و دار و دسته اش و سازمان تربیت بدنی عذرخواهی نکنند اصلاً به بازگشت فکر نمی کنم.» ماه ها قبل که در جلسه پیش از انتخابات ریاست جمهوری موتلفه یی ها با احمدی نژاد نشستند و شرط حمایت را به دلجویی از برخی چهره ها اعلام کردند، محمد علی آبادی و محمد آخوندی در مصاحبه یی هماهنگ دادکان را از چهره های انقلابی دانستند و خواستار حضورش در ورزش شدند اما دادکان به این موضوع بسنده نکرده و شرط بازگشت را به «عذرخواهی رسمی» منوط کرده است؛ شرطی که البته شکست دیگری در کارنامه ناکام علی آبادی محسوب می شود.
گله های دادکان
شاید برای محمد دادکان سنگین باشد که او به عنوان رئیس سابق فدراسیون فوتبال و البته رئیس دانشگاه بیرون گود بنشیند و امیررضا واعظی آشتیانی در سمت قائم مقامی قرار بگیرد. نکته جالب تر حضور حمید سجادی به عنوان معاون سازمان تربیت بدنی است که عملکردش در باشگاه فرهنگی ورزشی سایپا اصلاً جالب توجه نبود. به هر حال دادکان نمی تواند نسبت به این انتخاب ها بی تفاوت باشد اما سعی می کند اظهارنظری دراین باره به صورت مستقیم نداشته باشد. او در گفت وگو با «اعتماد» اعتقاد دارد؛ «ما به پرتغال باختیم، گفتند افکار عمومی جریحه دار شده است اما حالا که به عربستان باختیم افکار عمومی جریحه دار نشد چرا حالا واکنش نشان نمی دهند.» نکته جالب تر اینجاست که دادکان با حرارت خاصی می گوید؛ «مگر همین ها نبودند که می گفتند محمد دادکان مدال جام جهانی را بیاورد باید از فوتبال برود؟ حالا همه این مسائل را به راحتی فراموش کنم؟» البته درباره اختلافات دادکان و سعیدلو مسائلی در دوران حضور دادکان در فدراسیون وجود دارد که فعلاً مجالی برای بیان آنها نیست اما به هر حال می توان آن موضوعات را در این باره لحاظ کرد. دادکان می گوید؛ «دو ماه می شود ما شب می گوییم نمی آییم اما صبح از قول شان تیتر می زنند او را برمی گردانیم.»
دادکان فقط برای فوتبال می آید
از محمد دادکان درباره بازگشتش می پرسیم که این بازگشت برای فوتبال است یا ورزش که پاسخ تنها یک کلمه است؛ «فوتبال». جلسه پنجشنبه هفته گذشته برای بازگشت دادکان به فوتبال بود که البته نتیجه یی نداشت. بهمن نیکخو جانشین علی سعیدلو در امور مجامع فدراسیون فوتبال می گوید؛ «با جابه جایی های صورت گرفته در بخش معاونان و مسوولان ستادی سازمان تربیت بدنی امیدواریم خون تازه یی به ورزش تزریق شود. به احتمال زیاد این تغییرات تا دو هفته آینده به فدراسیون ها نیز می رسد.» البته احتمال بازگشت دادکان به فدراسیون فوتبال همچنان وجود دارد و این موضوع در لایه های بالایی سازمان در حال پیگیری است. نیکخو این گونه موضوع را باز می کند؛ «در پی هر تغییری تحولی نیز ایجاد می شود، به شرط اینکه کمی تحمل داشته باشیم و از پیشداوری جلوگیری کنیم. اگر قرار باشد از همان ابتدا نیمه خالی لیوان را ببینیم تغییرات نمی توانند تاثیرگذار باشند. روسای فدراسیون ها باید آشنا به آن رشته باشند. آنها باید کاملاً شرایط اساسنامه را داشته باشند. اگر تاکنون در این خصوص کوتاهی شده است باید اصلاح شود. اگر رئیس فدراسیونی شرایط لازم را ندارد، نباید به راحتی از کنار او گذشت.» بله، ماجرا را فهمیدیم.
داستان ادامه دارد
محمد دادکان نمی خواهد به همین راحتی ها عنان فوتبال را در دست بگیرد. او برای خودش شرایطی دارد و البته بسیار هم بر آن مصر است. در این میان مجید فرخزادی داماد حاج داوود احمدی نژاد هم نقش میانجی دارد و خواهان حضور او در راس مدیریت باشگاه پرسپولیس است اما دادکان برای او هم شرایطی دارد. او با «دخالت» سر سازگاری ندارد و حاضر نیست «توصیه» بپذیرد و همه تلاش اش در این مدت این است که با «قدرت» به فوتبال برگردد و همه راه ها برای دخالت را در کارش ببندد؛ موضوعی که در دوره محمود احمدی نژاد پاشنه آشیل هر وزیر و مدیری محسوب می شد و این دخالت ها مستقیم یا از طریق مشاوران جوان در دستور کار قرار می گرفت. البته دادکان هنوز هم خواهان عذرخواهی رسمی علی آبادی در رسانه هاست تا به هر طریقی او را شکست خورده نهایی نشان دهد و البته خط و نشان خوبی برای بقیه بکشد. داستان حضور دادکان در فوتبال همچنان ادامه دارد، هرچند خودش بگوید؛ «من با اینها نمی توانم کار کنم. برای پرسپولیس و تیم ملی آرزوی موفقیت می کنم اما متاسفم که می گویم سال بعد جام جهانی برگزار می شود و تیم ملی ما در این مسابقات حضور ندارد. مطمئناً آقای علی آبادی و معاونانش بعد از حذف تیم ملی باید پاسخگوی مردم باشند. اگر روزی قرار به بازگشت باشد باید از من و همکارانم عذرخواهی کنند. قطعاً پس از آن در خدمت فوتبال خواهم بود.»
|
|