|
هایدی کلوم (چپ) به همراه برندهی مسابقهی تلویزیونی "مانکن برتر آیندهی آلمان" در سال ۲۰۰۷ |
برای مثال، در آن زمانی که زیباییتان نه تنها به خودتان، بلکه به دیگران هم ثابت شد و ناگهان این فکر به ذهنتان خطور کرد که شاید شما هم یک مدل بالقوه هستید که برای بالفعل شدن تنها بایستی کشف شوید، به دو نکته توجه کنید. نکتهی اول، شناسنامهی شماست. به عبارتی، یک نگاه کوتاه به صفحهی اول آن کافی است تا یا آهی از سر آسودگی بکشید یا اینکه بفهمید دیر جنبیدهاید، زیرا در دنیای مد برای شروع باید زیر ۲۰ سال سن داشته باشید!
نکتهی مهم دیگر، داشتن متر برای اندازهگیری است. قد یک مدل بدون هیچ قید و شرطی باید میان یک متر و ۷۵ تا یک متر و ۸۱ سانتیمتر باشد. این امر یکی از بایدهایی است که محال است بتوان بر سر آن چانه زد. به این معنا که اگر حتی شما سوفیا لورن یک متر و ۶۵ سانتیمتری هم باشید، بهتر است که روی هنر سینما متمرکز شوید و زیاد به سوپر مدل شدن دل خوش نکنید.
فیگور لازم نیست!
برای همه واضح است که ژنها نقش بسیار مهمی در مدل شدن بازی میکنند. به این معنا که استاندارد امروزی این است که مدلها باید به اصطلاح ترکهای باشند و در اصل استخوانبندی بدنشان به صورت طبیعی اینگونه باشد و گرنه به گفتهی لوییزا مینکویتس، رییس یکی از آژانسهای مدلیابی، فایدهای ندارد که کسی برای لاغر ماندن به خودش گرسنگی بدهد، در عوض به طور طبیعی پاها یا دستهای پهن و گوشتالودی داشته باشد.
|
تونی گارن، مدل ۱۸ سالهی آلمانی |
اگر از تمام آزمونهای بالا سربلند بیرون آمدید، باید به شما تبریک گفت، چون حالا میتوانید کمی با خیال راحت وارد مرحلهی بعدی بشوید، یعنی یافتن یک آژانس مناسب مدلیابی. در حقیقت این امر هم، همانند یافتن یک موسسهی آموزشی برای آمادهسازی در کنکور، مهم است. در اینجا هم اصل همان است، یعنی آژانسهایی که در ابتدا مبلغ زیادی را برای عکاسی یا برگزاری کلاسهای آموزشی طلب میکنند، شدیدا مشکوک میزنند!
به گفتهی مینکویتس، اگر آژانسی واقعا نسبت به مدل جوان و تازه کشفشدهاش متقاعد شده باشد، همان ابتدا خرج تمام کلاسها و حتی جای اقامت او را میپردازد. البته زیاد خوشحالی نکنید، چون به محض اینکه اولین قرارداد نصیبتان شد، مستقیما تمام این مبالغ از شما باز پس گرفته میشوند.
اما طبیعتا برای اینکه صاحبان چنین آژانسهایی توانایی این را داشته باشند که شما را به عنوان یک مانکن کشف کنند، باید اول از همه برایشان عکس خودتان را بفرستید، البته بدون بهرهگرفتن از فتوشاپ یا روتوش که قطعا کمکی نخواهند کرد.
در اصل تنها عکسهایی برای آژانسهای مد قابل قبول هستند که بدون آرایش و کاملا طبیعی باشند، مثلا عکسهایی که در تعطیلات انداختهاید. خلاصهی کلام اینکه نه فیگور بگیرید و نه به دنبال یک عکاس حرفهای برای ثبت پرترهتان باشید. نیازی به این کارها نیست، فقط خودتان باشید.
