برنامه فضایی ایران و ماهیت آن در کانون توجه

برنامه فضایی ایران و ماهیت آن در کانون توجه

ایران می گوید برنامه فضایی اش همچون برنامه اتمی کاربردهای صلح آمیز دارد

پرتاب آزمایشی "موشک ماهواره بر سفیر امید" در روز یکشنبه بار دیگر برنامه فضایی ایران را در کانون توجه قرار داد.

اینکه موشک پرتابی توسط ایران دقیقا از چه نوعی بوده، چه چیزی را با خود حمل می کرده و اینکه آیا اصولا پرتاب موفقیت آمیز بوده است یا نه موضوع حدس و گمانه زنی است.

تلویزیون ایران روز یکشنبه تصاویری از پرتاب شبانه یک موشک را نشان داد و گفت این موشک - چنانکه رئیس جمهور محمود احمدی نژاد پیشتر اعلام کرده بود - ماهواره ای را به فضا می برد.

اما مقام های ایرانی بلافاصله گفتند که موشک تنها حامل ماکت یک ماهواره به فضا بوده است.

مقام های ایرانی گفته اند که پرتاب موفقیت آمیز بوده است، اما یک مقام آمریکایی پرتاب را "شکستی چشمگیر" توصیف کرد. ایران انگیزه آمریکا از چنین اظهاراتی را کم اهمیت جلوه دادن دستاوردهای خود دانسته است.

پرتاب اولین موشک "ماهواره بر" آزمایشی ایران به نام کاوشگر-1 در ماه فوریه نیز با برخی گمانه زنی های مشابه روبرو شده بود.

کاربرد دوگانه

با این حال مقام های آمریکایی گفته اند که صرفنظر از شکست یا موفقیت این آزمایش، پرتاب این موشک بر دانش ایران در زمینه مهارت های موشکی می افزاید.

ایران اکنون سال هاست که نیات خود برای توسعه یک برنامه فضایی را اعلام کرده است. این کشور در سال 2005 گفت که ظرف پنج سال آینده 500 میلیون دلار برای پروژه های فضایی اختصاص می دهد و اکتبر همان سال اولین ماهواره تجاری این کشور به نام سینا-1 توسط یک موشک روسی به فضا فرستاده شد.

برنامه فضایی   ایران در سال 2005 گفت که ظرف پنج سال آینده 500 میلیون دلار برای پروژه های فضایی اختصاص می دهد و اکتبر همان سال اولین ماهواره تجاری این کشور به نام سینا-1 توسط یک موشک روسی به فضا فرستاده شد

هدف این برنامه فضایی استقرار ماهواره ها در فضا برای نظارت بر بلایای طبیعی در نواحی زلزله خیز ایران و بهبود ظرفیت ارتباط مخابراتی این کشور اعلام شده است.

اما از آنجا که فناوری مورد استفاده برای استقرار ماهواره در فضا را می توان برای پرتاب کلاهک های جنگی نیز به کار گرفت، این برنامه باعث اضطراب در میان برخی کشورها شده است.

جامعه اطلاعاتی آمریکا در گزارش سالانه خود در سال 2001 اخطار داده بود که احتمال دارد ایران برای ایجاد زمینه فنی لازم جهت ساخت "موشک های بالستیک قاره پیما" وسایل قابل پرتاب به فضا بسازد.

آن هشدار پیش از فاش شدن وجود یک برنامه گسترده اتمی در ایران بود که این کشور می گوید برای مقاصد صلح آمیز می خواهد اما غرب مظنون است هدف آن دستیابی به ظرفیت ساخت سلاح اتمی باشد.

اولین مرکز فضایی

ایران در ماه فوریه همزمان با پرتاب کاوشگر-1 اولین مرکز عمده فضایی خود را که شامل سکوی پرتاب و ایستگاه زیرزمینی کنترل است گشود.

گروه دفاعی جینز که از جمله هفته نامه ای تخصصی در امور نظامی منتشر می کند دو ماه پس از آن پرتاب گفت که "محل اختفای اولین مرکز فضایی ایران" را با کمک عکس های ماهواره ای پیدا کرده است.

هشدار آمریکا  جامعه اطلاعاتی آمریکا در گزارش سالانه خود در سال 2001 اخطار داده بود که احتمال دارد ایران برای ایجاد زمینه فنی لازم جهت ساخت "موشک های بالستیک قاره پیما" وسایل قابل پرتاب به فضا بسازد

این گروه گفت امکان دارد که این مرکز همان جایی باشد که ایران برنامه موشک های دوربرد خود را دنبال می کند و بنابراین مرکز فضایی ایران ماهیت نظامی دارد.

اما ایران این نگرانی ها را بی دلیل می داند. غلامحسین الهام سخنگوی دولت ایران پس از آزمایش کاوشگر-1 گفته بود که دلیلی برای نگرانی نسبت به این آزمایش وجود ندارد.

مصطفی محمد نجار، وزیر دفاع ایران، نیز پس از آزمایش تازه نگرانی های غرب را رد کرد و گفت آنها می خواهند مانع پیشرفت علمی ایران شوند.

او گفت که ایران به زودی "ماهواره ملی خود را در فضا قرار خواهد داد".

او به ماهواره "امید" اشاره داشت که به گزارش رسانه های ایران، دانشمندان ایرانی آن را در پروژه ای 10 ساله ساخته اند.

ایران گفته که امیدوار است تا سال 2010 چهار ماهواره به فضا پرتاب کند. اما پروژه های ایران در این زمینه همواره با تاخیر روبرو شده است.

ایران و روسیه در ژانویه 2005 قراردادی 130 میلیون دلاری برای ساختن و پرتاب ماهواره ارتباطی زهره امضا کردند که قرار بود اواسط 2007 پرتاب شود اما تاکنون اجرا نشده است.

ماهواره دیگر ایران، "مصباح" - پروژه ای مشترک با یک شرکت ایتالیایی - قرار بود در سال 2005 پرتاب شود که آن نیز تاکنون انجام نشده است.