. از روزی که یاد دارم پرسپولیسی بودم از سن خیلی کم تو باشگاه پرسپولیس وقتی مرحوم علی عبده این تیم را سر و سامان داد. ( از دوستان همکلاسی پدرم بود و ما عمو علی صداش میکردیم). علی پروین را که خیلی جوان بود در همان بولینگ عبده به خاطر دارم که ما میدویدیم تا عکسی باهاش بگیریم و تو مدرسه پزی بدیم به برو بچه ها روزگاری بود پرسپولیس عشق ما بود و هست. حتی الان که پنجاه بهار رو سپری کردم هم بازی پرسپولیس و بردش همان هیجان را برایم ایجاد میکند و با هر گلی که تیم میزنند به هوا میپرم و کلی حال میکنم مخصوصا وقتی با بچه ها میشنیم و بازی را تماشا میکنیم. اما واقعیتش را بخواهید امسال اصلا بازی های لیگ ایران برایم جذابیت ندارد وقتی ان صحنه های جانکاه را به خاطر میاورم. وقتی ان صورت های جوان ده ها یا صد ها نفر مثل ندا مثل سهراب وترانه موسوی و بقیه بچه ها که توسط این جلاادان ادمکش در خون خودشان غلطیدند و یا چند هزار نفری که در بازداشتگاه های این جانیان شکنجه شدند یا مورد تجاوز قرار گرفتند......... |