گروه تینگ تینگز شامل کیتی وایتز ( Katie White )خواننده - گیتاریست و جولز دو مارتینو (Jules De Martino) درامر و تهیه کننده آلبوم است. سبک موسیقی آلبوم پاپ، با کمی تکیه روی موسیقی ایندی راک است.
دو تک آهنگ Great DJ و That's Not My Name از این آلبوم نیز پیش از این در جدول پرفروشترین تک آهنگ های بریتانیا با موفقیت روبرو شدند.
نمونه هایی از آهنگ های گروه تینگ تینگز |
در حال حاضر این گروه از محبوبیت زیادی در بریتانیا برخوردار است و در اولین هفته عرضه آلبوم خود به بازار شد به جای آلبوم مدونا در صدر جدول پرفروشترین آلبوم بریتانیا را از ان خود کند.
این آلبوم از ده آهنگ تشکیل شده است. به غیر از آهنگ چراغ راهنمایی (Traffic Light) بقیه آهنگ ها با ریتم های تند همراه هستند. حال و فضای موسیقی آلبوم بیشتر به موسیقی شاد پارتی نزدیک است. بیشتر آهنگ ها با ریتم دارمز شروع می شوند و وایتز بر روی آنها ملودی های پاپ خود را که گاه به سبک پانک و گاه به سبک ایندی گرایش دارد می خواند. استفاده از سازها خیلی ساده است.
موفقیت این آلبوم را باید بیش از هر چیز در موفقیت دو تک آهنگ Great DJ و That's Not My Name دید.این دو آهنگ شاد و گیرا هستند و بهترین آهنگ های آلبوم . ارائه آنها به بازار یکی بعد از دیگری هیجان زیادی را قبل از ارائه آلبوم به بازار تولید کرد. این امر در کنار اجراهای این دو ترانه در برنامه های مختلف موسیقی تلویزیون و رادیو تقاضای زیادی را برای آلبوم تینگ تینگز ایجاد کرد که در نتیجه به صدر نشینی این آلبوم انجامید.
اما دلیل فروش ضعیف این آلبوم بعد از یک هفته را در جایی دیگر باید جستجو کرد. یکی از این دلایل تنزل کیفی آهنگ ها بعد ار دو آهنگ اول است. تقریبا بعد از آهنگ سوم دیگر آهنگ جذاب دیگری در آلبوم یافت نمی شود. از این رو کسانی که قبلا دو تک ترانه قوی آلبوم یعنی Great DJ و That's Not My Name را خریده اند نیازی برای خرید آلبوم را نمی بینند. از سوی دیگر غیاب ترانه جذاب فشار زیادی روی تکیه کردن بر موسیقی را یر آورده است.
گروه تینگ تینگز |
البته این را نادیده نباید گرفت که وایتز و دو مارتینو حضور چشمگیری بر روی صحنه دارند. تقریبا نمی توان هیچ گروه دو نفره با ترکیب خواننده زن و درامر مرد در صحنه موسیقی پاپ فعلی یافت و تینگ تینگز از این امر بخوبی بهره برداری می کنند. در تمام ویدیو ها و اجراهای خود نوازنده دیگری با آنها دیده نمی شود. این نقطه تمرکز را روی آنها تاکید و هویت آنها را بیشتر در ذهن تماشاگر جا می اندازد.
تمام ترانه ها و موسیقی نوشته دو مارتینو و وایتز است.
وایتز و دو مارتینو مدتی است که با هم همکاری می کنند. بعد از آشنایی با هم و تبادل موسیقی دلخواهشان با یکدیگر ( وایتز بیشتر با موسیقی سپایس گرلز و تیک دت آشنایی داشت و دو مارتینو با پرتیزهد و گروه های سبک تریپ هاپ) یک گروه سه نفره به اسم اسکیموز تشکیل دادند، که موفق به امضاء قرار داد با کمپانی مرکوری(Mercury) یک از کمپانی های نسبتا بزرگ موسیقی شدند. ولی دیری نپایید که از این کمپانی جدا شدند.
این عدم موفقیت تاثیری منفی بر وایتز و دو مارتینو گذاشت. وایتز که تا آن زمان در لندن زندگی می کرد به زادگاه خود شهر منچستر باز گشت و به دنبال او دو مارتینو نیز به آن شهر کوچ کرد. برای امرار معاش هر دو شروع به کار در مرکز هنری Islington Mill در شهر منچستر شدند. در آنجا بود که با گروه های مختلف و سبک های متفاوت موسیقی در طی کنسرت ها و شنیدن موسیقی گروه هایی که برای ضبط موسیقی خود به استودیوی ضبط این مرکز می آمدند آشنا شدند. دو مارتینو در این باره می گوید:" این تجربه بسیار جالبی برای ما بود. زیرا هر شب به موسیقی و سبک هایی که تا به حال با آنها آشنایی نداشتیم مثل موسیقی آزمایشی الکترونیکی گوش می کردیم. و از طرفی دیگر در کنار هنرمندان دیگری بودیم که مثل ما با دشواری و مشکلات زیادی روبرو بودند."
در این هنگام دو مارتینو برگشت به سوی ساز اصلی خودش دارمز و کار بر روی ریتم ها را آغاز کرد. وایتز نواختن گیتار را شروع کرد. بعد از مدتی در Islington Mill کنسرت هایی را ترتیب دادند و در آن ها آهنگ هایی که ساخته بودند اجرا می کردند. کمی بعد به دنبال آگهی یکی از اجراهای زنده آنها در رادیوی XFM کمپانی های موسیقی به دنبال آنها رفتند.
در دنیای موسیقی پاپ امروزی که اکثر گروه ها زیر فشارکمپانی های موسیقی هویت خود را از دست می دهند و یا هویتشان در قلب بخش روابط عمومی کمپانی های موسیقی تعیین می شود، با در نظر گرفتن دو آهنگ جذاب این آلبوم و این نکته که کار تهیه و نوشتن تمام آلبوم به عهده خود وایتز و دو مارتینو بوده می توان کارهای بهتری را از این گروه انتظار داشت.