الکترولیز، روشی برای از بین بردن موهای زاید است که در آن، ریشه مو به وسیله جریان الکتریکی تخریب می شود. در این روش، سوزن خیلی نازکی به مجرای فولیکول مو وارد می شود و به سمت فولیکول پیش می رود تا به ریشه ی مو برسد. سپس جریان الکتریکی از طریق سوزن عبور و ریشه را تخریب می کند و مو را از بین می برد و به این ترتیب، مو به راحتی برداشته می شود.
در الکترولیز واقعی، از جریان گالوانیک استفاده می شود و این جریان، مو را از طریق فعل و انفعالات شیمیایی از بین می برد.
امروزه در الکترولیزها، جریان الکتریکی با فرکانس تعدیل شده ی بالا را به کار می گیرند که مو را با الکتروکوآگولاسیون از بین می برد. الکتروکوآگولاسیون این مزیت را دارد که از الکترولیز واقعی کمتر وقت می برد و لذا هر بار موی بیشتری را از بین می برد، اما با الکترولیز واقعی موارد رشد مجدد مو بعد از درمان، احتمالا خیلی پایین تر است.
خوبی ها و بدی های الکترولیز
یکی از مزایای الکترولیز این است که اگر درست انجام بگیرد، نتیجه اش دایمی است، اما به هیچ وجه روش ایده آلی نیست.
معایبی نیز دارد که قبل از شروع درمان باید به دقت در نظر گرفته شوند. الکترولیز روشی است کند، کسل کننده و پرخرج که باید هر مو جداگانه تخریب شود. اگر موهای زاید زیادی دارید، برای رسیدن به نتیجه ی قابل قبول، دو، سه یا چند سال درمان هفتگی یا دوهفته یک بار لازم است. حتی درمان، چند ماه طول می کشد تا نواحی محدوده ی لب بالا و چانه موبرداری شود و به این جهت الکترولیز برای از بین بردن موهای نواحی بزرگ مثل بازو و ساق پا توصیه نمی شود. اکثر موها بیش از یک جلسه درمان لازم دارند تا نتیجه دایمی به دست آید.
رشد مجدد موها؛ چرا و به چه علت؟
برای رشد مجدد بعضی از موها، چندین دلیل وجود دارد. گاهی چون ریشه مو زیر سطح پوست قرار گرفته، عمل، کورکورانه صورت می گیرد. بعضی از فولیکول ها انحنا داشته، یا با زاویه کجی رشد می کنند، به طوری که سوزن نمی تواند واقعا با ریشه مو تماس حاصل کرده و ریشه مو را تخریب کند. در موارد دیگر، رشد مجدد مو به علت عدم کاربرد الکتریسیته کافی است. چون موها با انجام الکترولیز برداشته می شوند، ممکن است چند هفته طول بکشد تا معلوم شود که آیا ریشه مو واقعا به طور دایمی تخریب شده است یا نه.
موهایی که بلافاصله پس از درمان ظاهر می شوند، موهایی هستند که یا قبلا با روش های موقتی از بین رفته بودند، یا به اندازه کافی رشد نکرده بودند که قبل از الکترولیز دیده شده باشند.
الکترولیز درد دارد؟
درمان با الکترولیز ممکن است ناراحت کننده باشد، به خصوص در مناطق حساس مثل لب بالا. ممکن است عوارضی نیز رخ دهد. اگر موقع الکترولیز، جریان برق زیادی به خصوص با فرکانس بالا به کار رود، پوست اطراف فولیکول صدمه دیده و جای زخم باقی می ماند.
عوارض موقت ممکن است شامل تحریک، عفونت و لکه های رنگی (هیپرپیگمانتاسیون) روی پوست باشد.
استفاده از سوزن استریل و جداگانه برای هر بیمار، خیلی اهمیت دارد، چون امکان انتقال ویروس بیماری هپاتیت یا ایدز با سوزن های آلوده وجود دارد.
الکترولیز برای کدام موها؟
الکترولیز برای از بین بردن موهای زاید نواحی کوچک مثل لب بالا، چانه و گونه عملی تر است. افرادی که رشد موی زاید آن ها ناشی از مشکل پزشکی (مثل مشکل هورمونی) باشد، انتخاب های مناسبی برای الکترولیز نیستند، زیرا باز هم موهای زیادتری رشد کرده و به درمان، روندی پایان ناپذیر می دهد. اگر مشکل زمینه ای پزشکی درمان شود، ممکن است برخی از موهای زاید محو شوند و درمانی نیاز نداشته باشند.
خال هایی که مو دارند، قبل از الکترولیز باید توسط پزشک ارزیابی شوند. هر مورد موی زاید باید جداگانه ارزیابی شود تا مشخص گردد آیا الکترولیز عملی است یا نه. متخصص پوست این موضوع را به شما خواهد گفت.
تفاوت لیزر با الکترولیز
در روش الکترولیز، موها باید تک تک سوزانده شوند، لذا نسبت به لیزر بسیار وقت گیرتر است.
این روش بسیار وابسته به فرد انجام دهنده است، یعنی هم میزان کارایی الکترولیز و هم میزان بروز عوارض، همگی به فرد انجام دهنده بستگی دارند. متاسفانه بسیاری از عوارضی که به صورت فرورفتگی ها و جوشگاه های بد شکل روی صورت و بدن برخی خانم ها مشاهده می کنیم، به دلیل انجام الکترولیز توسط افراد غیرماهر در آرایشگاه ها می باشد.
در الکترولیز اگر از سوزنهای یک بار مصرف استفاده نشود، امکان انتقال ویروس هایی مثل HIV (ایدز)، تبخال و زگیل از فردی به فرد دیگر وجود دارد.
در بیمارانی که از ضربانساز (پیسمیکر) قلبی استفاده می کنند، نمیتوان از روش الکترولیز استفاده کرد.
ایجاد جوشگاه و تغییر رنگ پوست به دنبال الکترولیز، به طور کلی شایع تر از روش لیزردرمانی است. تنها حسنی که میتوان برای الکترولیز قایل شد، امکان از بین بردن موهای سفید توسط الکترولیز است، زیرا لیزر، بیشتر قادر به حذف موهای تیره و ضخیم است.
|