هنری به نام واقعبینی
|
کارلا برونی، بانوی اول امروز فرانسه، سوپر مدل پیشین |
اگر بخت با شما یار باشد که پس از مدتی دعوتنامهای دریافت میکنید برای مصاحبهی حضوری. در اینجاست که کمی با پشتصحنهی دنیای مد آشنا میشوید و این امر برایتان مسلم میشود که مانکنها هم زندگی سختی دارند، دستکم در اوایل کارشان. برعکس مسابقههای تلویزیونی، بسیار کم احتمال دارد که مانکنی در همان اول کار تبدیل به چهرهی تبلیغاتی برای مارک تجاری معروفی شود. اما نکتهی مهمتر این است که بدانید برای آژانسهای مد ادامهی تحصیل مانکنها مهم است، نه اینکه مثلا یک خانم دکتر مدل درآمد بالاتری نسبت به یک خانم مهندس مدل داشته باشد و آن کسی که دانشگاه رفته پایهی حقوق بالاتری دارد، نه.
تنها دلیل این است که سنتان به ۳۰ سال که برسد، باید خوش و خرم از این حرفه خداحافظی کنید، پس اینجاست که همان مدرک و تحصیل ممکن است به دردتان بخورد. البته در این میان حساب استثناها جداست، یعنی کسانی مثل کلودیا شیفر یا نائومی کمپل هستند که با اینکه برای این حرفه پا به سن گذاشته محسوب میشوند، اما همچنان روی سکوهای مد قدم بردارند. اما خب کمی واقعبینی، ضرر ندارد!
میانبر
در این حرفه تنها داشتن چهرهی زیبا مهم نیست، بلکه شخصیت شما هم به همان اندازه اهمیت دارد. هیچکس از یک مدل توقع ندارد دو ساعت دربارهی فلسفهی کانت یا نظریهی نسبیت اینشتین حرف بزند، اما داشتن شخصیت روانی سالم یکی از بایدهاست. اگر اعصاب تحمل استرس، مسافرتهای فراوان، نشستن هر روزه زیر دست آرایشگرها و آرایشهای عجیب و غریب را ندارید، خودتان را برای مدل شدن به دردسر نیندازید.
|
لیلی کول، یکی از چهرههای سرشناس دنیای مد |
با این حال، اگر بعد از رد کردن هر مرحله، آنهم با سربلندی، مدل شدید که هیچ، اما اگر حوصلهی این سختیهای ابتدایی را ندارید، برای دور زدن تمام آنها راه دیگری هم پیدا میشود. تونی گارن، یک مدل ۱۸ سالهی آلمانی است که از سوی کمپانی معروف "کلوین کلاین" و همچنین مرسدس بنز به عنوان چهرهی تبلیغاتی انتخاب شد و تا کنون نیز بر روی سکوهای سالنهای مد زیادی راه رفته است. این مدل جوان یک شبه راه صد ساله را پیمود، آن هم ناگهانی و بهدور از انتظار. در زمان برگزاری مسابقات جام جهانی فوتبال در آلمان، تونی که در آن زمان پانزده سال داشت، به همراه دوستانش در یک جشن خیابانی شرکت کرده بود که توسط نمایندهی یکی از آژانسهای مد در خیابان کشف شد!
همین داستان مشابه برای لیلی کول، مدل ۲۱ سالهی سرشناس انگلیسی هم روی داده است. هنگامی که او به همراه چند تن از دوستانش در یکی از محلههای لندن به دنبال یافتن رستوران بوده، توسط بنجامین هارت، هنرپیشهای که در زمینهی مد نیز فعالیت دارد، یافته شد! لیلی در آن زمان تنها چهارده سال داشت. باید گفت که نمونههایی از این دست کم نیستند. پس با کمی ذکاوت، به هر بهانهای که شده تعدادی از دوستانتان را جمع کنید و به قصد کشف شدن از قدم زدن در خیابانها لذت ببرید!
نویسنده: سمیرا نیک آیین